Chirmanda sadosi olis-olislarga qadar taralardi. Zumrad opaning xushovozidan huzurlangan ayollar qo‘shiq sehriga mahliyo bo‘lib qolgandilar. Tog‘da toychoq kishnaydi-yo,Ot bo‘ldim deb yor-yor,Uyda kelin yig‘laydi-yo,Yot bo‘ldim deb yor-yor… Zebo atlas ko‘ylakda bir chiroyi ming bo‘lib ketgan so‘lim kokillarini ro‘moli bilan tang‘ib, qayrilma davomi…
Zokir Qodirovich aqlli, obro‘li odam. Lekin u xotini Gulbahorning doim kuyunib aytadigan «Hozir odamlar oyog‘i bilan emas, tili bilan yuradi», degan gapini bir o‘zimda sinab ko‘ray deb g‘aroyib «eksperiment»ga qo‘l urdi. Yakshanba kuni do‘sti Olimbeknikidagi ziyofatda bo‘lib qaytarkan, uyiga yuz davomi…
Boshliq qo‘ng‘iroq qilganda jiringlaydigan, xodimlar unga «soqov» deb nom qo‘ygan telefon «sayraganda» xonadagilar bir-biriga xavotirlanib qarashdi. Rangi quv o‘chgan Nusratbek telefon go‘shagini asta ko‘tardi. Qabulxona kotibasining ovozi eshitildi:— Sizni Toir Tursunovich so‘rayaptilar. Zudlik bilan huzurlariga kirar ekansiz.Qo‘rquvdan qo‘llari qaltiragan Nusratbek davomi…
Mashina Toshkent — Termiz yo‘lidan ildam odimlaydi. Rulda Qutbullo, yonida Madiyor, orqa o‘rindiqda esa kamina. Shahardan chiqmaganimizga ham ancha bo‘lgan ekan. Yo‘l manzaralari, keng dalalar, uzoqdan ko‘rinib turgan tog‘lar, bekatdagi turfa odamlarni ko‘rib, ajab, qachonlardir dilda sobit bo‘lgan xayollar ko‘ngilga davomi…
Qobil Qulto‘rayevich shirkat rahbari bo‘ldiyu qabuliga keluvchilar navbat poylamaydigan bo‘lishdi.Yaqinda uning qabulida bo‘lib, bunga amin bo‘ldim. O‘ylagan edimki, boshliqning oldiga kirish amri-mahol bo‘lsa kerak. Yo‘q, boshliq qabulxonasiga kirsam, hammayoq jim-jit.“He, qoyil-e, ishim bitadigan bo‘ldi”, deb ichkariga kirdim.Xonada boshliqdan boshqa hech davomi…
Idoramizga yaqinda ishga kelgan Vaqqosboyni “juda xushbichim yigit” deyishadi. Gaplari biram muloyim. Ayniqsa, dastlabki kelgan kezlarida uning har bir so‘zi hammamizga asalday yoqib tushdi.“Uka, mana bu ishlarni qilib qo‘ying”, desangiz “xo‘p bo‘ladi”, “anavi ishlarni qilib yuboring”, desangiz “xo‘p bo‘ladi” deb davomi…
Haydar mo‘ylovning ishlamagan joyi qolmagan. Xotini esa mo‘ylovning qayerda ishlayotganini so‘rab o‘tirmaydi. Gap-so‘ziyu muomalasidan biladi-qo‘yadi.— Azizim, — deb kelardi bir vaqtlar mo‘ylov, — sizning qaddingiz ko‘zaga, ovozingiz piyolaning jarangdor musiqasiga, kulishingiz birinchi nav chinni kosaga o‘xshaydi.Xotini mayingina kulardi. Bilardiki, eri davomi…
Eshik ochilishi bilan tashqarida turgan Durdona qiyqirib yubordi:— Syurpri-iz!Ra’no hayron. Axir ostonada turgan dugonasi ikkita katta sumka ko‘tarib olgan, aftidan qayoqqadir ko‘chayapti, yo…— Uylab-o‘ylab uyimni remont qildiradigan bo‘ldim. O‘ladigan dunyoda o‘tiramanmi endi, otam zamondan qolib ketgan sariq oboylarga termulib, dedim. davomi…
— Hecham yolg‘on gapirma! Birovning diliga ozor yetkazishdan tiyilib yur.— Astoydil mehnat qilib, halol pul top! Qunt bilan hunar o‘rgan. Imkoni boricha odamlarga yaxshilik qilishga intil.— Do‘st orttir.Ota-onam bolalikdan shunday tarbiya berishdi. Men ham ularning maslahatiga to‘liq rioya qilib o‘sdim. davomi…
Guljahon erta tongda sut-qatig‘ini bozorga olib borish uchun eshikni ochsa, yo tavba, uyining naq tagida ikki tup o‘rik daraxti paydo bo‘libdi. Ajabki, ular yana kurtak ochib, gullay deb turibdi. Qiziq, osmondan tushganmi yoki yerdan chiqqan, Guljahon bilolmay yoqa ushlab qoldi. davomi…