Артист ишбилармон оғайнисига шикоят қилди:— Театрда янги ролим йўқ. Эскилари пиесалар билан бирга ўлди. Вақтида яхши пиеса ўзи кам ёзилган экан. Тўғри, айрим асарларни ҳозир ҳам тикласа бўлади. Лекин режиссёрлар орқага кўп қарамайди, олдинга юргиси келади. Тушуниш мумкин. Бунинг устига, давоми…
Ҳарчанд уринмасин, суҳбатдоши чалғимади.— Бўпти, ака, бу гапларни қўйинг, фойдаси йўқ, — деди шартта унинг сўзини бўлиб. — Ижоддан гапиринг. Сизу биздан қоладигани — ижод!“Бошланди, — деди юраги безиллаб. — Ажаб, сизу биздан деяптими?”— Э, нимасини гапирай, Козимбой. Бин нарсалар давоми…
Искандар Македония тахтига ўтирган куни қадрдон дўсти, музофотда Қора лақаби билан танилган Клит уни қутлашга келди. Искандарни бағрига босиб:— Буюк ишларни амалга ошириш учун фурсат келганидан жуда мамнунман! — дея баралла хитоб қилди. Искандар унинг елкасига қоқиб қўйди. Қора Клит давоми…
Кўзимни аранг очиб, бир оз ўзимга келганимда, бутун танам дўқиллаб оғрир, миям жойидан худди ўпирилиб чиқмоқчига ўхшарди. Буиинг устига оғзим ниҳоятда бемаза, аллақандай дори-дармон, одамлар, қон, тер ва юзлаб бошқа нарсаларнинг ҳидлари димоғимни ёриб юборгудай вужудимни зирқиратар, назаримда бунчалик ғайритабиий давоми…
Биз ҳикоя қилмоқчи бўлган бу воқеа узоқ келажакда содир бўлган. Ие, келажакда бўлса, ҳали содир бўлмабди-да, деб сўрарсиз. йўқ, биз чиндан ҳам келажакда бўлиб ўтган воқеалар ҳақида ҳикоя қилмоқчимиз. Негаки кўпчилик илмий-фантастик асарларда келажакдаги воқеалар худди ўтмишда содир бўлиб ўтгандек давоми…
Улуғбек! Улуғбек! Мен — биринчи. Қалай эшитяпсиз? Қабул.— Биринчи! Биринчи! Мен — Улуғбек! Сизни яхши эшитяпман. Нима янгиликлар бор? Қабул.— Нур тарқатаётган нуқта кўздан ғойиб бўлди.— Ғойиб бўлди?.. Нега? Қачон?— Бир неча дақиқа аввал мен сайёра атмосферасига кирдим, нурланаётган нуқта давоми…
Биз минган “Нексия” Китоб билан Самарқанд оралиғидаги Таҳтиқорача довони томон борарди. Кечаси қор ёққан, одамлар биринчи қор билан бир-бирларини қутлар эди. Асфалт йўл ҳали совуб улгурмаган, қор эриб, билчиллаб ётибди. Ҳайдовчилар ҳам, машиналар ҳам ҳали сирғанчиқ йўлларга ўрганмаган. Осмон булут, давоми…
Шониёз боя олган ўнта билетини ҳалигача ўтказа олмади. Бошқалар бўлса бу вақт ичида йигирма-ўттизтадан сотиб қўйди. Ўзи, бугун, негадир, Шониёзнинг иши юришмаяпти. Эрталаб уйдан чиққанда, иложини қилиб, икки-учта билетни қимматроқ сотиб, озроқ пулни Баҳодирдан яшириб қолишни ўйлаганди. Онаси касалхонаа ётипти. давоми…
Сайдан (яъни Сайдирасул) кўпдан бери Норхолга соядай эргашиб юрарди… Норхол тўққизинчида, ўзи ўнинчида ўқиб юрган кезлари. Э йўқ, бе йўқ, бир кун у қизнинг йўлини тўсиб, ёдлаб олган шеърини эсдан чиқариб қўядигандек, шоша-пиша, «мен сени севаман», деди. Дабдурустдан айтилган гапга давоми…
1 Маматнинг тепа сочи тик бўлиб кетди. Наҳотки одам қуриб қолгандай, келиб-келиб, уларга Банот кўр қўшни бўлса?! Бир қориндан талашиб тушган акасига ёмонлик қилиб, элдан қувилган хотин буларга тинчлик берармиди? Банотнинг акаси бултур тўй қиламан, деб қаттиқ йиғинди. Чавандозлар кўпкарига давоми…