Ikki dugona sovuqqina xayrlashishdi. Saodat Qumrini katta yo‘lgacha kuzatib qo‘yib ortiga qaytdi.Keyingi kunlarda bo‘lib o‘tgan voqealardan ko‘ngli biroz g‘ashlandi, o‘rtog‘ining ham shunday qilishidan umidvor bo‘ldimi, ko‘nglini xotirjam qilib ketgisi keldimi, harnechuk Qumri yo‘l-yo‘lakay orqasiga o‘girilib qaradi.Biroq Saodat bunday qilmadi, o‘girilmadi. davomi…
“Qadimda bo‘lgan edi…” Yarim kechada qo‘ng‘iroq jiringladi. Sobir qattiq uxlab qolgan ekan shekilli, uyg‘onib, yuragi o‘ynab ketdi. Ichki kiyimda birpas o‘rnidan turgancha qotib qoldi. Telefonmi yoki eshik? U to o‘ylaguncha yana jiringlagan ovoz eshitildi. Ha, eshik. Kim bo‘ldi ekan yarim davomi…
Sinfdoshlar bilan o‘zimizcha odat chiqardik, ya’ni haftaning har shanbasida navbati bilan bir-birimiznikiga borib uy yumushlariga qarashadigan bo‘ldik. Masalan, loy suvoqmi, g‘alla o‘rishmi yoki yer ag‘darishmi, ishqilib, ovozi do‘rillab qolgan bir gala bo‘z bolalar hasharchi degan nom chiqardik. Uydagilar o‘zlaricha quvonishib, davomi…
Qish kunlari bo‘lsa-da, adirlar bag‘rida nishlayotgan chechaklar ko‘ngilda orziqish uyg‘otadi. Bu paytlar Hisor kengliklarida tabiat o‘zgacha joziba kasb etadi. Maktabimiz unchalik muhtasham bo‘lmasa-da, ammo kengliklardagi old maktablardan biri edi.— Menga qara, oshna, sendan iltimos, menga bitta she’r yozib bergin, yo‘q davomi…
— Assalomu alaykum hurmatli gazetashou muxlislari. Gazeta sahifasida bu men — sevimli boshlovchingiz Surayyo Davron bo‘laman. Endi sizlarni shoumizda ishtirok etayotgan ekspertlar bilan tanishtirib o‘tsam. Mening o‘ng tomonimda…— To‘xtang, to‘xtang Surayyoxon, gazetashou muxlislarini mavzu bilan tanishtirmadingiz-ku?!— Ha-ya, esim qursin. Bugun davomi…
Rustam yo‘l bo‘ylab xushxandon kelardi. Ko‘zlari quvonchdan porlagan. Chehrasida mamnun bir ifoda. Mayin esayotgan shabada dimog‘iga keltirgan chechaklar iforidan miriqib, chuqur-chuqur nafas oldi. Bu ifor bahor xushxabariga limmo-lim edi. Bundan Rustamning ko‘ngli ham chog‘landi. Uni xush kayfiyat yetaklab ketayotgan edi. davomi…
Viloyat markaziga kelib rejalagan ishlarimni birin-ketin uddaladim. Akcariyat ishlarimni tegishli idoralarga kirib bitirgan bo‘lcam, ba’zilarini uzoqni yaqin, og‘irni yengil qiladigan “mitti telefoncha” orqali hal qildim. “Mittivoy” bilan do‘ndirib qo‘ygan iltimoclarimning oxirgiciga go‘shakni ko‘targan xodim tomonidan: “Bu ishingizni shunday bajarib bo‘lmaydi”, davomi…
Qo‘shnimiz Tursun akaning barmoqday-barmoqday uzum qiladigan husayni tokzori bor. Biroq u har doim hosilni qiyratadigan chumchug‘u maynalardan nolir, qanday bo‘lmasin, bu kushandalardan qutulish yo‘llarini axtarardi. Goh tokning har tomoniga tunuka qopqoqlar bilan to‘ldirilgan sim — «shaqildoq» tortsa, goh ko‘zni olib davomi…
Hamon tushib borardi…Yuziga urilayotgan havo zarralaridan angladiki, pastga yashindek uchayotir. Hozirgina to‘qqizinchi qavatda edi. Mana, derazalar yonidan soniyalarni quvgancha o‘tib bormoqda. Soniyalar, soniyalar emas, undan ham kichik vaqt birligida tezlashmoqda. Yer tobora unga yaqinlashayotir yoki u Yerga… Boshi pastga osilgan, davomi…
Yangi kostyumga buyurtma bermoqchi bo‘lib, ko‘rimsizgina, tepasiga “Xizmatingizdamiz!” deb yozib qo‘yilgan xususiy tikuvchilik korxonasi binosiga kirdim. Mijozga hurmatni qarang, hurmatni! Meni qosh-ko‘zlari popukday, istaraligina ayol — maishiy xizmat ko‘rsatish korxonasi direktori shaxsan qabul qildi. U maqsadimni anglab, bu yerda faqat davomi…