Bu yil bahor kechikibroq keldi. Qishning qahrli panjalari bahorning nozik va so‘lim qanotlarini jon-jahdi bilan qayirib, ko‘kka parvoz qilishiga imkon bermasdi. Yilning bu ko‘rkam faslini intiqlik bilan butun mavjudot kutar edi. Ammo o‘jar tabiat o‘z hukmini shafqatsiz ado etib, na davomi…
Avvaliga qattiq qo‘rqib ketdim. Keyin o‘z tanimni o‘zim his qilmay turib qoldim. Churr!!! Hushtak yana qattiq chirillaganida hushimga kelib atrofga alangladim. Tevaragimda mashinalar “shuv-shuv” o‘tar, haydovchilar menga norozi baqrayardilar.Churrr!Endi hushtak chalayotgan kishini ko‘rdim. U yo‘l chetida turar, qo‘liga qizil latta davomi…
Bu odamning yuzi yo‘q. Demak ko‘zi yo‘q, qoshi yo‘q. Umuman boshi yo‘q.Uning silliq taralgan sochi bor, xolos. Yana og‘zi ham. Lekin lablari yo‘q. Chunki, lablar qimtilishi yo kulishi muqarrar. Shuning bilan biror kayfiyat ifoda etilishi mumkin. Bu esa xavfli. Sababiki, davomi…
“Men har kuni shu yo‘lakdan ishga qaytaman. Turli odamlarni ko‘raman, turli xil voqealarga guvoh bo‘laman. Bir oz sinchkovroqman. Hamma narsaga e’tibor qaratishni yoqtiraman. Buni ko‘rganlar balki sal g‘alatiroq deb ham o‘ylashi mumkin. Lekin bu meni qiziqtirmaydi. To‘g‘ri, jurnalistika sohasida aytarli davomi…
“To‘qqiz, sakkiz, yetti, olti, besh, to‘rt, uch, ikki. Yo‘q. Avval o‘ylab ko‘rish kerak” Buxoro amirlari barpo etgan tarixiy Sitorai Mohi Xossa saroyidagi o‘rindiqlardan birida o‘tirgan yigit ko‘zlarini yonidagi sevgilisiga tikdi. Sevinchdan yal-yal yonayotgan nigohlar unga anchadan buyon tikilib turardi. Qizning davomi…
Osmonda likopchasimon g‘aroyib uchar jism paydo bo‘ldi. Lekin buni hech kim payqamadi. U bir ko‘rinib, bir ko‘rinmay pastlay boshladi. Zum o‘tmay, paxta dalasidan ancha uzoqda, kimsasiz qirlar ortida g‘oyib bo‘ldi.Uchar likopcha o‘tlari suvsizlikdan qovjiragan maydonga qo‘ndi. Bu texnik qurilma ko‘rinishidan davomi…
Voy, nimalar deyapsiz, ovsinjon. O‘lar bo‘lsam o‘lib bo‘ldim-ku. E-e-e, sizda nima tashvish, uyingiz boshqa, joyingiz boshqa. Keling, mundoq o‘tiring, hammasini o‘z ko‘zingiz bilan ko‘rasiz. Yaxshi ko‘rinsin, deb divanni shu yerga joylashtirganman. Ana, ana keldilar bizning qarib quyulmagan qaynotamiz. Naq Majnun davomi…
Marhum G‘afforqulning to‘rt yildan beri Toshkentda o‘qiyotgan o‘g‘li Akmal katta bir tanlovda g‘olib chiqib, Angliyada magistraturada bepul o‘qish yo‘llanmasini qo‘lga kiritibdi. O‘qishga borishi hali gumon, chunki o‘qish bepul bo‘lgani bilan uch-to‘rt kun ichida yo‘lkira va boshqa ancha-muncha xarajatlar uchun naqd davomi…
Kayfiyati ertalabdan buzildi. Nonushta payti xotini yetishmovchiliklardan gap ochib qoldi. Yana qand-qurs, guruch, yog‘, bolalar uchun ul-bul… Picha ko‘z yoshi… Ayollarning ta’bi shunday: baland keladi, past bo‘ladi, keyin esa ro‘zg‘orning ishlariga ko‘milib, ko‘ngil g‘uborlari bahorning ko‘chmanchi bulutlariday tarqab ketadi.– Bolalarning davomi…
U bo‘sh vaqt topdi deguncha, shahar markaziga – ikki cheti bo‘ylab hovli-joylar tizilib ketgan ko‘chaga jo‘naydi. “Baxtlar vodiysi” deb ataladigan bu ko‘cha uning uchun bir mo‘ziza, sirli olam bo‘lib tuyuladi. Bundan biron-bir naf chiqadimi-yo‘qmi, unga baribir, o‘sha yerga shoshilaveradi. Saratonning davomi…