Qadim zamonlarda Buxoroning bir podshohi bo‘lib, uning molu dunyosi ko‘p ekan. Farzandlari ham ancha ekan. Podsho kayfu safoni, o‘yin-kulgini yaxshi ko‘rar, uning saroyida sonsiz hofizlar, cholg‘uvchilar, qiziqchilar ham bor ekan. U, biror joyga borguday bo‘lib qolsa, ahli san’atni ham o‘zi davomi…
Sag‘ir bo‘lib momomning qo‘lida qoldim. Momomning uchta buzog‘ini boqib yurdim. Uning bittasini bo‘riga oldirib yubordim. Momom urdi, qochib borib Boymoqli degan qishloqda bir kampirning echkisini boqdim. Bir kun kampir:— Echkilar sut bermay qoldi, men boqayin, sen uloqlarni boqib, suv olib davomi…
Boltaboy akasi Teshaboyni ochlikdan o‘ldirgan zolim boydan o‘ch olish uchun boyning hovlisiga qarab yo‘l olibdi. Boy bir necha kundan beri xizmatkor qidirib, topolmay xafa bo‘lib o‘tirgan ekan. Boltaboyni ko‘rishi bilan sevinib ketibdi. U Boltaboy xizmat so‘rab kelgan bo‘lsa kerak, deb davomi…
Bir domlaning xizmatkori bor ekan. Domla xizmatkoriga:— Shu ho‘kiz qo‘shga yaramay qoldi, bozorga olib borib sotib kel, — debdi.Xizmatkor ho‘kizni yetaklab bozorga borayotganda bir daraxtdagi sassiqpopushak «pop-pop» debdi.— Ha, uka, ho‘kiz olasanmi? — debdi xizmatkor. Popushak yana populabdi. Xizmatkor:— Ikki davomi…
I Bir ko‘knorixonaga doim uchta ko‘knori qelib, ko‘knori ichib turar ekan. Birining oti O‘sar ko‘knori, ikkinchisining oti Madamin ko‘knori, uchinchisining oti Qo‘chqor ko‘knori ekan. Uchalasi juda kambag‘al, tirikchiligini zo‘rg‘a o‘tkazar ekan. Kunlardan bir kun O‘sar ko‘knori ko‘knorixonaga kiribdi. Buvadan bir davomi…
Bir bor ekan, bir yo‘q ekan, bir mamlakatda bir savdogar bo‘lgan ekan. Uning juda chiroyli bir xotini bo‘lib, hamma vaqt savdogarga shunday der ekan:— Men, odam bolasi u yoqda tursin, osmondagi quyoshga ham ko‘rinmayman.Savdogar xotinining gapiga hamma vaqt ishonar, unga davomi…
Bor ekan, yo‘q ekan, och ekan, to‘q ekan, bo‘ri bakavul ekan, tulki yasovul ekan, qarg‘a qaqimchi ekan, chumchuq chaqimchi ekan, g‘oz karnaychi ekan, o‘rdak surnaychi ekan, tovuq qaq etdi, bilmadim qaqqa ketdi.O‘tgan zamonda bir cholu bir kampir bo‘lgan ekan. Cholu davomi…
Qadim zamonda bir savdogarning erka o‘g‘li bor ekan. Bola otasi hayot vaqtida uydagi yaxshi-yaxshi narsalarni ko‘chaga chiqarib, o‘zining do‘stlariga berar, ularni kunda ziyofat qilib yurar ekan. Qazo ajal o‘qini otib, savdogarni olib ketibdi. Hovlida savdogarning ko‘cha kezar o‘g‘li onasi bilan davomi…
Bir chol bor ekan. Uning uchta o‘g‘li bor ekan. Bir kun chol o‘libdi. Choldan bolalariga uchta narsa: keli, kelisop, narvoncha qolibdi. Katta o‘g‘li, kelini, o‘rtanchasi kelisopni, kichigi narvonchani olibdi. Kichik o‘g‘il narvonchani ko‘tarib yetti kunlik yo‘lga tushibdi. Bir joyga borsa, davomi…
Bir podsho bor ekan, uning bittayu bitta o‘g‘li bor ekan. U yoshligidai birovga qo‘shilmas, hech kim bilan gaplashmas ekan. Katta bo‘lib, balog‘atga yetgach, yosh yigitlar bilan dalayu dashtga chiqib, ov qilib yuradigan bo‘libdi. Kunlardan bir kun podsho to‘rt yuz qurandozni davomi…