Bir bor ekan, bir yo‘q ekan, bir baliqchi bobo bor ekan. Bobo qishda daryoga baliq tutishga borgan ekan. U qaytib kelayotganda yo‘lda o‘lganday yotgan bir dumi kalta shoqolni ko‘rib, ko‘tarib aravaga solibdi. Bobo shoqolga bir-ikki marotaba qarabdi, shunda ham shoqol davomi…
Bir bor ekan, bir yo‘q ekan, qadim zamonda bir Iskandar degan podsho o‘tgan ekan. Iskandarning sochini olgan har bir sartaroshni u o‘limga buyurar ekan. Buning sababini hech kim bilmas ekan. Nihoyat, podshoning sochini olishga sartarosh topilmay qolibdi. Qidirib-qidirib bir chol davomi…
Bor ekan, yo‘q ekan, bir podsho bor ekan. Uning bitta-yu bitta qizi bor ekan. Kunlarning birida podshoning xotini vafot etibdi. Undan bitta tilla kavush qolibdi. Podsho mamlakatga jar soldiribdi: «Ushbu tilla kavush kimga to‘g‘ri kelsa, podsho o‘shani xotinlikka oladi», debdi. davomi…
Bor ekan, yo‘q ekan, avvalgi zamonda bir podsho bo‘lgan ekan. Podshoning xazinasiga bir o‘g‘ri kiribdi va qo‘lga tushib qolibdi. Podsho o‘g‘rini shahar chekkasidagi bir daryo bo‘yiga olib borib, qopga solib, avval toza urishni, so‘ng daryoga tashlab yuborishni buyuribdi. Podshoning buyrug‘iga davomi…
Bir zamonda katta bir soy bo‘yida kichkina bir uy bo‘lar ekan. Bu uyda chol, uning Zumrad degan qizi, o‘gay ona va uning Qimmat degan arzanda qizi turar ekanlar. Kampirning Zumradni ko‘rgani ko‘zi, otgani o‘qi yo‘q ekan. U hadeb qizni urib, davomi…
Uch og‘a-ini ovga chiqibdi. Qosh qoraygach, bir o‘rmonzorga kelib yotishmoqchi bo‘lishibdi. Birinchi kun kechasi katta akasi poyloqchilik qilibdi. Yarim kechadan so‘ng uxlab qolibdi, qozondagi ovqatni kimdir yeb ketibdi. O‘rtancha og‘asi poyloqchilik qilgan kechada ham shu hodisa takror-lanibdi. Uchinchi kuni kechasi davomi…
Qadim zamonda bir qishloqda bir yigit bor ekan. Unga To‘g‘riboy deb nom bergan ekanlar. Uning bittagina ozg‘in otidan bo‘lak narsasi yo‘q ekan. Bora-bora qishloqda ish topilmaydigan bo‘lib, uning ahvoli og‘irlashibdi. Oti bilan mardikor ishlashga ikkinchi bir tomonga jo‘nab ketib-di. Yo‘l davomi…
Zamonlarning zamonida, qadimal ayyomda bir zolim podshoh bor ekan. Podshohning bir qizi bor ekan, oti Malikai Husnobod ekan. Onasi bir kambag‘alning qizi ekan. Sohibjamolligi haddan ziyoda, oy desa og‘zi bor, kun desa ko‘zi bor, shaq-shaqayi jamoli o‘n to‘rt kechali oyni davomi…
Bir bor ekan, bir yo‘q ekan, bir zamonda Qilich botir degan bir polvon bor ekan. Kunlardan bir kun Qilich botir safarga chiqibdi. Bir necha kun yurgandan keyin bir odamga duch kelibdi.Bu odam Qilich botirga:— Yo‘l bo‘lsin, og‘ayni,— debdi, Qilich botir davomi…
Bir necha yuz asrlar ilgari Turkman mamlakatida bir shoh bo‘lgan ekan. Shohning ikki o‘g‘li bo‘lib, birining oti Momir, ikkinchisining oti Somir ekan. Shoh har ikki o‘g‘lini ham benihoya yaxshi ko‘rar va cheksiz muhabbat bilan tarbiyalar ekan. Nomdor qahramonlar har ikkisiga davomi…