Биринчи СМС тўйнинг иккинчи куни эрталаб, Зебо келинлик либосида ўзини бироз ўнғайсиз сезиб, ҳовли саҳнига олачалпоқ қилиб сув сепаётганида келди. “Табриклайман. Бир-бирингизга жуда монандсизлар. Ҳавасим келди. Бахтли бўлинглар. Қани энди, менга ҳам сиздек бир гўзал қиз учраса”.Зебо ким табриклаётганини билмаса-да, давоми…
Кимнингдир ёзганига офарин, кимнингдир ёзмагани учун раҳмат.Асқад МУХТОР. Ҳеч кутилмаганда, гўё булутсиз осмонда чақмоқ чаққандек, таҳририятга йигирматача ҳикоя қўлёзмасини кўтариб келди.– Кимники? – дедим ҳайрон бўлиб.– Меники, – пинагини бузмади у. – Ҳаммаси сенга. Бошқа ҳикояларимни “Пинак”, “Соғиндик”, “Ҳафтама-ҳафта” газеталарига, давоми…
Бу ўттиз йиллар аввалги воқеа. Ўшанда қишлоқ дўконига бир дона сариқ велосипед келди. Гард қўнмаган қоп-қора занжири, клёнка қопланган ўриндиғи, новвотранг мойқоғоз ёпиштирилган рулнинг никель қувури, ғилдиракнинг йўл кўрмаган тукли покришкаси. Онаси Бобошерни бир қути тузга юборган эди, дўкон остонасидаёқ давоми…
Мамади бованинг кампири йиқилди-ю етмиш йилдан бери биринчи марта ўз кучи билан оёққа турмади. Туғилмаган одамлар биз билан ёнма-ён яшолмаганидек ўлганлар ҳам сафимиздан кетиши кўз устидаги қошдай пешонага битилган эди. Чолнинг бўғзига нимадир тиқилди. Кампир ўлса ҳоли не кечади? Ёлғиз давоми…
…Ёруғликдан иборат поёни йўқ макон. Ўзга ҳеч нарса… фақат… Ёруғлик…Оқ яктак, оқ иштончада ўғли кўриниш берди. Бутун вужудидан илоҳий бир нур, ажиб майин шуур таралиб турарди. Вужудидан таралаётган ёруғлик ва шуурдан оппоқ эгни-боши оҳиста тебраниб турибди, шу онда беҳад муаттар давоми…
Бугун ҳам одатдагидай бошланди…Аввалига қушларнинг чағир-чуғури бутун касалхонани бошга кўтарган бўлса, ҳаял ўтмай, улкан хум ичига тушиб қолганингдай жимлик ҳукмрон бўлади. Тепада лак-лак қушларнинг тинмай чарх уриб айланаётгани-ю улардан пастроқда етишиб олиш илинжида бошқаларининг баландлаётганини кўриб, беихтиёр ҳаяжонга тушасан. Албатта, давоми…
Кўча бўйлаб жажжи оёқчалар у ён-бу ён югуришяпти. Тўрт ёшлар чамасидаги қизчани ундан икки ёш катта бўлган акаси гўёки кучи борича қувлар, синглиси ҳам жон-жаҳди билан қочарди. Улар ота-оналари чақириб қолгунга қадар шу зайлда ўйнашарди. Дарахтлар ва гуллар эса уларнинг давоми…
“Қадимда бўлган эди…” Ярим кечада қўнғироқ жиринглади. Собир қаттиқ ухлаб қолган экан шекилли, уйғониб, юраги ўйнаб кетди. Ички кийимда бирпас ўрнидан турганча қотиб қолди. Телефонми ёки эшик? У то ўйлагунча яна жиринглаган овоз эшитилди. Ҳа, эшик. Ким бўлди экан ярим давоми…
Булар қояларми? Ҳа, шундай! Бағрида лахта-лахта қорлар ялтираб ётибди. Устида қўнғир булутлар ўрлаяпти. Тош уйча пастроқда, ўтлоқми ё яйлов – ўша жойда. Теграсида арчазор кўзга ташланади. Юсуф етиб келдим деганди. Э, хом хаёл экан! Юқорига инқиллаб юргани сайин ўркач-ўркач тоғлар давоми…
Бу ғаройиб ҳикояни бир вақтлар Сангардак тоғларида саёҳат қилиб юрганимда эшитганман. Буюк Помир билан Ҳисор тизмалари туташган энг баланд чўққида турибман. Атрофни қуршаган маҳобатли зовлар, оппоқ шаршаралар, ям-яшил қўриқлар, зангори зарангзорлар орасидаги кўҳна қишлоқлар, ҳўкиз билан қўш ҳайдаётган кишилар, ўроқ давоми…