Яна мукофот ёзишмабди. Буям камдай, ҳафталаб қорасини кўрсатмай, маош бериладиган куни келиб, сақичини чапиллатганча кассир ёнидан жилмай ўтирадиган касаба уюшма раисаси Назокат опа қарғадай қағиллаб ҳақини юлиб қолди: бу ойда бирмас, икки ходим туғилган экан. Тўрт ойдан бери ваъда қилинаётган давоми…
Очиғи, гап ўғирлашни ёқтирмайман, бу яхши эмас. Аммо автобусда, қий-чув ичида бир давра аёллар ўртасида бўлиб ўтган ҳайратангиз ҳангомани беихтиёр эшитиб қолдим. Кўз — дарё кўради, тешик қулоқ эшитади-да. Энди бу гапларни ичимда сақласам, номим ўғрига чиқиши турган гап. Қолаверса, давоми…
Бўри болалайдиган унгур оғзида илоннинг кулча бўлиб ётишини, бўриваччаларни вақт-бевақт илон қўриқлашини бир овчидан эшитгандим. Очиғи, ўша гапни муболаға деб ўйлаб, қўл силтаб қўйгандим. Кейинроқ ўзимнинг бошимдан ўтган мана бу воқеа кўзимни мошдай очиб қўйди. Хоҳ ишонинг, хоҳ ишонманг, орадан давоми…
Уч кунлик келинчак ўчоқ бошида куймаланиб юраркан, Ўринбой синчи тикилди. Хайрият, қозон қайнатмоқчи! Нима қиларкин, қачон пишаркин? Қорин таталаб ҳам кетди-ку! Айвондан туриб келинига қичқирди.— Ойша қизим, кеч бўлганда нима ташвиш?— Ош, — деди ийманиб келинчак ва кўнгли қайнотасининг қизимлашидан давоми…
Ўша вақтлар чамаси ўн ёш эдим. Айни куз, аммо атрофда қиш аёзи дайдирди. Кўчада мен каби совуқ сезмас “ўйин бола”си кўринмаса, аксар одамлар уй ичига тиқилишганди. Ҳар галгидек, ҳориб–чарчаб уйга қайтдим. Дарвоза тирқишидан ичкарига мўраладим: ойим айвонда тутақиб синглимга бақирар, давоми…
— Сумбатини кўрган сатил тўлдириб сут берса керак деб ўйлайди. Бор-йўғи бир эчкича сут беради, шуни соққунчаям энамдан эмган сутим оғзимга келади. Мендан бошқани ёнига йўлатмайди-я, қирилгур. Яна йил оралатиб қисир қолади, жонимга тегиб кетди, — Гулжамол қарғана-қарғана молхонадан чиқиб давоми…
Ярим кечада чироғини ёқиб олган “Тез ёрдам” машинаси шошилинч тиббий реабилитация марказига кириб келди. Унда тўсатдан тоби қочиб, “ўтиб кетар-ўтиб кетар” билан аҳволи анча жиддийлашган “Намозгоҳ” маҳалласининг раиси бор эди. Зудлик билан унинг аҳволи, маълумотлари ўрганилиб, жарроҳлик бўлимига ўтказилди. Беморнинг давоми…
Тут шохлари чирсиллаб ёниб, қуюқ қора тутун тун қўйнига сингийди, узоқ-узоқлардан гоҳо отнинг пишқириб кишнагани, гоҳо қўй-қўзиларнинг маъраши қулоққа чалинади, ёнгинангизда чирилдоқлар чириллаб, ёшлик паллаларини, ажиб туйғуларни, иссиқ ёз оқшомларини ёдга солади. Бундай пайтларда одам дегани ҳардамхаёл бўлиб, ўтган завқли давоми…
Ҳаммаси бўлимимиз бошлиғи Аҳрор аканинг меҳнат таътилига чиққанидан бошланди. Яна тепса-тебранмас Миркомиловнинг тушликка чиқмагани ҳам бунга сабаб. Ўзи у унча-мунчага овқатланмайдиям.Хуллас денг, бўлимдагилар Аҳрор ака билан яхшилаб келишиб олишибди. У гўё бошқа ишга ўтаётганмиш. Ўрнига — бўлим бошлиқлигига Миркомилов тайинланибди.Азаматлар давоми…
Бу йигит билан тасодифан учрашиб қолдик. Географлар денгиз сатҳидан фалон километр баландликда деб таърифлашади-ку худди шундай тоғ қишлоғидан икки ўғли билан ушбу оромгоҳнинг сув ҳавзасида чўмилишга келган экан. Барваста, икки елкасига икки ўтов тиккудай алп йигит… Одам бундай кўнгил яйрайдиган давоми…