Shunaqasiyam bo‘lib turadi – kimdir O‘g‘iloyning jig‘iga tegib qo‘yadi. Achchig‘i chiqdimi – birdan qovog‘i solinadi, sochlari kirpitikonning ignalaridek tikkayadi, ko‘zlaridan uchqun chaqnab, jajji lablari giloschaga o‘xshab cho‘chchayadi. “Ha, nima bo‘ldi?” – desangiz, toshdek qotib, indamay turaveradi.Boshqa paytlarda undan xushchaqchaq, undan davomi…
Men, derazasini lang ochib qo‘yib, nonushta qilishni yoqtiradigan boloxonaning shundoqqina tagidan torgina yo‘l o‘tgan. Yo‘lning narigi beti – bolalar bog‘chasi. Bog‘chaga qatnaydigan tirmizaklar menga shu qadar yodaki bo‘lib ketganki, ularni ko‘rmay turib, tovushidanoq adashmay tanib olaman.Kuzatib keladigan kattalar otini aytib davomi…
Uni hamma Usta buva deydi. Haqiqiy oti Hikmatulloligini yaqinda dadamdan eshitib bildim. Uning yog‘ochdan qurilgan oynavand ustaxonasi to‘rtko‘cha guzaridagi ariqning yoqasiga joylashgan. Uch mahallaning bolasi uch tomondan yoprilib kelib xuddi shu guzarda birlashgach, taxta ko‘prikni taqira-tuqur tepalab o‘tib, maktab sari davomi…
Mushukning tushiEshikni tashqaridan bir-ikki qirtillatib qo‘ygach, xonaga lapshaygan bir Sichqon kirib keldi. “Iya!” deb yubordi Mushuk.– Oqsoqol sizmisiz? – deya chiyilladi Sichqon. – Sizga arzim bor.– Arzing bo‘lsa, sal beriroq kelib gapirgin-da, – uni tappa bosishga shaylanib ming‘illadi Mushuk. Keyin davomi…
“Jinqarcha” bog‘chasining o‘rtancha guruhiga qop-qora qoshlari bir-biriga tutashgan, kipriklari uzun-uzun, charosko‘z bir bolakay kelib qo‘shildi. Uning asli ismi Oltinbek edi. Biroq, ko‘p o‘tmay, bolachoqlardan tortib tarbiyachilargacha uni “O…o…jon” deb chaqiradigan bo‘lishdi…Bog‘chadagi mashg‘ulotlar, ko‘p hollarda, guruhdagilarni bir joyga jamlab o‘tkaziladi. Lekin, davomi…
Boymamat o‘tgan yili bizdan bir sinf yuqorida o‘qirdi. Mana endi men bilan bitta partada o‘tiribdi. Matematikani yaxshi o‘zlashtirolmay, shu ahvolga tushibdi sho‘rlik. Beshinchi sinfda surunkasiga ikki yil o‘qiyotgani uchun sobiq sinfdoshlari uni “Boymamat Beshinchi” deb masxara qilishadi. Biz ham orqavarotdan davomi…
Barchinoy tomorqada o‘ynab yurib, chap qulog‘idagi sirg‘achasini yo‘qotib qo‘ydi. Dadasi yaqindagina olib beruvdi. Juda chiroyli edi, yam-yashil bargga o‘xshab yasalgan edi. Balki, anavi ariqchaning bo‘yida yotgandir-u, Barchinoy uning tusini o‘t-o‘lanlardan ajratib ololmayotgandir. Balki, berkinmachoq o‘ynagisi kelib, shunchaki yashirinib turgandir.Ayam bilib davomi…
Bahrom haqida ig‘vo Turishini qarang – qo‘li cho‘ntakda, og‘zi qulog‘ida. Xuddi birov tekinga xo‘rozqand berayotgandek iljayadi. Undan ko‘ra, uyga kirib “Alifbe”ni titkilasang-chi, ko‘chada nima bor senga.O‘taketgan qizg‘anchiq bola shu Bahrom. Tunov kun qarab tursam, bir qo‘lida sumka, bir qo‘lida pashmak, davomi…
Mardivoy haqida gap ketgudek bo‘lsa, “maqtanchoq” degan so‘zni ham albatta qo‘shib aytishadi. Odam, maqtanchoq bo‘lganga yarasha, sal botirroq bo‘lsa-ku, bir nav. Ammo, uchragan kimsaga osmondan kelib gapirsa-yu, o‘zi chumchuq “pir-r” etsa, yuragi “shir-r” etadiganlar sirasiga kirsa, ko‘pchilikka masxara bo‘lgani qolarkan.Mardi-maqtanchoq davomi…
Gulsanamning tug‘ilgan kunida dadasi unga ajabtovur qo‘g‘irchoq olib keldi. Sochlari mayda o‘rilib, boshiga ko‘k ro‘mol chandilgan, egniga atlas ko‘ylak kiydirilgan bu yoqimtoy qo‘g‘irchoqni bir siltab qo‘ysangiz bas – ichiga o‘rnatilgan mitti moslama o‘z-o‘zidan ishga tushib, “Qizaloq” rosa yig‘lab beradi.Gulsanam uni davomi…