Bir bor ekan, bir yo‘q ekan, qadim zamonda bir podsho bor ekan. Uning Bahrom degan bitta-yu bitta o‘g‘li bor ekan. Bahrom aqlli, hushyor bola ekan. Bu bola yoshligidan hunar o‘rganishga qiziqib, temirchilik, duradgorlik, tikuvchilik, sartaroshlik kabi oltmish to‘qqiz hunarni o‘rganibdi. davomi…
O‘tgan zamonda bir cholning uchta qizi bo‘lib, o‘g‘li yo‘q ekan. Kunlardan bir kuni, chol juda og‘ir kasal bo‘lib qolibdi. Cholning kasalini bironta tabib ham tuzata olmabdi. Nihoyat, tabiblar cholga olmurut shoxini qaynatib ichganidagina sog‘ayib ketishini aytishibdi. Olmurut shoxini olib kelish davomi…
O‘tgan zamonda bir zolim, qonxo‘r xon bo‘lgan ekan. Xonning to‘rt xotini bo‘lib, bitta ham farzand ko‘rmagan ekan. Xon umrining oxirida eng kichik xotinidan bir o‘g‘il ko‘ribdi. Kundan kun, oydan oy, yildan yil o‘tibdi. O‘g‘li o‘sib ulg‘ayibdi, qomati kelishgan, aqli raso, davomi…
O‘tgan zamonda bir yigit bor ekan, u otasidan qolgan mollarning yarmini sarf qilib, bir qizga uylanibdi. Qolgan davlatini xotini bilan yeb yotaveribdi. Davlat kundan-kunga kamayibdi. Kunlardan bir kuni xotini eriga:— Endi siz bunday bekor yotavermang. Yo qolgan davlatingizni sotib savdogarchilik davomi…
Bir bor ekan, bir yo‘q ekan, o‘tgan zamonda Balx shahrida Mahmud degan bir yamoqchi qari onasi bilan yashar ekan. Ular kambag‘al yashaganliklari bois, Mahmud yamoqchi uylanishga qurbi yetmas ekan. Kunlardan bir kun Mahmud bozorda yamoqchilik qilib o‘tirganida qarshisiga bir chol davomi…
O‘tgan zamonda Samarqandda bir katta boy o‘tgan ekan. Uning Nurilla degan yolg‘iz o‘g‘li bo‘lgan ekan. Kunlarning birida boy:— Ey o‘g‘lim, men o‘lib ketaman, mening uch yerda dunyoim bor, — deb hammasini ko‘rsatibdi. — Yotib yesang bu dunyo hech narsa bo‘lmaydi. davomi…
Bor ekanda yo‘q ekan, och ekanda to‘q ekan, Zomin yurtida bir boy bor ekan, uning bir novchasi bor ekan. Kunlardan bir kuni boy bir narsadan ta’bi xira bo‘lib, novchasini koyibdi. Novcha arazlab Zomin qozisining oldiga boribdi. Qozi:— Ha, nima arzing davomi…
Bir bor ekan, bir yo‘q ekan, qadim zamonda bir podsho bor ekan. U, shu qadar zolim va johil ekanki, ta’biga kelgan har qanday noma’qul ishni ham qilaverar ekan.Bir kun podsho jarchi qo‘yib chaqirtiribdi: “Kimki o‘lsa, egasi uni mozorga tomma-tom eltib davomi…