Кеч куз ўзининг сарғиш этакларини тоғ ён-бағирларидан буткул йиғиб улгурмай кун сайин қўли баланд келаётган қиш бирдан қутуриб кетди. Ҳали қиличининг дамини кўрсатишга фурсати етса-да, кекса тоғларга важоҳатини кўрсатиб қўймоқчидек шамол ва бўрон аралаш уларнинг виқорли бошлари узра қор пуркай давоми…
Аёл ҳовли адоғидаги омборга кирди-да нима қилсамикин, дегандек узун-узун ёғоч ходалар устига пала-партиш тахлаб ташланган бири яримроқ, бири тўлароқ қопларга аланглади. Сўнг қидирганини топди шекилли, бўғзига ола-була ип боғланган қопни инқиллаб-синқиллаб пастга туширди. Қоп тупроқ ерга гуп этиб тушди-ю, ҳаммаёқ давоми…
Чол қишлоқ чеккасидаги чоғроққина ҳовлида ёлғиз кампири билан яшарди. Бувимнинг айтишича, улар қишлоғимизга “мусофир” экан. Лекин қачон ва қаердан келиб қолишгани ҳанузгача менга қоронғу. Ҳар ҳолда, эсимни таниганимдан буён улар шу ерда эди. Тундлигиданми ёки тўй-ҳашамларга кам аралашганиданми, чол одамлар давоми…
Миш-миш тарқалди. Ҳусанбой баъзи ҳамкасблари билан гаплашмай қўйганмиш. Энг қизиғи, ўша “баъзи”лар унинг улфатларимиш. Қизиғи, Ҳусанбой улар билан уришмаган, сўкишмаган, бор-йўғи чойхонада бирга ўтирган-у…Бу гаплар, одатдагидек, тўппа-тўғри Суннат Азларовичнинг қулоғига етиб келди. У жамоа иноқлиги учун қаттиқ жон куйдиргувчи одам давоми…
Яқинда иш билан каттагина муассасага киргандим, тўлдириш учун қўлимга қоғоз (“бланка”) тутқазишди. “Хайрият, ўзбекча экан!” деб хурсанд бўлиб кўз ташлади-му ҳафсалам пир бўлди. Бошланишидаёқ катта-катта ҳарфлар билан “Ф.И.Ш”. деб ёзиб қўйишибди.“Фиш” нима? — сўрадим “бланка” берган ходимдан.“Фиш” эмас, “Ф.И.Ш.”, — давоми…
Орзу қилмаган, қилмайдиган одам бўлмаса керак. Кичкиналигимда баъзи кунлари мактабга бормасам, деб орзу қилардим. Орзуимга етиб, мактабни ўн беш йилда тугатдим. Мен-ку орзуимга вақтида эришдим, аммо Эшмат бобо бунинг учун қирқ йил сабр қилибдилар-а.…Мебел магазинига тасодифан кириб қолдиму, тўполоннинг устидан давоми…
Баҳорнинг илк кунлари эди. Атрофдан пуштиранг, оппоқ бўлиб гуллаган дарахтларнинг муаттар ҳидлари таралиб турарди. Ҳар куни икки томони чинор, акация дарахтлари соя ташлаган йўлакдан юриб ишга кетаман. Бошқа яқин йўллардан ўтиб боришим, вақтимни бироз бўлса-да тежашим мумкин. Аммо айнан мен давоми…
Шу айрим хотинларга ҳайронман-да… Битта эркакнинг кўнглини топишолмайди. Эри кўринди дегунча дағ-дағ титрашади. Эркак дегани, асли ёш боладай гап-да. Ўзим айланай, деб, икки оғиз ширин гапирсангиз, чойга солинган қанддай эриб кетади.Толеимдан айланай, ўзимнинг эргинам ажойиб-да. Қўй оғзидан чўп олмаган… Бировнинг давоми…
«Шодивой жуда ҳушёр, бўшангроқ кишиларнинг танобини тортиб туради», дейишди бир даврада.— Намунча уни мақтадинглар, мана мен бир девор қўшниси бўлсам-да, ҳали бирор мартаям боплаб кетолгани йўқ! — деди Салим ферма.Бу гап Шодивойнинг қулоғига етди. Индамади. Пайт пойлади. Ферманинг шундоққина ёнгинасида давоми…
Болта агрономнинг хўп ажойиб боғи бор. Хўжаликка келган меҳмон борки, шу боғда тунаб кетади. Бир куни раис бобо битта хорижликни агрономикага бошлаб келди.— Меҳмонни зериктирмайсиз-да, Болтавой, — деб тайинлади.— Э, ёнида тилмочи йўқ-ку, қандоқ тил топишаман?— Бемалол сўзлашаверинг. Ўзбекчани биларкан, давоми…