Муаттар Баратова. Райҳон (ҳикоя)

Куз оёқлаган эса-да, табиат ҳали ҳам очилмаган қирраларини намоён этишда давом этмоқда. Олис ўлкаларга йўл олаётган қушлар парвозида андак ҳазинлик сезилади. Сарғайган япроқларнинг бир маромда тўкилиши эзгин бир кайфият уйғотади кишида. Мактабимиз ҳовлиси теграсида саф тортган адл тераклар новдаларида эса давоми…

Яйра Абдуллаева. Ёлғизим (ҳикоя)

Яна кеч қолдим. Ярим соатга… Мен хоҳлабмидим шуни… Нима, сизни уйга кеч қайтган вақтингиз бўлган эмасми? Умуман, қачон келишимдан қатъий назар, кунимнинг тонгидан шомигача ҳисобини беришим шарт унга. Бераётган саволлари бошимни гангитса ҳам, дудама сўзлари юрагимга ботиб, кўксимни вайрон қилса давоми…

Барно Рустамова. Асир (ҳикоя)

Рассом алам билан мўйқаламларини синдириб ташлади. Суратларни йиртиб-йиртиб деразадан улоқтирди. Телбаларча кўчага чиқди-ю, қаёққадир кета бошлади. У ўзидан ўзи норози бўлар, суратни сотган кунига лаънат ўқирди… Балки муҳтож бўлмаганида уни сотмасмиди. Нега энди ўша қизни қайтадан чизолмаяпти? Нега?! Беихтиёр суратни давоми…

Абдуқаюм Беккамов. Мукофот (ҳажвия)

Бошлиқ юзидаги тажанглик эрталабданоқ бутун бошли идоранинг ҳаловатини ўғирлади. Ходимлар кўнглига ғулғула тушди. “Да-аа-аа, — дейишди айрим ходимлар, — хўжайин эрталаб янгамиз билан роса жанжаллашган кўринадилар. Энди бутун аламини биз бечоралардан олмоқчилар, шекилли”. Хўжайиннинг амри билан барча ишчи-хизматчилар ҳайҳотдек хонага давоми…

Муҳаббат Тўхташева. Ечим (ҳикоя)

Моҳира бугун ҳам шу қарор билан уйқудан уйғонди: бўлди, бугундан қолдирмайман. Шу ўй бир ҳафтаки бошидан чиқмайди, қадалиб келаверади. Туновги тушига ҳам оралагандай бўлди-ёв, адашмаса. Қўлида оппоқ тухум, ёриш учун зўр бериб сиқармиш, ёрилмасмиш. Уйғониб қўрқиб кетганди, мана оқибати, тиламаса давоми…

Мамлакат Нормуродова. Мусофир (ҳикоя)

Шаҳло катта шаҳарда онасини йўқотиб қўйди.Онасининг эси кирди-чиқди эди. Қиш охирлаб, эшик ортидаги ғала-ғовур дунё ўзига чорлайверганидан, хаста аёл пайт пойлаб кўчага отилди. Бир пайтлар Денов томонларда у ишлаган боғча девори сап-сариқ рангда эди. Сариқ бино кўзига иссиқ кўриниб, ўша давоми…

Асрор Сулаймонов. Ўша сурат билан (ҳажвия)

Бир неча кундирки, янги ҳажвиямни ҳеч ниҳоясига етказа олмайман, ҳар тарафдан набираларнинг тўпалони. Уйда ёзаман дейман-у, шароит кўтармайди. Ишхонада эса ҳали бошлиқ чақиради, ҳали ташкилий ишлар. Энг ёмони — телефоннинг тинимсиз жиринглаши. —Лаббай, ҳа редакция. Адашмадингиз, эшитаман. Эй, Қувончбек ака! давоми…

Илҳом Холиқов. Тойчоқ (ҳикоя)

Эрталабдан ота-боланинг ўртасидан оламушук ўтди.— Эсингни йиғ, бола! Бунақанги ишларга ҳали ёшлик қиласан.Аслида-ку, Олтмишбой ака бунақа гапларни шу бугун эшитаётгани йўқ: эсини танибдики ўзича бир иш қилолмайди.— Гап битта, неварангнинг тўйига тойчоқ оборасан, тамом вассалом!Умрзоқ отадан ёшини сўрасангиз: “От йили давоми…

Олимжон Ҳайит. Гавҳар (ҳикоя)

Авжи саратон. Кўп қаватли уйларнинг деразалари қуёш чиқиши билан ёпилиб, қалин пардалари бекитилади. Чунки қуёш бош кўтаргандаёқ, иссиқ лопиллаб ичкарига урилади. Эҳтиёт чоралари кўрилмаса, кун бўйи тандирнинг ичида ўтиргандай азобга қолиш ҳеч гапмас. Мансур апил-тапил ювиниб, энди ёшига тўлаётган ўғилчасининг давоми…

Бўстон Раҳмонова. Ялпизлар ифори (қатра)

Оқ атиргул Бир дона гул эди у.Ҳали очилиб улгурмаган. Уринмаган, барглари қатида шудринг томчилари ялтирайди. Нимадандир безовтадек япроқлари титрайди. Боши бир томонга салгина эгилган, уялгандек…Мен уни тўсатдан кўриб қолдим. Очиқ дераза чамбарагидан ўтказиб, токчага кимдир қўйиб кетган экан. Ҳа, узгану давоми…


Мақолалар мундарижаси