Nurullo Oston 1955 yilning 10 sentyabrida Samarqand viloyatining Samarqand tumanida tug’ilgan. 1981 yil Toshkent Davlat Universitet jurnalistika fakultetini, 1989 yil Leningrad oliy partiya maktabini tugatgan. Nurullo Ostonov 1991 yildan O’zbekiston Yozuvchilar uyushmasi a’zosidir. Uning “Yulduzlar chaqnagan tun”, “Bahor raqsi”, “Yo’ldagi buloq”, “Yuragimning bezovta guli”, “Qadim yo’llarda”, “Osmon to’la farishta” nomli she’riy to’plamlari nashrdan chiqqan. Ijodkor turkman shoirining “Rangli yomg’irlar” she’riy to’plami hamda Dog’iston xalq shoiri Rasul Hamzatovning “Bir oila farzandlari” nomli she’riy to’plamlarini tarjima qilgan. Hozirda Nurullo Ostonning “Yig’laydigan o’lik”, “Rasmiy laqma”, “Yeyishib o’tiraylik”, “Yollanma xotin” nomli hajviy janrdagi kitoblari nashrga tayyorlanmoqda.
Dam olish yaxshi narsa-da! Ufqqacha tutashib ketgan sohil, moviy dengiz, quyosh harorati, kechqurun diskoteka… mazza! Men ana shunaqa dam oladigan joylarning juda ko‘pini bilaman. Sochi, Yalta, Evpatoriya, Fors ko‘rfazi, Oltin qumloq, Mayami-Siti… Hammasini ko‘rganman. Xaritada. Har yili ta’til paytida xaritaning davomi…
Hayotda bir toifa odamlar bo‘ladi, ular kamsuqum, ko‘zga tashlanmay yurishadi, ba’zan borliginiyam, yo‘g‘liginiyam sezmaysan. Ana shunday odamlarning farzandlari yulduzni benarvon uradigan chiqib qolsa, “o‘-ho‘, kesakdan o‘t chiqibdi-da!” -deyishadi. Qishloqimizda yashaydigan Sharif bobo ana shunday insonlardan. Ikki farzandi uning tamoman aksi. davomi…
Qorong‘uda G‘ujanak bo‘lib o‘tiraverib, qo‘l-oyog‘im uyushib qolgan ekan, yorug‘ dunyoga kelishim bilan ko‘zlarim qamashib, yaxshilab kerishmoqchi bo‘lgan edim, darhol beshikka solishib, qo‘l-oyog‘imni bog‘lab qo‘yishdi. Bo‘shatinglar, deb aytolmayman. Chinqirib yig‘lagan edim, og‘zimga emizg‘ich solishdi. Birinchi aldov shundan boshlandi. Emizg‘ichda hech narsa davomi…
Yaqinda bir kino ko‘rib qoldim. “Ya sobirayus poyexat v Izrail, -deyapti bittasi. -Vsyo uje resheno.” “No ved ti ne evrey?” -deyapti ikkinchisi. “Da, ya ne evrey, no moya jizn evreyskaya”, -deyapti birinchisi. Shuncha yil ishlab, o‘z kasbidan kosasi oqargan jurnalistni davomi…
Doimo kayf bilan yuradigan odam bir kuni o‘ziga kelsa, huvillagan qabristonda yotgan emish. “Ko‘p ichib qo‘yibman-da”, -degan xayol bilan o‘rnidan turibdi. Qarasa, sal nariroqda go‘rkov go‘r kavlayotgan ekan. “Kel , shuni bir qo‘rqitay”, -deb o‘ylapti. Boshiga kiyimini niqob qilib, go‘rkovning davomi…
Qish oylar ichida eng beg‘ubori, fasllar malikasi hisoblanadi. Hammayoq oppoq parqu libosga burkangan – musaffo havodan to‘yib-to‘yib nafas olasan. Xayriyatki, nafas olayotganing uchun pul to‘lamaysan, bo‘lmasa: “Toza havoni kamroq simir, nega buncha ko‘p nafas olasan? Unda pulini to‘la!”-degan dag‘dag‘alar boshlanardi. davomi…
Odamzod oxir zamon haqida ko‘p cho‘pchaklar to‘qigan. Oxir zamon bo‘lsa, er yorilib, Ya’juj-Ma’juj chiqib kelarmish, uning kallasi oltita, qo‘li o‘n ikkita bo‘larmish, duch kelgan narsani yamlab yutarmish, odamlar uchar gilamlarda ucharmish, dunyoning bu chakkasidan turib u chakkasini ko‘rib turarmish. Bularning davomi…
Xalqimizda “Falokat oyoq ostida” degan ibora bor. Bu to‘g‘ri, albatta. Kundalik hayotimizda shunday kutilmagan voqealar ro‘y beradiki, odam uni o‘sha zahoti idrok qilolmaydi, keyin uyiga borib, bo‘lgan voqeani eslab kula boshlaydi, boshqalarga ham kula-kula bu voqeani gapirib beradi. Hoji degan davomi…
Yaratgan bandasini loydan bino qilganida, bir payt kelib, uning bandaga aylanib ketishini hisob-kitob qilib qo‘ymagan bo‘lsa kerak. Shundan hamma joyni izm-izmlar bosib ketdi. Avval banditizm paydo bo‘ldi, keyin banda o‘rtasida kelishmovchiliklar kelib chiqib, anarxizm yuzaga keldi, keyin vandalizm, kapitalizm, imperializm, davomi…
Qadim zamonlarda bir podsho hardamxayollik kasaliga mubtalo bo‘lgan ekan. Shuning uchun xayoliga kelgan har xil gaplarni gapirib yuboraverar ekan. Uning donishmand vaziri har bir gapini oqillik bilan tuzatib turar ekan. Kunlardan birida podsho allaqaydan kelgan elchilarni qabul qiladigan bo‘lipti. -Podshohim, davomi…