Ҳаво очиқ. Ҳарир пардалар ортидан тушган қуёш нури эътибор билан қараган кишига бетакрор мўъжиза бўлиб кўринади. Хонадагилар эса бундай мўъжиза ҳақида ўйлашмайди ҳам — табиатдаги табиийлик шундай.— Келинг, келинг бобо. Марҳамат, чойдан ичинг.— Раҳмат, раҳмат, болам.— Чойдан ичинг, бобо, иш давоми…
Тайёрлов идорасида Шамси ака Тошниёзов деган одам ишларди. Раҳматлик кам гапирса-да, ҳазил-мутойибани жойига қўярди.Ёзги мавсумда маҳсулот кўпайиб, анча-мунча ишчи ёллашга тўғри келган. Кимдир мева-чевага қути ясайди, кимдир тери ошлайди, яна бири жунни тозалайди.Бир куни тушликда жўралари билан улфатчиликдан қайтса, ишчилар давоми…
Заргар Тўрахўжа ҳайҳотдек ҳовлида ёлғиз қолди, икки кундан буён ўғли Қодирхўжадан дарак йўқ. Ётиб-туриб ўйласа-да, ўтган талотўпга ақли лол, бу хил жангу жадал, осмондан ажал ёққанини ҳеч тасаввурига сиғдиролмасди. Худонинг юборган балоси, офат десангиз – қирғинни ҳукмдор Олимхоннинг душманлари бошлаб давоми…
Бу воқеа колхозда, бош агроном бўлиб ишлаб юрган пайтимда, пахта йиғим-терими мавсуми бошланиши арафасида юз берган эди.Дефолиацияни назорат қилиш учун бош бошқармадан вакил биркитилган. Унинг қовоғидан қор ёғади. Афтидан, умрида тишининг оқини кўрсатмаган. Унга оғзига келган гапни айтиш, кўнгли тусаган давоми…
Одамлар илм туфайли эзгуликка эришадилар. Улар илм ва ҳунар туфайли ёвузликдан халос топадилар.Шунинг ўзи энг катта фойда, энг катта бойликдир.Абу Райҳон БЕРУНИЙ 1004 йил. Куз келиб, ишкомларда шарбатга тўлган ҳусайни узумлар олтиндай товланади. Журжондан чиққан карвон орадан ўн икки кун давоми…
Туркистон тизма тоғларига туташ Обигарм қишлоғидан бирор чақиримча баландликдаги оромгоҳга баҳо берадиган бўлсак, унинг мўъжазлиги, оддий, ҳатто жўнлигини тан олишимиз керак бўлади. Бошқа шаҳар, юртлардаги дам олиш уйлари, курорт, санаторияларда бўлганлар бу ерга келиб, бурунларини жийиришлари ҳеч гап эмас. Одам бўйичалик давоми…
– Дарё ёқалаб юрамиз,- деди хўжайин. Айиқ одатдагидек, индамади. Сукут эса аломати ризо эди. Машиналар оқими бир зум тин олмайдиган шоҳкўча ёқалаб юраётган йўлларини ўзгартиришди: дарё соҳилига ўтиб олиб, юқорига ўрлашди. Бу – ноўнғай, машаққатли эди: қаршидан бот-бот ботқоқликлар, тўқайлар чиқар ва давоми…
– Дарё ёқалаб юрамиз,- деди хўжайин. Айиқ одатдагидек, индамади. Сукут эса аломати ризо эди. Машиналар оқими бир зум тин олмайдиган шоҳкўча ёқалаб юраётган йўлларини ўзгартиришди: дарё соҳилига ўтиб олиб, юқорига ўрлашди. Бу – ноўнғай, машаққатли эди: қаршидан бот-бот ботқоқликлар, тўқайлар давоми…
Мардикор жувоннинг кундалиги Қирмизи рангли (бунақасини биринчи бор кўришим) «Neхia» ҳайдовчиси кабинадан тушиши билан, бу ердаги таомилга кўра, бошқалар қатори Барно иккаламиз унга яқинлашдик, юзимизга табассум суртган бўлдик. Қирқ ёшлар чамасидаги, бўйчан, кўринишидан анчайин пухта, дилкаш бу одам нигоҳи билан давоми…
Унинг номи ёдда қоладиган, болохонадор – Ашуралиохун. Орқаворотдан гўрков дейишади; тенгдошлари орасида Ашурали, Ашур, Аши дейдиганлар ҳам анчагина.Отасининг оти Муҳаммадалиохун бўлган. Шунчаки, Охун, ёки гўрков дейишган. Аслида, охун деганда, ўқимишли, зиёли кишилар назарда тутилади. Лекин, кўрган-билганларнинг гувоҳлик беришича, отаси, ҳатто имзо давоми…