Баъзан хотиралар қалбни тирнайди… Гоҳо шундай бўладики, топган¬ларингдан йўқотганларинг кўпга ўхшаб кетади. Ўксик бир ҳаяжон билан босиб ўтган йўлингга назар ташлаб оласан.Отаси вафотидан кейин пойтахтда ўқишини давом эттираётган Ҳусан уч-тўрт ойда бир қишлоққа келиб, аясидан хабар олар, ҳар келганда аясини давоми…
– Тўрткўз?! Тўрткўз, бу сенми? Ў-ўзингмисан? М-м-мени излаб келдингми? Се-э-на? Вой, азамат-эй! Қўй, ялама қўлимни… э, яламасанг-чи, эси йўқ. Томоғинг тушади. Оббо! Ҳа-а, кабобнинг ҳидини сезибсан-да. Кабоб иси… кейин, хомпиёз иси… Хомпиёзнинг иси ўлгудек сассиқ бўлар экан… ҳиқ-қ… ичингдан ҳам давоми…
Саратонннинг иссиғига чидай олмаган қишлоқ одамлари кеч тушиб, ҳаво салқин бўлишини кутиб ётган маҳал Назар домланинг уйидан қий-чув овоз эшитилди. Бу ғала-ғовурларга кўникиб қолган қўшнилар: «Назар ичиб келиб хотинини яна дўппослаяпти, ҳеч ақл кирмади-да, бу бетавфиққа, Худонинг берган куни шу давоми…
Агарда туман ижодкорларининг ижодий танлови баҳона қўлимдаги машқларни бир бор кўриб чиқиш зарурати туғилмаганда, балки бир покиза аёл қалбидан тўкилган бу дурдоналар мендек ўзини ижодкор санаб юрган бир инсоннинг айби билан кишилар нигоҳидан яна қанча вақт яшириниб ётар эди. Мен давоми…
Тонгда мени кимдир туртилаб уйғота бошлади.— Жаббор тур, турақол энди.Уйқу элитаётган кўзларимни ҳарчанд очишга ҳаракат қилмай, барибир оча олмасдим.— Вой ўзимнинг уйқучи укам-эй, қани туриворчи. Овоз эгасини энди танидим. Бу акам Қаҳҳор эди. Мулойим товушда яна менга мурожаат эта бошлади.— давоми…
«Нега шундай қилдим? Энди нима бўлади?..» Кечки овқат тайёрлаётган Раҳима гоҳ-гоҳ хўрсиниб, шу ҳақда ўйларди. Дили ғаш, кўнгли вайрон. Кўргилик ёмон. Айниқса, ўзинг тилаб олсанг. На дардингни бировга айта оласан, на бир маслаҳат сўрайсан. Ёғинг-да қоврилаверасан, қоврилаверасан.У оёқ остида ётган давоми…
Содиқ бугун димоғи чоғ кириб келди. “Тинчликми?” дея Сурайёнинг сўзсиз берган саволини нигоҳидан уқиб:– Э, сўрама, нақ омадим чопди. Анови иккаламизни бирга хизмат сафарига жўнатадиган бўлишди. Йўл-йўлакай у ёқ-бу ёқдан гаплашиб кетдик. Тўғриси, менга бироз рўйхушлик бергандай бўлди, – деди давоми…
Бухородан чиққан Шоҳбахт султон Сайхуннинг қуйи оқимидаги бобокалонидан қолган қишловга етиб келди. Султон отдан тушиб ўтов томон юрди. Удумга кўра улуғ момоси овоз чиқарди: Дўстларини кулдирган хон бобонгиз йўқ энди,Душманларин ўлдирган хон бобонгиз йўқ энди,Кемтик бағрим тўлдирган хон бобонгиз йўқ давоми…
Комилжон ҳар доимгидек бугун ҳам ишидан барвақт қайтди. Эшикни очиб, уни хуш табассум билан қарши олган хотини Ҳалимахон меҳрибончилик билан ҳол сўради:– Яхши келдингизми дадаси? Чарчамадингизми?– Раҳмат. Ўзларинг тинч ўтирибсизларми?– Шукр.Ҳалимахон эри қўлидан пакетни олиб, ошхона томон юрди, Комилжон эса давоми…
Ўттиз йиллик қадрдони билан учрашиш мақсадида Комил Н. шаҳрига бир кун олдин учиб келди. Аэропортдан такси тутиб дўсти таъкидлаган меҳмонхона номини айтганида, такси тезгина олиб келиб қўйди.Меҳмонхона кўп қаватли бўлиб, шаҳарнинг қоқ марказида жойлашган экан. Комил юқори қаватнинг хоналаридан бирига давоми…