Илтимос, бу воқеага ҳечам ишонманг. (Ўқиғувчи.) Дунёда исми жисмига монанд келмайдиган одамлар кўп. Шулардан бири – Йўғонбой. Отаси раҳматли унга нима мақсадда шундай исм берганини ўзи ҳам билмасди. Бўрининг ёнида яшаган қўйни тасаввур қилинг-у Йўғонбойни кўз олдингизга келтираверинг. Қовурғаларини бемалол давоми…
— Сенга уйландиму, шўрим қуриди, шўрим!— Бақирманг-э! Илгаридан шўрпешона эдингиз ўзи. Тағинам, сизни мен одам қилдим.— Вайса-я, вайса!— Ҳа, нотўғрими? Ҳовли-жой у ёқда турсин, энгил-бошингиз ҳам йўқ эди. Менинг сепим билан одам бўлиб юрибсиз.— Нима-нима? Сепингни уй-жойга ишлатганинг кўзингга кўринибди-ю, давоми…
Мен бундай дориломон замонда яшаётганимдан хурсандман. Уйланаман, деб бош оғритмайман. Керак бўлса қизларнинг ўзлари уйимга совчи юборишади. Ўзимни ҳам отам қўл-оёқли қилиб тарбиялаганлар. Супур-сидирдан бошлаб, то бола алласигача барисини эплайман. Очиғини айтсам, ҳаёлликкинаман. ҳали бирор қизга қўлимни ушлатганим йўқ. Автобусда давоми…
— Ака, бу охиргиси, шуниям Тўра Жўраевичникига ташлаб келинг, — деб қолди муҳандисимиз Норматжон.— Бу охиргисими? — дедим унга ишонқирамай.— Ўғил бола гап, — деди у қатъий.Йўлда кетяпман, ўз-ўзимга алам қилади. Тўра Жўраевичникига шағал, қум, тахта, ғишт, тсемент ташияпман. Ҳар давоми…
Акахонимиз Алимбек Салимийнинг туғилган куни бугун. Биз бу улуғ санани бозор ичида жойлашган ошхонада “кўримсизгина” дастурхон атрофида нишонлаётган эдик. Дастурхонда ноз-неъмат мўл-кўл. Очиқ жойнинг ўзи йўқ. “Мўйсафид”лар бирин-кетин “обрўй”сизлана бошлади. Охирида, кимгадир бир қултум камлик қилди. Яна эллик-эллик қўшиб, бир давоми…
Одамлар қандай қилиб машина олишаркан-а? Мўминжон Қобилович еб-ичишдан, кийишдан иқтисод қилиб, узоқ йиллар енгил автомобил харид қилиш учун пул жамғарди. Бироз юрган бўлса ҳам яхши сақланган “Жигули” сотиб олди. Гаражга пули қолмагач, ноилож машинасига замонавий сигнализация ўрнатди. Кўнгли хотиржам бўлиб давоми…
Иномжон ўрта мактабни зўрға битирганига ўн йилча бўлди чамамда. У шу йиллар давомида ўз ёшидан кўпроқ ишхона эшигига бош суқиб, қош қўйиб чиқди. Лекин бирон жойда уч-тўрт ой сабр қилиб фаолият кўрсатмади. Унинг бахтига мендек холаваччаси бор экан. Каминанинг қўли давоми…
Фабриканинг йўлиданРўмолча топиб олдим.Топиб олди деманглар,Меҳнатга сотиб олдим.(Ўзбек халқ қўшиғидан) Рўмолча Отелло учун отамерос. Отаси никоҳ кечасида онасига рўмолчани берган экан. Отелло яхши эслайди, мазаси бўлмай қолган пайтларида онаси уни шу рўмолча билан елпиб ўтирарди. Қарангки, кунлар ойларни, ойлар йилларни давоми…
(Устозларимга бағишлайман)Агар ҳақиқат менинг юзимга оёқ босиб ўтишни тақозо этсаю сен буни қилмасанг, асло рози эмасман. Баҳоуддин Нақшбанд . Пиллапоя бўлдим сенга, азизим, Сен ҳам гал келганда пиллапоя бўл! Эркин Воҳидов. Одамларнинг оқими худди пишқириб оқаётган дарёни эслатарди. Кимдир давоми…
Эр-хотин машинага ўтиришдию дала ҳовлига йўл олишди. Йўл узоғи ундан-бундан гаплашиб боришди. Айниқса, эрнинг завқу шавқ билан айтган аскияларидан хотиннинг ичаклари нақ узилгудек бўлди. “Бас, бас қилинг, дейман, илтимос!” дея қийқирганча эрнинг елкасига уриб ҳам турди хотин. Хуллас, машинанинг ичида давоми…