Nurullo Oston 1955 yilning 10 sentyabrida Samarqand viloyatining Samarqand tumanida tug’ilgan. 1981 yil Toshkent Davlat Universitet jurnalistika fakultetini, 1989 yil Leningrad oliy partiya maktabini tugatgan. Nurullo Ostonov 1991 yildan O’zbekiston Yozuvchilar uyushmasi a’zosidir. Uning “Yulduzlar chaqnagan tun”, “Bahor raqsi”, “Yo’ldagi buloq”, “Yuragimning bezovta guli”, “Qadim yo’llarda”, “Osmon to’la farishta” nomli she’riy to’plamlari nashrdan chiqqan. Ijodkor turkman shoirining “Rangli yomg’irlar” she’riy to’plami hamda Dog’iston xalq shoiri Rasul Hamzatovning “Bir oila farzandlari” nomli she’riy to’plamlarini tarjima qilgan. Hozirda Nurullo Ostonning “Yig’laydigan o’lik”, “Rasmiy laqma”, “Yeyishib o’tiraylik”, “Yollanma xotin” nomli hajviy janrdagi kitoblari nashrga tayyorlanmoqda.
Грузинларнинг бир киноси бор. Унда чегемлик Сандро тўрт киши бўлиб, совға-саломлар билан Сталинни кўришга боришади. Минг машаққатлар чекиб унинг ҳузурига киришади, совға-саломларни топширишади. Сталин уларнинг ҳар бири билан битта-битта кўришади, исмини, қишлоғини сўрайди. –Хўш, гамар жўба, биз томонларда нима гаплар давоми…
Меҳмондорчилик одатлари ҳар жойда ҳар хил. Масалан, Хоразмда дастурхонга қўйилган нондан кимга керак бўлса, ўзи ушатиб олаверади. Лекин ҳар бир меҳмоннинг қўлига биттадан чойнакда чой билан пиёла албатта берилади. Қашқадарёда «онгсизлар, женгсизлар», -дейишади. Бухорода «дастурхонга қараб ўтиринглар», Андижонда «нон тишланг», давоми…
Ҳар бир инсон ҳаётининг юлдузли дамлари бўлади. Умуман йигит кишининг бошига уч маротаба бахт қуши қўнаркан. Гап уни тутиб қолишда. Тутиб қолмасанг тамом, лайлатулқадрдай ўтади-кетади. Эрнест Хемингуей «Чол ва денгиз» ҳикояси учун Нобел мукофотини олди. Горбачев тарих тақозоси билан улкан давоми…
«Тез ёрдам»нинг тез ёрдами яхши-да! Иситманг чиқса, тез етиб келади, духтур текшириб кўриб, тез ёрдам қилади, укол уради, дори беради, «Қалай, ўзингизни енгил сезаяпсизми?» деб кўнгил сўраб қўяди. «Бензин йўқ, дори тамом бўлибди, келганим учун бир нима беринг», -демайди. Энг давоми…
Азиз биродарлар! Жаҳон афкор оммаси оғир жудоликка учради. «Қора лола» қазувчилар ўйишмасининг бошбоқони Мирза Ҳамдам Эрзаранг кутилмаган касалликдан ияк қоқиб юборди. Афсус-надомат билан айтиш керакки, унинг ҳали-бери ўладиган сиёғи йўқ эди. Шунинг учун атрофидаги садоқатли дўстлари ва айни пайтда надоматли давоми…
Бир содда деҳқондан: “Бизда нима доимий бўлади?”, -деб сўрашса, “Вақтинчалик қийинчиликлар”, -дея жавоб берган экан. «Қанақа вақтинчалик қийинчиликлар?» «Қанақа бўларди, табиий офатлар-да, мана қиш қуруғчилик билан ўтади, баҳор серёғин келади, ёзда ҳарорат етишмайди, куз эрта тушади, ундан кейин нима бўлади давоми…
Бир танишим, “Агар ўзингнинг кимлигингни билишни истасанг, “Қиёфат-ул башар” деган китобни топиб ўқи, деб маслаҳат бериб қолди. Бутун кутубхоналарни ағдар-тўнтар қилиб, ниҳоят ўша китобни топиб олдим. Муаллифи номаълум бўлган бу китобдан ўзимнинг хислатларимни қидира бошладим. Унда илми қиёфага ҳадиси Шарифдан давоми…
Темир дарпардалар йўқолганидан буён ҳозир ҳаммага ҳамма нарса мумкин бўлиб қолган. Биров мошинада, биров велосипедда, биров от-аравада дунёни айланиб чиқаяпти. Пиёдалаб ҳажга жўнаяпти, пиёдалаб ер юзини кезаяпти. Россияга бориб келиш-ку, водийликларнинг Мирзачўлга қовун экиб келишидай гап бўлиб қолди. Кореяга кетаётганларнинг давоми…
Бизнинг халқимиздай тадбиркор халқ бўлмаса керак дунёда. Йилига уч марта ердан ҳосил олади, товуқ кечаси тухум қўйсин, деб электр чироқини ёғиб қўяди, симёғочга улаб. Феврал ойида томорқасини молалаб, редиска билан сабзи уруғини аралаштириб сепади. Май ойида редискани қўпориб еяверади, кейинги давоми…
Ҳозир одамга ўхшаб касал бўлишгаям қўрқасан. Касалхонага ётишинг билан хотининг орқангдан бир банка ёвғон шўрва билан ўғлингни элчи қилиб жўнатади. “Дада, аям айтди, сигир бўшалиб кетипти, битта товуқ йўқ эмиш, ишхонадан ойлигингизни беришмапти, тезроқ келаркансиз”… Бир кундан кейин хотиннинг ўзи давоми…