Абдулҳамид Чўлпон. Ойдин кечаларда (ҳикоя)

Зайнаб кампир бир нарсадан чўчуб уйғонди. Оппоқ ой­дин, ой кампир ётқан сўричанинг қоқ ўртасидан унда-мунда, битта-яримта учраган оқ булутларни ёруб шошуб ўтуб бо­рар эди. Кампир у ёқ-бу ёғиға яхшилаб қараб ойдинда ҳеч бир қора-мора учратмагандан кейин яна болишға бошини қўйди. давоми…

Ёқубжон Шукуров. Болалик хотиралари

Қорабайир Болалигимда юз берган бир воқеа ҳали-ҳануз ёдимда. Ўшанда мен ёзги таътилни тоғда, йилқичи бобомнинг қишлоғида ўтказган эдим. Бобом бир куни бизга йилқини қайтариб келишни буюрдилар. Маҳмуджон иккаламиз отларимизга яйдоқ миндик-да, “ким ўзар” қилиб чоптириб кетдик. Тезда йилқи ўтлаб юрган давоми…

Собир Ўнар. Олишув (ҳикоя)

Бобошер Ҳанифага хат ёзганмиш. Бу — Бобошернинг элчиси Нурмат тўрткўздан чиққан гап. Абдимурод Бобошернинг рақиби. У элчининг бекорга бундай жаврамаётганини сезади. Элчи Абдимурод бу «янгилик»дан сўнг энди қай аҳволга тушаркин, деб кузатади. Абди эса ўзини қўлга олиб, совуққонлик билан чидайди, давоми…

Тоҳир Йўлдошев. Мардликми, ё мардсизлик… (ҳикоя)

Озод эсанкираб қолаёзди. Қайнотасининг бунчалик тубан кетиши, ҳатто кўзининг пахтаси чиққудек олайиб, қўлини бигиз қилганча ўшқиргани унинг иззат-нафсини жунбушга келтириб, аёвсиз санчиқларга белаб ташлади. Наҳот бир оиланинг тақдирини шунчалик саёз, шунчалик енгил ҳал этаётган бўлса? Наҳот икки норасида тирик етим давоми…