Ҳабиб Сиддиқ. Ўчириб ташланглар… (ҳажвия)

Кунлардан бир кун Қуёнбой илмий мақола битди.–Бир кўриб берсангиз, сўнгра эълон қилсак, – деди у Тулкихоннинг ҳузурига бориб таъзим қиларкан.Тулки мақолага бир кўз югуртириб чиқди, у ер бу ерига қалам урди, сўнгра Қуённинг исми-шарифи олдига ўзиникини ҳам қўшиб қўйди. Кейин давоми…

Эркин Усмон. «Адабий ходиса» (ҳажвия)

Ички касалликларни даволовчи дўхтир Сайфи Соқиевич кунлардан бир куни тонг қоронғусида уйғониб кетди-ю, анчагача шифтга тикилганча кўрган тушининг таъбирини ўйлаб ётди.Тушида кимсан Чехов билан гурунглашиб ўтирганмиш. Олдиларида бир чойнак кўк чой, ликопчада новвот, қанд-қурс…–Сайфи, – дермиш Чехов, – мен ҳам давоми…

Хуршид Нуруллаев. Ҳаммаси асабдан (ҳажвия)

Бошимда аҳён-аҳёнда оғриқ сезардим. Буни ҳамкасбларимга айтгандим улар турлича маслаҳат беришди.– Энг асосийси, дардга эътибор бермаслик керак. Касалликни ўзингга олдингми баттар бўласан,–деди олдимда ўтирадиган ошнам. -Ўйлаки, бошинг оғримаяпти. Ичингда икки-уч қайтар бошим оғримаяпти, бошим оғримаяпти. Тамом, оғриқ ўз-ўзидан йўқолади.— Бу давоми…

Ҳалимжон Тоҳиров. Болали йўловчи (ҳажвия)

Шаҳарлараро қатновчи автобус бир бекат юрар-юрмас ўртароқдаги ўриндиқда ўтирган шоп мўйловли йўловчининг қўлидаги икки ёшлар чамасидаги бола аста-секин йиғисини бошлади. Катта йўлга чиққан автобус тезлигини оширди. Боланинг йиғиси ҳам тобора авж олди. Унинг овози шу қадар ўткир эдики, автобус моторининг давоми…

Гулноз Мамарасулова. Шаҳардан келган ташвиш (ҳикоя)

О, ёз мазза-да! Дўппингни осмонга отсанг бўш қайтмайди – олмамиди, ўрикмиди ишқилиб тўлиб тушади. Қадрдон жойингда – қишлоқнинг ҳар жойига мўралаб турадиган қалин тут шохида ёнбошлаганча атрофдаги узун қулоқ гаплардан бохабар бўлиб, камига оғзинга килкиллаб, оппоққина қуртдай ялтираётган тутлардан ховучлаб давоми…

Гулноз Мамарасулова. Қўшнилар (ҳикоя)

Бу ерга кўчиб келганимизга ҳам бир йилдан ошди. Янги қўни-қўшнилар билан муносабатимиз анчагина қалинлашиб қолган. Байрамларда ва турли бошқа тадбирларда бир-биримизникига чиқамиз, турли нарсаларни олди-берди қиламиз. Баъзида ишим билан, ёз-чизларим билан андармон бўлиб, айтилган жойга бора олмасам, улар бир дунё давоми…

Нусрат Раҳмат. Омадсизлик (ҳикоя)

Жуғрофий, иқтисодий ва ҳатто, табиий нуқтаи назардан қаралганда ҳам, тақдир жағалвойликларга ўнг қўлини чўзган, дейиш мумкин бўлади. Юқори томон – тоғ, бир тегирмонча сув қишин-ёзин шарқираб ётади. (Баҳорда қутуриб, йўл, кўприкларни вайрон қилиши нохушроқ, албатта). Бу ёғи шаҳарга ҳам яқин. давоми…

Нусрат Раҳмат. Қавмлар ёки Вадим фалсафаси (ҳикоя)

Юсуф Абдуллаевга бағишланади Бу кўнгилсизликларнинг бари Тоғошарнинг бурнидан қон келган ўша нохуш шанбадан бошланди. Дастлаб ўзи ҳам, бошқалар ҳам бунга жиддий эътибор беришмаганди. Аммо, қон тўхтамади. Бурнига пахта тиқди, бошини кўтариб ётди – қон эса ҳалқумига ўтди ва оғзидан келди. давоми…

Нусрат Раҳмат. Энг ашаддий каллакесар (ҳикоя)

Чакатило! Бу  совуқ  фамилия  ҳойнаҳой  қулоғингизга  чалинган  чиқар.  1991 -1992  йиллар  давомида  ана  шу  хунхўр  ҳақида  ёзмаган  газета–журналлар  кам қолди.  Туғри,  ахборотлаар  бир–биридан  фарқ  қилар:  рўзномалардан  бири  Чикатило  йигирмадан ортиқ  қиз–жувонни  зўрлаб,  кейин  чавақлаб  ташлаганини  ёзса,  ўзгаси  ана  шу  рақамни  давоми…

Исомиддин Пўлатов. Китоб ўғриси (ҳикоя)

– Дадаси туринг, томда кимдир юрибди, – онам дадамни туртди. – Тирқишдан фонарнинг ёруғи тушди. Туринг, эринманг. Ўғри бўлмасин, тағин. Дадам шошилмай тўнини елкасига олди-ю чиқиб кетди. Ёшлигимда ўғри ҳақида эшитсам, ўтакам ёриларди. Менинг тасаввуримга ниқоб кийган, баҳайбат, қўрқинчли нусха давоми…