Ўғил уйлантириш тараддудида юрган Абдураззоқ ака кечки пайт чойхонада улфатлари билан «қиттак-қиттак» дори қилиб, уйига келди. Келишини кутиб, кўзи тўрт бўлиб турган хотини Шарофатхон:— Бу айрони ачимаган эркакдан дод дегим келади-да! — дея койиб берди. — Тинчликми, хоним? — деди давоми…
Сиз аёлни заифа дедингизми? Сўзингизни қайтиб олинг. Бу борада бироз ўйлаб гапиришга тўғри келади. Йўқ, мен уларни шахсий ҳимоямга олмоқчи эмасман. Чунки улар менинг ҳимоямга зор эмас. Аммо шунга қарамай, гапингизни қайтиб олишингизга тўғри келади. Нега дейсизми?Тебса-тебранмас, дунёни сув босса, давоми…
— Қизи бор уйнинг дарвозасини шоҳ ҳам, гадо ҳам тақиллатаркан, ўргилай овсин, яхши ният билан қулчиликка келдик.— Хуш келибсизлар, қадамларингизга ҳасанот, қани, ичкарига марҳамат…Семиз баданларини янада бўрттириб турган тор атлас кўйлакли аёллар чўғдай гиламлар тўшалиб, янги кўрпачалар солинган, уларнинг келиши давоми…
Жаббор акани Худо урди: бугун олган маошини ичиб қўйди. Аслида у яккаю ягона қизи — Заҳронинг туғилган кунига маржон шодасини сотиб олиб совға қилмоқчи эди. Афсуски, ҳаммаси чаппасига кетди.Жаббор ака йўлак чеккасидаги ёғоч ўриндиққа беҳол чўкиб чуқур нафас олди. Теварагига давоми…
Бугун Равшан ака Ҳазратқуловнинг ширкатлар уюшмасига раис этиб тайинланганига роппа-роса икки ҳафта бўлади. Бировни таниса, бировни ҳали яхши танимайди. Ишни нимадан бошлашни билмай хонасида хаёл суриб ўтирибди. Ногаҳон телефон жиринглаб қолди. Гўшакни олиб, ўнг қулоғига тутди.— Алло, яхшимисиз. Мен вилоят давоми…
Якшанба куни Тожибой билан Қирмизигул ўзларининг “Нексия”сида Чуқурсой кўлига отланишди. Улар бу кунни узоқ кутишган эди. Айниқса, Қирмизигул эри чўмилишдан гап очди дегунча, юрагида шубҳа-гумонга ўхшаш туйғу ғимирлаб, ўзини қўйгани жой тополмас эди. Энди барига нуқта қўяди. Қани кўрсин-чи, эрининг давоми…
“Хайрият, аканг бор, болам…” Онанинг видолашув сўнгсўзидан. У ўз жойида, чоққина хонасининг деразаси олдида ташқарига боққанча ўтирибди. Миқ этмайди. Миқ этиш қаёқда, тишсизликдан қапишган лабларини қимирлатишга мажоли йўқ. Тишлар кетгач, чўзинчоқ жағи бурнига яқинлашиб қолган. Бужмайган юзини на тўртбурчак, на давоми…
— Тўғрисини айтсам, — деди Адҳам иккинчи шиша бўшаганидан кейин қулфи дили бироз очилиб. — Асли ўзи дўхтирман, Тиббиёт институтини тугатганман. Тез ёрдам соҳасида оз-моз ишлаганман ҳам. Унинг бу гапидан Ғиждувоннинг баркашидек катта ва силлиқ башарасига, айиқдек сержун ва баҳайбат давоми…
Валижон велосипеддан тушиб, энди бозор томонга бурилган эди, кимдир елкасига қўлини қўйди. Ортига ўгирилганди, қоп-қора мўйловчаси ўзига ярашган, башанг кийинган йигит кулимсираб, икки қўлини чўзди:— Э, акахон, бормисиз? Салом берсак, алик олмайсиз?— Узр. Эшитмабман, — деди Валижон йигитга ҳайрон боқиб. давоми…
Ҳамма нарса автобус бекатидаги устунлардан бирига елим билан ёпиштирилган кафтдек қоғозга битилган эълондан бошланди. * * * Қўнғироқнинг баланд, шиддатли овози сукунатни парчалаб, хонани тўлдириб юборди. Навбатчи ҳушёр тортиб, дарҳол гўшакни олди, ўз ҳарбий даражаси, исми шарифини айтиб, “Ишонч қўнғироғи” давоми…