Қулман Очилов. Ўғилми – қиз? (ҳикоя)

Эшик секин тақиллади.– Киринг, – деди профессор Ғулом Эрматов бошини кўтармасдан. Бошини қандай кўтарсин, бир касални кўрса, текширса, уч-тўрт хил қоғоз тўлдириши, сўнг бош врачга қўл қўйдириши, ёзганларини компьютер деган дахмазага жойлаши керак. Илгари табиблару олимларга маза бўлган, қоғозбозлик билан давоми…

Қулман Очилов. Бир капгир ош (ҳикоя)

Нафиса тандирдаги нонларини узиб, иккитасини дастурхонга ўради-да, овсини Саиданикига шошилди. Баҳром муаллимнинг иккинчи хотини ҳам пешанасига сиғмади. Уй-рўзғор ишларида дуппа-дуруст куймаланиб, лўмбиллабгина юрган аёл бирдан ётиб қолди.Ошқозонида ўсимтаси бор экан. Лекин уч ойда икки операцияни бошидан ўтказиб ҳам, бечора ўнгланмади. давоми…

Қулман Очилов. Муччи (ҳикоя)

Хонасидан чиқаётган Жовлиевни кимдир туртиб юборди. Зарда билан бурилиб қараса, кичик илмий ходим – сўлоқмондек Нор ёнидан қуюндай учиб ўтаётир.– Ҳа, укажон, тинчликми? Мабодо ит-пит қувлаётгани йўқми?– Ие, кечирасиз, Ҳиммат ака! Узр! Минг бор узр! – дея шоша-пиша кечирим сўрай давоми…

Қулман Очилов. Лафз (ҳикоя)

Бекободдан қайтаётганимда қаттиқ шамол туриб, чанг-тўзон кўтарилди. Йўллар майда-чуйда шох-шаббага тўлиб кетди. Кейин ёмғир томчилай бошлади. Машинам бирпасда лойсувоқ тортилган деворга ўхшаб қолди. Бундай машинада Тошкентнинг тоза-озода кўчаларида юриш одобдан эмас. Бунинг устига каллаи саҳардан ишга боришим, бугун тунда навбатдаги давоми…

Муродхон Бурхонов. Икки тоғ орасида (ҳикоя)

Тўполондарёнинг тентаги бир тутса ёмон тутади. Пишқириб, ўзанини ўпиради. Мана, қирқ хўжалик яшайдиган Чалпактепани бирпасда ювди-кетди. Хотин-халаж, бола-бақра дод солиб қолди. Офатнинг кўзи кўр бўлади, дегани шу-да. Ҳеч нимага шафқат қилмай, гумбурлаб оқаверди.Жала азонда тинди. Одамлар кўрдики, тепалик ўрнида қип-қизил давоми…

Ҳалима Аҳмедова. Бобомнинг боғи (бадиа)

Бу қадим дунёда боғлар кўп, чорбоғлар кўп. Аммо буларнинг бирортаси бобомнинг боғига етмайди. Қандайдир муаммо олдида ожиз қолсам ёки ҳаётнинг қадамлари елкамга оғир ботган дамларда бобомнинг боғидан куч оламан, яшаш қудратини топаман. НИҲОЛЛАР Бобом уруш кўрган эди. ¬Шунинг учун бўлса давоми…

Абдулҳамид Абдуаҳад ўғли. Адашган фикр (ҳикоя)

Кундан-кунга атрофимдагилар билан тил топишишим оғирлашиб кетаяпти. Лаънати фикрим дастидан тобора ҳолдан тойиб бораяпман. Фикримнинг салмоғидан тиззаларим букилиб, бошим ерга эгилганча, тинка мадорим қуриб уйга шошаман. Негаки, уйда ҳаловат бор. Залворли фикринг учун ҳеч ким ғазабга олмайди. Кимдир юзингга қараб давоми…

Муяссар Тиловова. Асов от (ҳикоя)

Ер қаттиқ силкинмади. Бир муддатгина тоғ-тошлар гумбурлади, холос. Аммо шу шовқинда ҳам уюрдаги отлар довдираб, ўзларини қаёққа уришни билмай қолишди. Айғир уларни тинчлантиришга ҳарчанд уринмасин, ожиз биялар кишнаб, турли томонга тирқиради. Оналарининг бу ажабтовур ҳаракатига тушунмаган қулунлар атрофга ҳайрон олайишарди. давоми…

Анвар Намозов. Овчаркалар (ҳажвия)

Қоровуллик штати қисқарди-ю… йўқ, Зариф ота пенсияга чиқди-ю, унинг штати қисқарди. Начора, бу хусусий корхона бўлса, бошлиқ шу қарорга келгандан кейин нима дейиш мумкин? Аммо компания биносидаги шунча мол-мулк, омбордаги маҳсулотлар учун ким жавоб беради? Аниқроғи, кундуз кунлари улкан омбор давоми…

Фаррух Жабборов. Гадойтопмас Fashion Shou (ҳажвия)

Бизнинг қишлоқ ҳам чакана ци-ви-ли-за-ция-лашмаган. Ҳозир мен (ҳа, каллам қурсин, “ман” десам бўлар экан, кейинги гал инобатга оламиз) сизга бир-икки воқеани айтиб берсам, ўзингиз ҳам беш кетворасиз, ока (ана энди жойига тушди)! Тан берганингиз майлига-я, қишлоғинг ци-ви-ли-за-циянинг нақ киндигида экан-у, давоми…