— Ариқ лабида қўлини юваётган Иқлима шарт ўгирилиб, ерга муштлади:— Йўқ, нимага шу манжалақини олиб борасиз?Мен айтдим-ку, худо хайрингизни берсин, бошқа ўйинчи билан боринг деб. Лекин нимага ўчакишгандай яна шу билан борасиз? А?..— У… — сўридан оёғини осилтириб ўтирган Ҳафиз давоми…
Райком секретари Алпомиш ака укаси Бердиёрни имлаб, чинор остига ўтирди. Олисдан югуриб келган чойхоначи йигитга:— Битта чой… Кейин бизга халақит берманг! — деди.— Хўп бўлади, райкум бобо! — чойхоначи қайтиб кетди. Кабобпазнинг олдига бориб, шивирлай бошлади. Мактаб томондан бўлим бошлиғи давоми…
Ўшанда саккиз ёшларда эдим. Иккинчи синфда ўқиётган бўлсам ҳам зеҳним ўткир эканми, саводим чиқиб қолган, яъни отам айтиб турса, мен фактурасини ёзиб борардим. Отам район матлубот жамиятида магазинчими, бир нима бўлиб ишлар эди. У киши шундай катта ишда турсалар ҳам, давоми…
(Дўстимнинг ўғлига айтганлари) Ўшанда етти ёшларда эдим. Тоғда яшардик. Отам чўпон, онам сут соғувчи. Битта синглим ҳам бор. Ўтовимиз Зовбошидан беш-олти чақирим наридаги кунгай бетда эди. Биз бу ерга ёзнинг бошларида чиқиб келардик: кўчларимиз аравага ортилган, онам, синглим ва мен давоми…
Одамларни фақат тирикчилик учун ҳаракат қилади, деб ўйлайдиган кишилар уларнинг тирикчилик ғамидан юксакроқ ташвишлари ҳам борлигини тушунмайдилар. Ё бунинг акси: ўша юксакроқ ташвишдаги одамлар фақат тирикчилик ғамида юрганларга қандайдир паст назар билан қарайдилар.Совхоз директорининг кабинетига мактаб табииёт ўқитувчиси Эҳсон Эътиборов давоми…
Жўра уйғониб кетиб, бошидан оқ чойшабни юлқиб олди. Овоз келган томонга қаради. Онаси Рухсат опа ўчоқ бошига энгашганича ўғли томонга ачиниб қараб турар, қўлида самоварнинг малла карнайи бор эди.— Ухла, ухла, — деб пичирлади у.Жўра чалқанча бўлиб, устига эгилиб турган давоми…
Зиёрат билан Теша овга чиққанларида сафларига яна бир ҳамроҳ қўшиларди. Бу — Олапар деган ит эди. Зиёратларнинг ити. Кўп ювош, одамга тез эликувчи, келган меҳмонга бир ириллаб, кейин уни кўчагача кузатиб қўйгувчи эди. Уни ҳамма таниш-билишлар мақтар, ўзларининг ҳам шундай давоми…
Укам Хайруллага— Ҳабилла ака, армияга кетасизми? — деб сўради кир-чир панжаларини тупроққа тираб ўтирган кичкина Инъом.Соябони узун шапкасини орқага суриб, устарада қирилган бошини кафти билан силаб ўтирган Ҳабибулла ер остидан унга қараб:— Бурнингни арт, лой бўлиб кетибди, — деди.Ҳабибулла жилмайди. давоми…
Ислом туғилган уй эски, вассалари қорайиб кетган, битта кенг деразаси эллик қадам наридаги қишлоқнинг дарахтларга бурканган томонига очилар эди. Уйнинг устида Бойсунтоғнинг мусаффо осмони осилиб турар, унинг орқа томонида тўлқинсимон сарғиш адирлар тоғ тарафга эмгаклаб кетган, адирлар ортида эса чағир давоми…
Домла Қўнғирот анчадан бери илмий ишлар ёзмас эди, ёзишга ўтириши ҳамоно юраги сиқилар, кейин, бу кимга керак ўзи, деган хаёлга бориб қоларди. Бу орада эса азиз умрининг ойлари, йиллари ўтиб борар, сочидаги битта-яримта қора ҳам оқариб, бир замонлар китоб устида давоми…