G‘ulom Karimiy. Muhabbat va taqdir (hikoya)

Rassom do‘stimiz Abdusattor O‘zg‘ur  serqirra iste’dod  sohibi. Qozon kabobni qoyillatishi-yu devziradan oshni san’atkorona damlashini qo‘ya turaylig-u, ijodiy qobiliyati ham turfarang. Moskva San’at universitetida tasviriy san’atdan tahsil olgan do‘stimiz ko‘p yillardan beri Toshkentda hunarmand rassom sifatida faoliyat yuritadi. To‘g‘rirog‘i, tirikchilik uchun davomi…

Nosirjon Jo‘rayev. Noyabr kuyi (qissa)

Uch kunda kuz keldi. Dunyo qaridi…Iqbol MIRZO Yozishdan to‘xtadim-u boshimni ilkis ko‘tardim. Ko‘zimning oldi qorong‘ilashib, bir muddat xonani, undagi buyumlarni idrok qilolmay qoldim. Ehtimol, yana qon bosimim pasayib ketgandir. Picha o‘zimga kelgach, qog‘oz-qalamni yig‘ishtirib, dahlizga o‘tdim. Ayolimni chaqirdim — quyuqroq davomi…

Shukurjon Islomov. Og‘irimiz yengil bo‘lyapti (hajviya)

Ba’zan har xil odamlarning nolishini eshitib qolamiz: hayot og‘irlashib ketyapti, kun kechirish og‘ir, hammasi og‘ir… Bekor gap. Menimcha hayot og‘irlashib emas, aksincha, yengillashib ketyapti. Ha, yengillashyapti. “Bo‘lmagan gap”, deysizmi? Xo‘sh, aytingchi, hayotimizda narsa-buyumlar alohida o‘rin tutadimi? Keling, shundan gaplashaylik.Oddiy misol: davomi…