I Оддийгина кўклам кунларидан бирида Ўзбековул чўпонсиз қолди. Гап шундаки, йигирма йил мобайнида бу касбни ҳалол ва беминнат адо этиб келган Норбой бобо туман ижтимоий таъминот бўлимига қатнай-қатнай, ахийри бир амаллаб қарилик нафақасини тўғрилаб олди-ю, ўзининг ҳам роса жонига тегиб давоми…
Асрорқул у ёқда-ю, бу ерда уйдагиларининг бўлари бўлди. Болалар номус қилганларидан етти маҳалла наридаги мактабга қатнай бошлашди. Муниса маҳалла-кўйга аралашмай қўйди. Шу оила қийналиб қолди, моддий ёрдам берайлик, деб маҳалла оқсоқоли уч-тўрт марта одам юборди, лекин Муниса бирон марта идорага давоми…
Улар икки ҳафтадан буён яйдоқ Яйилма далаларида картошка кавлашарди. Оқшом ҳаво очиқ эди, ётиб қолишга қарор қилдилар. Ер чўкиб, тарс-тарс ёрилиб кетган тақир дўнгликда пастак қамиш чайла омонат қўнқайтирилган. Тепасига брезент тортилган чайла ёнида ўчоқ; тезак уюми, дастаси синиқ кетмон, давоми…
Саратон авжига чиққан. Шанба куни бўлгани учун уйда зерикиб, диққинафас бўлиб ўтирибман.Телефон жиринглади. Ўрнимдан эринчоқлик билан туриб, телефон гўшагини олдим. Мираҳмад экан. – Курк товуққа ўхшаб, тухум босиб ётаверасанми? – деди у. – Қишлоқдан Элбек келди. Юр, тоғ ҳавосидан нафас давоми…
Турли лаш-луш, тақир-туқир ва аслаҳа ортилган арава тарақлаб шаҳар бўсағасидан узилди. Тўриқ зотли чўгир белига қўнган, тахминан элликни қоралаган, қирра бурни остидаги калта мўйлови думалоқдан келган оқиш бетига ярашган уста Пўлат, дунё оғиру енгилини тарозига солиб, паришон кулимсираб борарди. Ғилдираклари давоми…
Деразанинг зарбли тарақлашидан уйғондим. Сездимки, опамнинг кайфияти ёмон. Тезроқ туришим, хизматдаги аскардай “командир”нинг буйруғига шай туришим керак. Аксига олиб бошим зилдай оғир, кўтаргудек ҳолим йўқ. Кеча мактаб ҳашарида оқшомгача қолиб кетиб, опам буюрган уй юмушларини бажармаганим учун тузуккина насибамни олгандим. давоми…
Шом пардаси қуюқлашгани сари чолнинг кўнгли қоронғилашади. Ҳайҳотдек уйда бир ўзи, ҳатто мушукнинг ҳам қораси кўринмасди. Ташқарида қоронғилик ғира-шира, ичкари эса зимистон. Ўтирган жойида шом намозини ўқиб олгач, чироқни ёқишга уриниб кўрсамми деди-ю, фикридан қайтди. Нима кераги бор? Барибир, дили давоми…
Ўшанда улар шаҳарга кўчадиган бўлишди. Отаси “Орзуларим хаёлга айланишини хоҳламайман. Бетакрор истеъдодимни танамга қўшиб қишлоққа кўмишларини ҳам истамайман”, деганди. Бу гапларни унчалик тушунмаган бўлса-да, негадир яшаб турган ҳовлиларини ташлаб кетгиси келмасди. Айниқса, маҳалладаги яқин ўртоқларидан ажралиш у учун катта йўқотиш давоми…
Озод руҳ Бувимга дунёнинг охири қаерда? – деб савол берганимда ҳали мактабга бормасдим. Болалик тасаввуримда эса қуёш ботадиган жой дунёнинг охиридек эди. Уйимиздан анча узоқда, кун ботиш томонда ғўза баргларини тўкиш учун дори сепадиган самолётларнинг қўналғаси жойлашганди. Менинг назаримда, қуёш шу давоми…
Ички ишлар бўлимига кириб келган Жума ота биринчи дуч келган милиция ходимига мурожаат қилди:– Улим, кампирим йўқолиб қолди, қачон топиб берасизлар?Милиция ходимининг кулгиси қистади. У Жума отани бир хонага олиб кирди:– Муродов, мана бу отахоннинг аризасини расмийлаштиринг.– Ассалому алайкум, келинг, давоми…