1 “Амальгама!..” Хаёллар оламининг узоқ гўшасида қолиб кетган, мазмуни ҳам, моҳияти ҳам нотаниш бу сўз кўксимга афсонавий эликсирдай қуйилиб, вужудимни ҳиссиётларга тўлдириб, ёқимли аллалаб турган илоҳий неъмат. Амальгама деганим ана шу. Фақат шунинг ўзигина эмас. Қишлоқнинг ой бус-бутун ёритган сокин давоми…
Ё тавба, одам одамни шунчалик ҳам қўмсайдими? Шунчалик ҳам зориқадими, ахир, икки йил, ҳа, икки йилдан ошиб кетган кўришмаганимизга. Дарвоқе, у мени ҳатто танимаслиги ҳам мумкин-ку, бироқ шунчалик ҳам тип-тиниқ хотирлайдими кишини? Мана, ҳозир кўриб қоламан уни: ҳам истаяпман, ҳам давоми…
Кенагасликлар уни “Икромали боғбон” деб аташади. Чунки қишлоқда унинг олдига тушадиган пайвандчи боғбон йўқ ҳисоби. Икромали дарахтни ҳафсала билан пайвандлайди. Уни кўндалангига кесиб, юзасини боғ пичоғи билан обдон силлиқлайди. Пайванд танасининг ўрта қисмини ёриб, унга пайвандуст бўлган дарахтнинг ҳар икки давоми…
Китоб номи: Умид. Дегрез ўғли (романлар) Муаллиф: Мирмуҳсин Нашриёт: Адабиёт ва санъат нашриёти Йил: 1981 Мавзу: Ўзбек насри Саҳифа: 736 Ҳажм: 26,7 Mb Файл: PDF Манба: Ziyouz.com кутубхонаси Сақлаб олиш Мирмуҳсин. Асарлар: 4 жилдлик. — Т. : Адабиёт ва санъат давоми…
Султон кампирнинг кенжаси бозорда юк ташийди. Унинг араваси бозордаги энг озода, кўркам арава, ўзи ҳам ҳеч қачон одамлар билан ҳақ талашмайди, ким қанча берса, шуни индамай олиб кетаверади, бозорлигини ким қаерга деса, шаҳарнинг нариги четидаги уйига бўлса ҳам олиб бориб давоми…
Иссиққина сандалда ўтириб нонушта қилаётган эдим. Кутилмаганда эшик шарақлаб очилиб, хотин ҳовлиққанча уйга бостириб кирди. Унинг қўлидаги қурум босган тандир косовни кўриб, шошиб қолганимдан пиёладаги қайноқ чойни тўкиб юборай дедим. – Тез ташқарига чиқинг! – деди у. – Итимиз қутурибди. давоми…
Китоб номи: Хотин подшоҳ (романлар) Муаллиф: Омон Мухтор Нашриёт: Шарқ Йил: 2010 Мавзу: Ўзбек насри Саҳифа: 464 Ҳажм: 15,1 Mb Файл: PDF Манба: Ziyouz.com кутубхонаси Сақлаб олиш Омон Мухтор. Хотин подшоҳ: Романлар – Т.: «Шарқ», 2010. – 464 б. Таниқли давоми…
Ўз нафсига ғолиб бўлган – албатта марддир. Асирликни ҳақир билган – албатта марддир. Мағлубларни тепиш, уриш – номарднинг иши, Нотовонга ёрдам қилган – албатта марддир. Паҳлавон МАҲМУД Инсоният тарихида ўтган ҳар бир даврнинг ўзига хос яшаш ва хордиқ чиқариш шакли давоми…
Шоирга айланган сузувчи Дарё ўртаси, тоғлардан келаётган кўм-кўк тоза сув шарқираб оқаяпти. Шаҳардан келган бир неча дам олувчилар шу ерда чўмилишаяпти. Чўмилувчилардан бири тўлқинланиб келаётган сувга ўзини ташларкан: “Отдим ўзимни сенинг бағрингга!”− деб юборди. Ҳа, табиат гўзаллиги оддий одамни ҳам давоми…
1 Тонг юзида бокира қиз жилмайиши, майсада ҳавас, зилол сувнинг кумуш жамалакларида иддао. Нега? Нега Кун нуридан Бош Қўрғонга камалак ёғду тушди? Нега бизга эмас?! Дарахт шохлари ҳасадни супуриб ташлаб, нозик қўлчаларини ҳавасга узатди. “Бизга ҳам ўша ёғдудан бир қатим давоми…