Менинг бир достоним бор, ҳар куни, ҳар пайтда айтилавермайди. Ичимда яралади, ичимда куйланади. Уни фақат бир ўзим тинглайман, гап қўшмайман, гапини бўлмайман. Жимгина тинглайман холос.Тўқсон биринчи йилнинг октябрида акамдан навбатдаги хат келди. Ундан хат келиши бизнинг байрамлари кўп бўлмаган уйимизда давоми…
– Бу – менинг ишим! – деди у 22-хонанинг эшигини қаттиқ ёпиб ичкарига кираркан. Аёлнинг икки юзи қизариб кетганидан бир кор-ҳол бўлганга ўхшайди. – Яна хафа қилишдими? – сўрадим унга ачинган бўлиб. – Менинг ишимни ҳеч ким эплолмайди! Ўн икки давоми…
Мен боламга ухлатувчимас,Уйғотувчи алла айтаман.Гулжамол Асқарова У ҳамма болалардай йиғлаб туғилди. Кўзларини очди. Она жуда бахтли. Саккиз йилдан бери кутилган фарзанд. Ота хурсанд. Ўғил бўлганда, нур устига аъло нур эди, деб ўйлайди ичида. Момо ҳам якка-ю ёлғиз ўғлига ачинган бўлди. давоми…
Тиллахон опа салкам йигирма йилдан бери ўқитувчилик қилади. ТошДУни битириб келгач, иш излаб кўп овора бўлгани йўқ. Дадаси мактаб директори билан ака-ука чиқиб қолди, ишга жойлади-қўйди. Ҳозир мана шу машҳур шоирнинг номи билан аталадиган мактабнинг муаллималаридан бири. Турмуш ўртоғи ўзидан давоми…
– Ассалому алайкум, Уста тоға, таъни жонингиз соғми?– Ваалайкум ассалом! Ие-е, ие-е, келинг, Тўрабой келинг. Шукр, яхшимиз, ўзингиз тузукми?– Оллоҳга шукр. Шу десангиз сиздан суюнчи олай, деб келгандим.– Хўш, хўш?..– Неварали бўлдим. Ўғил.– Қани омин, умри билан берган бўлсин!– Айтганингиз давоми…
Юрагим эзилиб кетди, ёрдам бер…Замонавий қўшиқданКабутар узоқ учади. Осмонни ёргудек кўкка интилади. Чарх уриб айланади. Атрофидаги тўрт – бешта та кабутарлар билан ноз-ишва қилиб рақсга тушади. Тепага қараб бўйним оғриб қолади. Кўзларим толади. Шу пайт кабутарлардан пастроқда бир-бирини қувган қалдирғочлар давоми…
Тонг ёришган маҳал қишлоқдан айғирнинг депсиниб кишнагани, итнинг ғингшиб ҳургани, сигирнинг ийиб мўърагани эшитилди. Ким ўзарга басма-бас кекирдак чўзаётган хўрозлар қичқириғидан чўчиган чақалоқ биғиллай-биғиллай, кўкрак сўриб ютоқиб жимиб қолди. Боғ тарафда эркак йўталди. Гўёки ёнарқурт янглиғ учиб-қўнаётган юлдузлар дув-дув тўкилиб давоми…
Машҳур олим, ёзувчи, драматург, санъатшунос Шонли Номдор оппоқ қошлари ва оппоқ мўйлабларини силаб, кўз ўнгида деразанинг очиқ даричаси сари урилаётган тамаки дудига термулиб, қандай енгил сузаркин-а, деб хаёл билан ўтирган эди. У неларни хаёлидан ўтказаётган эди, бир ўзига ва Яратганга давоми…
Ҳар бир одамнинг, эртами-кечми, албатта қурилиш моллари бозорига иши тушади. Кимдир уй қуради, бошқаси уйини таъмирлайди. Мен уларни бозорга кираверишда қарши оламан. Касбимми?.. Нима десамикин… ўртакаш дейишлари менга ёқмайди. Унда қандайдир салбий маъно бор… Хуллас:— Келинг, ака! Нималар керак? — давоми…
Бир пайтлар кийиш расм бўлган “шайтонтери” деган газламани бир кун ким билиб, ким билмаслиги мумкин. “Шайтонкавуш” деган, бир кунлар чапдаст усталар ўйинчоқ-кавуш тўқиган ёки “шайтонкоса” деган, кишини девона қиладиган ўтлар номи-ю, уларнинг ўзини ҳам бу кун эҳтимол, биров билиб, биров давоми…