Нафиса Тоштемирова. Амалия (ҳикоя)

Юрагим эзилиб кетди, ёрдам бер…Замонавий қўшиқданКабутар узоқ учади. Осмонни ёргудек кўкка интилади. Чарх уриб айланади. Атрофидаги тўрт – бешта та кабутарлар билан ноз-ишва қилиб рақсга тушади. Тепага қараб бўйним оғриб қолади. Кўзларим толади. Шу пайт кабутарлардан пастроқда бир-бирини қувган қалдирғочлар давоми…

Холмуҳаммад Каримий. Қайтиш (ҳикоя)

Тонг ёришган маҳал қишлоқдан айғирнинг депсиниб кишнагани, итнинг ғингшиб ҳургани, сигирнинг ийиб мўърагани эшитилди. Ким ўзарга басма-бас кекирдак чўзаётган хўрозлар қичқириғидан чўчиган чақалоқ биғиллай-биғиллай, кўкрак сўриб ютоқиб жимиб қолди. Боғ тарафда эркак йўталди. Гўёки ёнарқурт янглиғ учиб-қўнаётган юлдузлар дув-дув тўкилиб давоми…

Собиржон Жумаев. Сўзбоши (ҳажвия)

Машҳур олим, ёзувчи, драматург, санъатшунос Шонли Номдор оппоқ қошлари ва оппоқ мўйлабларини силаб, кўз ўнгида деразанинг очиқ даричаси сари урилаётган тамаки дудига термулиб, қандай енгил сузаркин-а, деб хаёл билан ўтирган эди. У неларни хаёлидан ўтказаётган эди, бир ўзига ва Яратганга давоми…

Озод Мўмин. Ўртакаш деманг (ҳажвия)

Ҳар бир одамнинг, эртами-кечми, албатта қурилиш моллари бозорига иши тушади. Кимдир уй қуради, бошқаси уйини таъмирлайди. Мен уларни бозорга кираверишда қарши оламан. Касбимми?.. Нима десамикин… ўртакаш дейишлари менга ёқмайди. Унда қандайдир салбий маъно бор… Хуллас:— Келинг, ака! Нималар керак? — давоми…

Омон Мухтор. Шайтон арава (ҳикоя)

Бир пайтлар кийиш расм бўлган “шайтонтери” деган газламани бир кун ким билиб, ким билмаслиги мумкин. “Шайтонкавуш” деган, бир кунлар чапдаст усталар ўйинчоқ-кавуш тўқиган ёки “шайтонкоса” деган, кишини девона қиладиган ўтлар номи-ю, уларнинг ўзини ҳам бу кун эҳтимол, биров билиб, биров давоми…

Аcрор Cулаймонов. Тушлик ҳам ўтди (ҳажвия)

Телефон жиринглади. Гўшакни кўтардим.— Лаббай, эшитаман.— Бу таҳририятми?— Шундай. Cаломалайкум.— Билаcизми, мен газетангиз мухлиcиман. Унда нима чоп этилcа битта қўймаcдан ўқиб бораман. У шеърми, ҳикоями, мақолми, маталми, қўйингки, рекламаю хабарларгача назаримдан четда қолмайди. Мухлиc дегани шундай бўлади-да, а, нима дедингиз?—   давоми…

Абдусаттор Ҳотамов. Ёмғирли кунда (ҳикоя)

Бутун бошли кафеда ёлғиз ўзим чой ичиб ўтирардим. Ташқарида ёмғир шаррос қуяр, жонсарак шамол гувилларди. Бежирим бетон бўлакчалари ётқизилган ҳовли этагидаги торгина ариқ аллақачон сувга тўлган, ортиқчаси қиялаб қаёққадир, эҳтимол, кенг кўчага шитоб билан оқиб кетарди. Ёлғон гапириб нима қилдим, давоми…

Шодмонқул Салом. Кўнгил обидасига йўл (бадиа)

Кетаверасиз. Отлиқ ёки яёв. Серёғин баҳорда ўт босиб, йўқолиб қолган сўқмоқлардан гоҳ адашиб, гоҳ топиб. Тақимлар уюшиб қолади, пиёдалайсиз. Оёқ толгач яна уловга миниб кетаверасиз. Ўзини ухлаганга солган девлардек қорайиб, мағрур турган қоялар, арчалар, бодомчалар. “Пир” этиб уловингизни ҳуркитиб юборувчи давоми…

Зокир Худойшукур. Узилмаган қарз (ҳикоя)

Холиёр овчининг, уч-тўртта овчи жўрасини ҳисобга олмаганда, дўсти йўқ ҳисоб. Унинг дўсти — тоғу тош, ҳайвон, гиёҳ ва ўт-ўлан. Қирқ йилга яқин овда ёлғиз юраверганидан одамлардан узоқлашиб, табиатга яқинлашди. Баъзида ўзини борлиқнинг танҳо эгасидек тутиши шундан.У яна овга чиқмоқчи. Фарзандлари, давоми…

Хуршид Даврон. Темурбек ва Cароймулкхоним

Кўзлар гаплашганда… Қозонхон қаcрда ўтириб базми жамшид қилишдан от миниб овга чиқиш ёки душман устига бостириб бориб, қилич чопишни маъқул кўраркан. Аммо суюкли хотини унга қиз туғиб берган кундан бошлаб, бу одатларини ташлаб, кеча-кундуз қизалоғи билан овунишни, у билан машғул давоми…