Уч кунлар бўлдики ҳаво дим. Йўқ, балки бир ҳафта бўлгандир, балки бир ойдир, балки… аниғини билмайману, хуллас анчадан буён ҳаво исиб-исимайди, совуб-совимайди. Эринчоқ баҳор булутлари устимизга ёқар-ёқмас сузиб келади-да, ёғишга шайланади-ю, негадир шаштларидан қайтиб ўз йўлида давом этаверадилар. Булутлар кетидан давоми…
Ғор оғзи мағрибга қараганлиги учун уфққа чўкаётган қуёшнинг сўнгги нурлари кираверишда ғоят бир сирли ойдинлик кашф этганди, гўё ёруғлик қоронғилик билан бўлган жангда қонга бўялиб йиқилгандек туюларди. Ғира-ширада бир четдаги харсанг устида ярим кулча бўлиб олган илонни писта дарахтининг ғорга давоми…
Қатағон қурбони бўлган самарқандликҲабиба Алиева (1917-1937) хотирасига 1937 йил. Май. Бибигул кийимларини ичкари ҳовлидаги дорга илар экан, осмонда чарақлаб турган юлдузларга ийманиб қараб қўйди. Кундуз қуритса ҳам бўларди, одамларнинг кўзидан пана, деворлари баланд. Бироқ, қуёш нур сочган дам ҳовли ўртасида давоми…
— Отамизнинг эслари ҳам сал… — дея минғирлади Солижон, чолнинг ёнидан чиқаркан. Хотини Матлуба бўлса: “Жим, биров эшитиб қолмасин”, дегандек лабига бармоқ босди. Ичкаридан яна ғовур-ғувур овоз эшитилди:— Ота, лоақал ётганингизда тинч қўйинг шу ҳассангизни… Бу Солижоннинг опаси Холбека эди.— давоми…
Бўри — зеҳни ўткир, табиат қийинчиликларига бардошли ва айёр йиртқич бўлиб, осонликча тутқич бермайди. Кекса овчиларнинг та`кидлашича бўрини ер тишлатиш — унинг яшаш тарзи ва табиатини яхши биладиган тажрибали овчиларгагина насиб қиларкан. Негаки, махлуқ узоқ муддатли тайёргарлик ма машаққатли меҳнатлар давоми…
Дадам Озод Шарафиддинов ваукам Фарҳод Шарафиддинов хотираларига бағишлайман Борлиқ, теварак-атроф ажойиботларга, ибратли воқеаларга бой. Фақат уни англаш, идрок қила билиш лозим. Шунинг учун мўжизани ўзингдан қидир, дейишса керак. Айниқса ҳаёт ташвишларидан озгина чалғисам мен учун азиз инсонлар — дадам Озод давоми…
Ўша йили қиш жуда совуқ келди. Тоғда овқат топа олмаган бўри ва тулкилар қишлоқларга тушиб товуқ, қўй-қўзиларга ҳужум қилаётганлиги ҳақида узунқулоқ гаплар тарқалган бир пайтлар эди. Бувим мени еру-кўкка ишонмас, қаерга борса бирга олиб кетардилар.Бир куни бувим Булунғур туманидаги қариндошларникига давоми…
Қора тош…Ниҳоят, етти кечаю етти кундуз ёққан ёмғир бугун тўхтади. Савр шамоли қора булут-чодирларини шошиб йиғиштира бошлади. Самонинг биринчи-яшил қатлами узра офтоб чарақлади. Дов-дарахтлар, майса-гиёҳлар кўзларида, лабларида шудринг-ёш билан уни ярлақади.Эски ён дафтарчаларимни варақлаб турсам, бир дона қуриган, ҳиди йўқ давоми…
-Ё пирим, ўзинг мадад бер!Давлат шундай деб улоққа энгашди. ?ўли улоққа тегай-тегай деганда от жойидан қимирлаб кетди, отни кимдир туртиб юборди, кимлигини билолмади, бундай ур-сурда полвонлардан ҳар нарса кутиш мумкин. У от жиловини қайтариб келдида, яна улоққа энгашди. Отига яна давоми…
Чоп этиш учун Э-маилга юборишҚўлқопнинг таклифи билан тоғ сайрига чиқдик. Узоқ юргач, гапирувчи тош ва дарахтга дуч келдик. Ўн икки рангда товланаётган дарахтга яқинлашганимиз сари йўлда тошлар сони кўпайиб борарди.—Йўл бўлсин, болажон?—деди ақиқ тош ичкарига киришга рухсат бермай.—Ҳув, анави дарахт давоми…