Bor ekanda yo‘q ekan, bitta zag‘izg‘on bo‘lgan ekan. U bir tup do‘lananing tepasiga in qo‘yibdi va beshta bola ochibdi. Bolalari endi uchirma qilishga yaqinlashgan kunlarda undan bir och tulki xabardor bo‘lib qolibdi. Tulki zag‘izg‘onga do‘q qilib, bolalarini yeyish payiga tushibdi. davomi…
Laylak bilan tulki do‘st bo‘lgan ekan. Qimmatchilik vaqti kelib, ikkisi bola-chaqasi bilan och qolibdi. Bir kun laylak tulkiga:— Tulkiboy, sen uyga qarab o‘tir. Men uchib borib o‘zimizga va bolalarimizga ovqat topib kelay, — debdi.Tulki rozi bo‘lib, uyda bolalarga qarab qolibdi. davomi…
O‘tgan zamonda bir faqir er-xotin bo‘lar ekan. Ularning bisotida faqatgina bitta echkisi bor ekan. Echkisiga har kuni bir siqim quruq xashakni berib, yelinlariga mushtlab kuniga bir kosa sut sog‘ib olishar ekan. Ularning kunlik ovqati shu bir kosa sut bilan o‘tar davomi…
Bor ekanda yo‘q ekan, bir dangasa bor ekan, hech ishga tobi yo‘q ekan. U hatto shu daraja dangasa ekanki, kunga chiqib o‘tirishni ham xushlamas ekan.Uning birgina xotinidan boshqa hech kimi yo‘q ekan. Bahor kelib, o‘tlar ko‘karib, yozning issiq kunlari kelmasdan davomi…
Bir kuni tulkiboy changalzorda ovqat qidirib yurib, bir angishvona topib olibdi. Tulkiboy yurib-yurib bir kampirning uyiga kelib qolibdi.Kampirni ko‘rib:— Ona, senga shu angishvonani ertagacha qoldirib ketaman, ertalab kelib olaman, — deb chiqib ketibdi. O‘zi eshikning tirqishidan kampirning angishvonani qayerga qo‘yganini davomi…
Bir kampir: «Shaqolning dastidan dod!» debdi: Shaqollar keladi har yoqdan xezlab, Tovug‘imning yotgan joyini izlab. Patini yuladi, go‘shtini tuzlab, Bu shaqollar meni harob ayladi.Kechalar qayerda yuradi ulib. Tovuqlarning yotgan joyini bilib, Olib qochar dashtga tomog‘in bo‘g‘ib, Bu shaqollar meni xarob davomi…
Qadim zamonda bir chol bilan kampir bor ekan. Ularning bir ola sigiri bor ekan. Kunlardan bir kuni chol:— Ey kampir ola qopning unidan, ola sigirning moyidan bir ko‘mach qil, — debdi.Shunda kampir ola qopning unidan, ola sigirning moyidan bir katta davomi…
Bir bor ekan bir yo‘q ekan, qadim zamonda bir odamning bir echkisi bilan bir qo‘yi bo‘lar ekan. U qo‘y bilan echkini rosa boqib semirtirgan ekan. Bir kuni echki egasining «Echkini so‘yib yeymiz», degan so‘zini eshitib, tezda qo‘yining yoniga yetib boribdi-da:— davomi…