Қудрат Дўстмуҳаммад. Дардисар “никоҳ” (ҳажвия)
— Сенга уйландиму, шўрим қуриди, шўрим!— Бақирманг-э! Илгаридан шўрпешона эдингиз ўзи. Тағинам, сизни мен одам қилдим.— Вайса-я, вайса!— Ҳа, нотўғрими? Ҳовли-жой у ёқда турсин, энгил-бошингиз ҳам йўқ эди. Менинг сепим билан одам бўлиб юрибсиз.— Нима-нима? Сепингни уй-жойга ишлатганинг кўзингга кўринибди-ю, давоми…