Луқмон Бўрихон. Сирли муаллим (қисса)

Муаллим ҳақида сўзим ушбудир:Муаллим камолот ичра кўзгудир.Абдулла Орипов Нажот Ғайбулла деганлари ҳақидаги миш-миш бизнинг таҳририятга ҳам етиб келди.– Эртагаёқ сафарга чиқасиз, – деди бош муҳаррир мени ҳузурига чорлаб. – Бориб билинг-чи, нима гап? Қаламга илашгулик ҳоли бўлса шартта бирор нарса давоми…

Каримберди Тўрамурод. Триптих (ҳикоя)

Ҳайвонларни урманглар! Айниқса, уларнинг юзига урманглар! Ҳайвонлар осмонга қарашса, Аллоҳни кўришади.Қуръондан. 1. Мушук Эшназар болалигидан тошбағир бўлиб ўсди. Балки ўгай онанинг қўлида катта бўлганидандир. Эшназар на отасига бир марта меҳр билан қаради, на укаларига. Онаси  бир марта “Укангга қара, йиғлаяпти”, давоми…

Каримберди Тўрамурод. Сўнгги бек (қисса)

Сўзбоши ўрнида Ожиз қаламим ва ноқис иқтидорим, аммо буюк муҳаббатим билан битилган ушбу камтарона қиссамни руҳлари шод бўлсин деган умидда ҳурмат ва чуқур эҳтиром билан юртимизни озод ва мустаққил кўришни орзу қилган, аммо бу кунларни кўролмаган, «Босмачи» номини олиб, отилиб давоми…

Каримберди Тўрамурод. Пояндоз (ҳикоя)

Ўв, бовурларим-а. Қандай адатларимиз борийди-я! Бир хили тубдан жўғалиб кетти. Бир хили жўнлашиб кетди. Бир хили қийинлашиб кетти. Бизар қиған бир хил ўйиннарди ҳазиргилар ўйнаялмайди. Кўбини билмайди-ям. Айтсанг булар куладиям-да. Ҳай, пояндаз бўлайди. Қизлар бўй жетганнан тикишди бошлайиди. Икки-уч қоват давоми…

Каримберди Тўрамурод. Ойрўзи (ҳикоя)

1. − Отни мунча қичаб ҳайдамасин, қаерга шошади? − деди қишлоғидан чиққандан бери овозини чиқаришга-да, ҳайиқиб келаётган Ойрўзи.− Шом тушмай, қишлоққа етиб олишимиз керак, − деди Хуррам. − Чарчадингми? Отда юрмаганмимсан?− Сўраган нарсасини қарасин! − қиқирлаб кулди Ойрўзи. − Мен давоми…