Қулман Очилов. Савдо (ҳикоя)

Риэлторлик компаниясининг агенти — Жўра бошлаб келган навбатдаги харидорлар – қирқ ёшлардаги эр-хотин жуда маҳмадона экан. Етти қаватли уйнинг иккинчи қаватида жойлашган тўрт хонали квартирани обдон кўрди, текширди. Уларнинг хатти-ҳаракатларини юрак ютиб кузатиб турган уй эгаси — Сафар лабларини бот-бот давоми…

Қулман Очилов. Новча – менинг дўстим (ҳикоя)

Автобуснинг энг охирги ўриндиғида жиққа терга ботиб ўтирган эдим. Кун ҳаддан ташқари иссиқ, дим. Ичкари нақд ҳаммомни, ҳаммом нимаси, темирчининг босқонини эслатарди. Сал нарида – сояда тамакисини бепарво тутатиб ўтирган ҳайдовчи ўрнидан турай демайди. Афтидан, автобуснинг йўловчилар билан тўлишини кутяпти.Ўнг давоми…

Асрор Сулаймонов. Совға (ҳажвия)

Йўлдошбойнинг кайфияти чоғ. Чунки бугун у маош олган. Бунинг устига хотинининг туғилган куни. Эркакларнинг ҳар йили икки маротаба — ҳам аёлининг туғилган кунида, ҳам 8 март муносабати билан чиқимдор бўлишини назарда тутсак, Йўлдошбойнинг бу томондан омади чопган: хотини 8 март давоми…

Аҳмад Аъзам. Автобус (ҳикоя)

Шундай қилиб, шаҳарлараро қатнайдиган автобусга чиқиб ўтирдик. Албатта, тумонатда чипта олишнинг ўзи бўлгани йўқ, каминанинг кўкрак чўнтагида доим қизил ҳужжат юради, шуни ишга солдик – автовокзал навбатчи диспетчерига учраб, редакция гувоҳномасини кўрсатган эдим, кассаларнинг олди ур-йиқит бўлса-да, иккита жойли чиптани давоми…

Жўра Фозил. Байрамнинг ранги (ҳикоя)

Байрам тонги эди. Унинг ҳаёт талатўпларидан озурда кўнглида қандайдир илиқлик, мўъжазгина бир нур бор эдию, лекин бу болалик, ёшлик пайтларидаги хурсандликларга сира ўхшамас, аллақандай ғам, андуҳга йўғрилганди.Олдинги байрамлар жуда ғаройиб, бу кунларни у жуда зориқиб кутар, эвазига бир олам шодлик давоми…

Олим Жумабоев. Учинчи куч (ҳикоя)

Отабой қиридан бир бўз йигит бақирди:“Нўъмон аканикига тўйга… Тўйдан кейин кураш бўлади”. Эломон шотеракнинг тагини мўлжалга олиб, болта ураркан, кўнглидан ўтказди: “Елкамни ерга босадиган чиқса, бошқа кураш тушмайман. Ўтган тўйдаги чалаёнбош етади. Энди йигит борми, мени отадиган”. У дастани чангаллаб, давоми…

Қулман Очилов. Учинчи одам (манзаралар)

Афғон Соат миллари тунги иккиларга яқинлашганда, “дарди тамомила кўндаланг келган” ҳисоботимизга сўнгги нуқтани қўйдик. – Яна икки соатдан кейин тонг отади, – дедим ўзимни оромкурсига таппа ташлар эканман. – Ҳисоботидан ҳам ўргилдим! Бир кун кечроқ берсак, осмон узилиб ерга тушмасди. давоми…

Қулман Очилов. Калит (ҳикоя)

— Тушлик тугай деб қолди-ку?! — деди эшикдан бош суққан Акбарали. — Ҳалиям ишлаб ўтирибсизми?Унинг одати шунақа — аввал, эшикни мушук тирнагандек, секин чертади. Сўнг жавобни кутиб ўтирмай, қия очиб, сийрак сочли бошини суқади. Тиржаяди. Бундан шолғомдек қип-қизил юзидаги қалин давоми…