Nurullo Oston 1955 yilning 10 sentyabrida Samarqand viloyatining Samarqand tumanida tug’ilgan. 1981 yil Toshkent Davlat Universitet jurnalistika fakultetini, 1989 yil Leningrad oliy partiya maktabini tugatgan. Nurullo Ostonov 1991 yildan O’zbekiston Yozuvchilar uyushmasi a’zosidir. Uning “Yulduzlar chaqnagan tun”, “Bahor raqsi”, “Yo’ldagi buloq”, “Yuragimning bezovta guli”, “Qadim yo’llarda”, “Osmon to’la farishta” nomli she’riy to’plamlari nashrdan chiqqan. Ijodkor turkman shoirining “Rangli yomg’irlar” she’riy to’plami hamda Dog’iston xalq shoiri Rasul Hamzatovning “Bir oila farzandlari” nomli she’riy to’plamlarini tarjima qilgan. Hozirda Nurullo Ostonning “Yig’laydigan o’lik”, “Rasmiy laqma”, “Yeyishib o’tiraylik”, “Yollanma xotin” nomli hajviy janrdagi kitoblari nashrga tayyorlanmoqda.
Бир ошиқ йигит яхши кўрган қизига чиройли қўлқоп сотиб олибди. Дўконда одам кўплигидан сотувчи қиз янглишиб, йигитга худди шундай ўрамдаги аёлларнинг белдан пастга киядиган ички кийимини бериб юборибди. Йигит бундан бехабар, совғани хат билан бирга севган қизига юборибди. Унда шундай давоми…
Оилада ўнта қизнинг ичида битта ўғил бўлганман. Шунинг таъсириданми, қоронғуликдан қўрқаман. Ишонтириш қобилиятим шунчалик кучлики, охирига бориб гапирган гапимга ўзим ҳам ишониб кетаман. “Гурунгчи” хусусий газетасига тинчгина олди-қочдиларни ёзиб юрган эдим. Телевидениеда “Ҳаёт оқишлари ва қоқишлари” кўрсатувини ташкил қилдим-у, ўзимнинг давоми…
Инсон зоти ҳамма вақт сармоя орттиришга, яхши яшашга интилиб келган. Егани олдида, емагани орқасида бўлишини орзу қилган. Тўқни тўйдириш қийин, деганларидай, тўқ бўлса ҳам кўзи тўймай яна ҳам кўпроқ йиғишга ҳаракат қилган. Уч минг йил умр кўрган Мусо алайҳиссалом қуёшдан давоми…
Одам боласи қўйдай гап. Семиради, шишади, ҳаволанади, каттароқ амал тегиб қолса, босар-тусарини билмай, гапирган гапининг салмоғини чамаламай газлайверади. Бировни сўкади, бировни уради, бировдан олади, уйига ҳар куни «эҳсон»лар ёғилиб туради. Ҳар куни биттадан янги костюм кияди. Ўтказилаётган тадбирлардан зарбоф тўн давоми…
Бир одамнинг ўнта ўғли бор экан. Бир куни у ўғилларини ёнига чорлаб, улардан бирига “синдир” дея битта хипчин тутқазипти. Ўғил синдирипти. Ота унга тўртта хипчин беган экан, ўғил яна қоқ иккига бўлиб ташлапти. Шунда ота ўнта хипчинни жуфтлаб ўғлига: “Қани, давоми…
ЦКда, яъни Марказий канализациялар вазирлигида ишлаб юрган пайтларимда туркистонлик Аҳмаджон ака деган хушчақчақ инсон бўларди. ўзи озғин, қўллари омбирдай, кўришиб қолса, қўлни мажақлаб қўя қоларди. Биз икки кунгача қўлимизни ололмай юрардик. У эса бундан ҳузурланиб куларди. Индамаслигимиз сабаби, Аҳмаджон ака давоми…
Каннибалнинг невараси Саша Пушкин болалигида энагаси Арина Родионовнадан жуда кўп эртаклар эшитган. Шунинг учун у катта бўлганида улуғ шоир бўлган. Агар катта бобосининг қўлида тарбия олганида унга ўхшаб одамхўр бўларди.Биз қишлоқ болалари Арина Родионовнадан эртак эшитмаган бўлсак-да, мактабда Зиёда маллим давоми…
Қадимда ҳукмдорлар бир-бирлари билан гаплашмоқчи бўлса, яланғоч бўлиб сувга тушишган экан. Қурол-анжом, мулозим-у тансоғчилар қирғоқда қолган. Ҳукмдорлар сувдан чиқмай катта-катта муаммоларни ҳал қилишган, қўл силташиб, бир битимга келишишган.Қўл силтаб келишиш билан умуман кўп нарсалар ҳал бўлган. Ҳозир ҳам ҳукмдорлар учрашганларида давоми…
Дунёда ҳарбий хизматчилардай хушчақчақ халқ бўлмайди. Солдат спит, служба идёт, дегандай аскар ухлайверади, хизмат ўтаверади. Мен тўрт йил хизмат қилганман. Икки йил хизматда, икки йил дизбатда! Нимага икки йил дизбатда, дейсизми? Молодойларни қийнаган-да, черпак, гус, дед, дейсизда-а? Ҳаммаси нотўғри. Икки давоми…
Император Франтц Иосиф И нинг жияни эрцгецог Фердинандни отишганида Шоввоз аскар Швейк: “Мен унинг қотилиман!” -дея тан олади. «Нега бундай қилаяпсиз?» деган саволга у пинагини бузмай: «Барибир тан олдиришади, нима қиласан асабингни бузиб, -дейди. -Мана, Исо Пайғамбарни айби бўлмаса ҳам давоми…