Бир қарич бўлиб турган сомонлар оёғини тилиб ташлади. Товонини аяб-аяб босиб, қоп судрайди. Қуёш атрофни аёвсиз куйдирар, агар яна бироз қиздирса, янги ўрилган буғдойзор ёниб кетадигандек кўринади. У нарироқда ҳар қадамда ерга илинж билан боқиб, бошоқ қидираётган акасига ялинди.— Ака, давоми…
Ўн уч йил деганда Нуройимдан хат олдим. Ёзуви жуда қисқа — “Шоирим, раҳмат. Китобингизни ўқидим” деган гап эди. Мактубнинг орадан шунча йил ўтиб ёзилганига, мени қандай топиб келганига ҳайрон бўлмадим. Фақат ҳануз ўз кучини, қадрини заррача йўқотмаган “шоирим” деган сўз давоми…
– Кетаяпман, дўстим, – деди у маъюс овоз билан.– Қаёққа?– Қишлоғимга…– Бутунлайми?– Бутунлай…Эрназар билан дорилфунунда бирга ўқиганмиз. Асли Барқут тоғлари бағридаги Тозасой қишлоғидан. Туғма истеъдод. Ҳали ўқишга кирмаёқ беш-олти тилни мукаммал ўрганган. Чет тиллар бўлимида ўқиш асносида яна уч-тўрт тилни давоми…
Ўша кун ёдимда. Куз эди. Ёмғир шориллатиб қуярди. Ёмғиркўш остида иккимиз бошларимизни бир биримизга суяб асфалтда оқаётган ёмғир сувларига тикилганча тек қотган эдик. Майин, совуқ ҳаво гўё иккимизни бир-биримизга чирмар эди. Оёқларимиз тиззаларимизгача хўл бўлсада вужудларимизда олов ёнарди. Нафис крепдешин давоми…
Бир замонлар тоғ ва водий туташган жойдаги кўркам қишлоқда бир деҳқон яшаркан. У пастдаккина, кўримсиз гувалакдан қилинган айвони йўқ уйчасида хотини-ю болалари билан умр кечираркан. Деҳқон бўш қолган пайтларида кўчага чиқиб супачада ўтиришни, ўткан-кетган билан лақиллашни қиш кунларини шундай ўтказишни давоми…
Ҳақиқий йўл юқорида эмас, аксинча шундоққина ер устига тортилган дордан ўтади. Бу йўл одимлашга эмас, балки ҳамиша қоқилиш учун мўлжалланганга ўхшайди.Франц КАФКА Кечаси билан ёғиб чиққан ёмғир бомдодга бориб тинди. Ҳаво бирам енгилки, ҳатто бироз иситмалаб турган бўлсам-да ҳис қилдим. давоми…
…Поездда Самарқандга кетаётгандик. Ҳамроҳим анча гапдон чиқиб қолди. Олис йўлда шундай ҳамроҳ борлиги ҳам яхши-да: зерикмайсиз. Хуллас, ўтмишдан гаплашдик, келажакдан, суҳбатимиз охир-айланиб муҳаббат мавзусига бориб тақалди. Шунда ҳамроҳим купемизнинг очиқ эшиги ёнидан ўтиб бораётган шўх ёшларга ҳавасланиб қараркан:— О, қани давоми…
Ғалла ортган оғир машиналар ҳар куни тинмай ўтадиган катта кўчанинг чанги оёқнинг тиззасигача келади. Оғир машиналар йўлнинг тупроғини шу даражада майда қилганки у Барчин опамнинг упасидан ҳам майинроқ. Бирданига оёқ қўйган пайтинг оёғинг куйгандай бўлади, аммо тупроқнинг тагига кирган оёқ давоми…
Ёзувчи Баҳодир Мурод Алига бағишлайман. Шом намозини тугатгач, “Ё Оллоҳ!” дея қийналиб ўрнидан турди. Жойнамози — чакмонини ердан олиб, базўр қоқди-да, “Бисмиллаҳир роҳманир роҳийм” деб кийди…Осмоннинг қонталаш чети қимтилаётган лаб каби кичрайиб боради. Осмонга туташиб кетган адоғсиз даштнинг ўт-ўланлари қизғиш давоми…
Уч-тўрт тўрғам суви қочган уй нонию яримта булка билан нонушта қилишди. Нонни асосан болалари еди, хотини эса номигагина татиниб ўтирди. У бўлса, бир пиёла чой ичди, холос. Болаларининг иккитаси мол боққани, яна бири ўт қилгани чиқиб кетишган, хотини булканинг ушоғи давоми…