Ҳусния Пардаева. Юлдузини йўқотган одам (ҳикоя)
Азаматнинг бор умиди шу ишидан эди. Ўтган ҳафта келганида бошлиқ “Бизга ишчи керак. Кейинги ҳафта келинг, албатта, қабул қиламиз” деганида ўзида йўқ севиниб кетганди. Бир ҳафта тилла топган гадойдек кўнгли тўқ бўлиб юрди. Бугун тонгда уйғониб, соқолини олди, ўзига оро давоми…