Bir bor ekan, bir yo‘q ekan, o‘tgan zamonda, Buxorodan uzoqda, Urganch cho‘li etagida, Qalayi Mirishkor degan qishloqda bir qariya yashagan ekan. Chol “o‘zim omiligimcha qoldim, qani endi o‘g‘illarim o‘qib odam bo‘lsa”, deb orzu qilar ekan. Boboning sakkiz o‘g‘li va bir davomi…

Burungi zamonda bir podsho o‘tgan ekan. Bir kuni podsho bir kambag‘alning qizini olmoqchi bo‘lib, sovchi yuboribdi. Sovchilar kelib, podshoning so‘zini qizga aytishibdi. Kambag‘alning qizi sovchilarga:— Podshoga borib aytinglar, olmoqchi bo‘lsa, men ham roziman. Lekin podsho bir hunar bilsagina tegaman, agar davomi…

Burungi zamonda bir chol bilan kampir bo‘lgan ekan. Ularning birgina sigirlari bor ekan. Shu sigirga yem-xashak solish, suv berishga chol-kampir juda erinar ekanlar.Bir kuni chol-kampir bu ishni bir-birlariga buyurib, sansalor qilib, aytishib qolishibdi. Shundan keyin ular, “kim birinchi bo‘lib so‘zlasa, davomi…

Qadim zamonda Noqulay maslahatchi degan bir kishi bo‘lgan ekan. Xalq orasida kimning boshiga mushkul ish tushsa, shu kishini chaqirtirib kelib maslahat so‘rar, uning bergan maslahati bilan ish qilar ekan. Bir kishining jinbir shoxli ho‘kizi bor ekan. Shu ho‘kiz bir kuni davomi…

Bir bor ekan, bir yo‘q ekan, bir qishloqda er-xotin yashar ekan. Xotini aqlli, tadbirkor, eri bo‘lsa ahmoqroq, bo‘shang ekan. Bechora xotini sahardan to shom qorong‘usigacha ishlar ekan, eri bo‘lsa laqillab yurar ekan.Bir kuni xotini eriga:— Birorta ish bilan shug‘ullansangiz yaxshi davomi…

Bir eshak bor ekan. U o‘zini juda aqlli deb bilar ekan.Kunlardan bir kuni u bir boqqa kiribdi. Qarasa, daraxtlarda mevalar, polizda qovun-tarvuz-u, qovoqlar pishib yotgan emish.Eshak daraxtlardagi mevalarga, polizdagi qovoqlarga qarab, diqqat qilibdi. Shalpang quloqlarini qimirlatib:— Tabiat-ku hamma narsani bilib davomi…

Bir bor ekan, bir yo‘q ekan, qadim zamonda bir parishonxotir odam bo‘lgan ekan. Bir kuni parishonxotir xotiniga:— Ertaga saharda turib, sayilga boraman. Kiyimlarimni tayyorlab qo‘ygin, — debdi.— Kelishda menga birorta sovg‘a olib keling, — deb iltimos qilibdi xotini.Ertalab turgach, parishonxotir davomi…

Bor ekan-da, yo‘q ekan, och ekan-da, to‘q ekan, bir dehqon o‘tgan ekan. Uning uchta o‘g‘li bor ekan. Uch o‘g‘lidan ikkitasini uylantirib, joylagan ekan. Ular o‘z oilalari bilan alohida bo‘lib chiqib ketishgan ekan.Kenja o‘g‘li otasi bilan qolibdi. Otasi ancha keksayib qolgan davomi…

Bor ekan-u yo‘q ekan, bir chol bilan kampir bo‘lgan ekan. Ularning bitta-yu bitta o‘g‘li bo‘lgan ekan. Bir kuni chol:— Ey kampir, shu o‘g‘ilni uylantirsak, sen ham, men ham qaridik, ro‘zg‘or ishlarini kelin bajarsa, qanday bo‘lardi, — debdi. Kampirga bu gap davomi…

Bir bor ekan, bir yo‘q ekan, bir Xo‘ja tambal bo‘lgan ekan. U shunchalik tambal ekanki, hatto uydan eshikka chiqishga ham erinar, yuz-qo‘lini yuvmas, ish qilmas, yalqovligidan o‘rnidan ham turmas ekan.Ovqatni yer ekan-u, uxlar ekan. Oxiri shunday shishib ketibdiki, ovqat keltirib davomi…