Hasan Manzur. O‘gay ona (hikoya)

Ba’zan xotiralar qalbni tirnaydi… Goho shunday bo‘ladiki, topgan¬laringdan yo‘qotganlaring ko‘pga o‘xshab ketadi. O‘ksik bir hayajon bilan bosib o‘tgan yo‘lingga nazar tashlab olasan.Otasi vafotidan keyin poytaxtda o‘qishini davom ettirayotgan Husan uch-to‘rt oyda bir qishloqqa kelib, ayasidan xabar olar, har kelganda ayasini davomi…

Baxtiyor Rizo. Hasrat (hajviya)

– To‘rtko‘z?! To‘rtko‘z, bu senmi? O‘-o‘zingmisan? M-m-meni izlab keldingmi? Se-e-na? Voy, azamat-ey! Qo‘y, yalama qo‘limni… e, yalamasang-chi, esi yo‘q. Tomog‘ing tushadi. Obbo! Ha-a, kabobning hidini sezibsan-da. Kabob isi… keyin, xompiyoz isi… Xompiyozning isi o‘lgudek sassiq bo‘lar ekan… hiq-q… ichingdan ham davomi…

Karimabegim. Nomalardagi nolalar (hikoya)

Agarda tuman ijodkorlarining ijodiy tanlovi bahona qo‘limdagi mashqlarni bir bor ko‘rib chiqish zarurati tug‘ilmaganda, balki bir pokiza ayol qalbidan to‘kilgan bu durdonalar mendek o‘zini ijodkor sanab yurgan bir insonning aybi bilan kishilar nigohidan yana qancha vaqt yashirinib yotar edi. Men davomi…

Ulug‘bek Mustafoqulov. Oq qashqa (hikoya)

Tongda meni kimdir turtilab uyg‘ota boshladi.— Jabbor tur, turaqol endi.Uyqu elitayotgan ko‘zlarimni harchand ochishga harakat qilmay, baribir ocha olmasdim.— Voy o‘zimning uyquchi ukam-ey, qani turivorchi. Ovoz egasini endi tanidim. Bu akam Qahhor edi. Muloyim tovushda yana menga murojaat eta boshladi.— davomi…

Kozim Davron. Armon (hikoya)

«Nega shunday qildim? Endi nima bo‘ladi?..» Kechki ovqat tayyorlayotgan Rahima goh-goh xo‘rsinib, shu haqda o‘ylardi. Dili g‘ash, ko‘ngli vayron. Ko‘rgilik yomon. Ayniqsa, o‘zing tilab olsang. Na dardingni birovga ayta olasan, na bir maslahat so‘raysan. Yog‘ing-da qovrilaverasan, qovrilaverasan.U oyoq ostida yotgan davomi…

Shirin Soburova. Surayyo (hikoya)

Sodiq bugun dimog‘i chog‘ kirib keldi. “Tinchlikmi?” deya Surayyoning so‘zsiz bergan savolini nigohidan uqib:– E, so‘rama, naq omadim chopdi. Anovi ikkalamizni birga xizmat safariga jo‘natadigan bo‘lishdi. Yo‘l-yo‘lakay u yoq-bu yoqdan gaplashib ketdik. To‘g‘risi, menga biroz ro‘yxushlik berganday bo‘ldi, – dedi davomi…

Muhammad Uzoqov. Xonning xatosi (hikoya)

Buxorodan chiqqan Shohbaxt sulton Sayxunning quyi oqimidagi bobokalonidan qolgan qishlovga yetib keldi. Sulton otdan tushib o‘tov tomon yurdi. Udumga ko‘ra ulug‘ momosi ovoz chiqardi: Do‘stlarini kuldirgan xon bobongiz yo‘q endi,Dushmanlarin o‘ldirgan xon bobongiz yo‘q endi,Kemtik bag‘rim to‘ldirgan xon bobongiz yo‘q davomi…

Ibrohim Choriyev. Dadamning ishi (hajviya)

Komiljon har doimgidek bugun ham ishidan barvaqt qaytdi. Eshikni ochib, uni xush tabassum bilan qarshi olgan xotini Halimaxon mehribonchilik bilan hol so‘radi:– Yaxshi keldingizmi dadasi? Charchamadingizmi?– Rahmat. O‘zlaring tinch o‘tiribsizlarmi?– Shukr.Halimaxon eri qo‘lidan paketni olib, oshxona tomon yurdi, Komiljon esa davomi…

Shahlo Hoshimova. Kutish (hikoya)

O‘ttiz yillik qadrdoni bilan uchrashish maqsadida Komil N. shahriga bir kun oldin uchib keldi. Aeroportdan taksi tutib do‘sti ta’kidlagan mehmonxona nomini aytganida, taksi tezgina olib kelib qo‘ydi.Mehmonxona ko‘p qavatli bo‘lib, shaharning qoq markazida joylashgan ekan. Komil yuqori qavatning xonalaridan biriga davomi…


Maqolalar mundarijasi