Ўлжабой Қаршибой. Дунёнинг чети (ҳикоя)

Машина Тошкент — Термиз йўлидан илдам одимлайди. Рулда Қутбулло, ёнида Мадиёр, орқа ўриндиқда эса камина. Шаҳардан чиқмаганимизга ҳам анча бўлган экан. Йўл манзаралари, кенг далалар, узоқдан кўриниб турган тоғлар, бекатдаги турфа одамларни кўриб, ажаб, қачонлардир дилда собит бўлган хаёллар кўнгилга давоми…

Жўра Фозил. Болалик боғлари (ҳикоя)

— Абдужаббор, анжир ейдиган йўлбарсларни кўрганмисан?— Қорни очқаса ейверса керак.— Шу боғларингда юраверсак, ҳеч ким “ғинг” демаса… * * *Боғлар ҳам ўз томирдошларини йўқлайдилар. Бир туп чўп унган майдон боғни тусаб ўтармиш. Боғ ўрнида бино бўлган ҳар дарахтнинг илдизи хотираларга давоми…

Ўринбой Усмон. Бармоқлар (ҳикоя)

«Лаҳзанинг ларзалари» туркумидан Бундай бўлишини у кўпдан буён кутарди ва… Бирда гапираётганида ўғлининг пастки лабини тишлаб турганини сезибоқ кўнглига ғашлик соя солганди. Олдинлари оғзидан чиққан сўзга лом-мим демай қулоқ тутгувчи ўғилнинг энди кўнгли учун «хўп» дейишини-ю, лекин ҳадеганда айтганини қилавермаслигини давоми…

Носир Фозилов. Полиз оқшоми (ҳикоя)

Сумбула кириб, ҳавога куз нуқси уриб қолган кунларнинг бирида қишлоқ оралаб юрган мухбир йигит пиджагини елкасига ташлаб, қовун полизга келди. Бу пайт полизда ҳамма иш билан банд; кеч кириб қолгани учун одамлар пушталарга уйиб қўйилган қовунларни четга, тарозибон олдига ташиб давоми…

Восит Аҳмад. Рақобат (ҳажвия)

Бизнинг хотин билан рақобатимизнинг тарихи узун. Иккаламизнинг ўртамиздаги бу кураш мактабдаёқ бошланган.Кунларнинг бирида қониқарсиз жавобим учун математикадан жингалак “икки” олдим. Ажойиб жавоб учун Ҳалимахон (ҳозирда каминага умр йўлдош) аъло баҳо олди. Парталар оралаб ўтиб кетар эканлар, менга яқин келганда чимирилиб, давоми…

Сарвар Тўраев. Ой юзидаги аёл (ҳикоя)

Адирлар қуршовида жойлашган бу дўппидеккина қишлокда тунлари ой қирлар устидан чиқиб келар ва борлиқни ёритарди. Ой нурида қишлоқ уйлари яширинмачоқ ўйнаётган болалар сайлини эслатади. Мен эса муштдеккина бола, даврадагиларнинг баъзилари чордана қуриб, баъзи бирлари ёнбошлаганча мириқиб қилаётган суҳбатига қулоқ осаман. давоми…

Муяссар Тиловова. Чол ва қоратош (ҳикоя)

Овчи итларнинг акиллаши, ўқларнинг қаср-қусиридан чўчиб кетган какликлар ўтакаси ёрилиб, бекинган жойларидан қочиб, потирлаб ҳавога кўтарилишди. Айни шу вазиятни кутиб турган овчилар қушларни мўлжалга олиб отишди. Ўқ нишонга тегди шекилли бир-неча қуш осмонга кўтарилган ерида қанотларини пириллатиб, пастга қулай бошлади. давоми…

Насиба Абдуллаева. Ҳашар (ҳикоя)

Чорбоғда Ёдгор жарчини танимаган одам йўқ. Кичик бир қишлоқда ҳамма бир-бирини танийди-да дерсиз. Йўқ, уни аввал овозидан танишади. Гулдуракдек овозини эшитган ҳайбатидан от ҳуркадиган одам бўлса керак деб ўйлайди, аммо у жиккаккина, серҳаракат чол. Кампири Рўзихол момо ундан иккита келади. давоми…

Улуғбек Ҳамдам. Сафар (ҳикоя)

Уммон вазмин чайқалади. Чексиз масофалар ўз қаърига сир яширган янглиғ узанган: улар бир вақтнинг ўзида ҳам ўз бағрига чорлайди, ҳам ўзидан итаради. Ҳозир эса сув юзасини қалин оқиш туман қоплагани боис қайиқдан туриб қаралганда бурун остинигина кўз илғайди: икки қулоч давоми…

Қамчибек Кенжа. Лафз (ҳикоя)

Кеч кузда оддий тумов баҳона ётиб қолган Деҳқонбой аканинг дарди секин-аста оғирлашиб, кўкламда баттар исканжага олди. Отасига дори истаб туман марказига борган Одил журналист Карим Аҳадни Тошкентга кузатиш муносабати билан темир йўл бекати биқинидаги чойхонада уюштирилган зиёфатга тасодифан қўшилиб қолди. давоми…