Davlatshoh Samarqandiy (1436/37-1495)

Davlatshoh Samarqandiy (to‘liq ismi Davlatshoh ibn Alouddavla Baxtishoh assamarqandiy) (taxminan 1436/37—95) — o‘zbek shoiri, adabiyotshunos va davlat arbobi. Otasi Shohruxning nufuzli amirlaridan bo‘lgan. Davlatshoh Samarqandiy zamonasining yirik olimi Fazlulloh Samarqandiy qo‘lida tahsil ko‘rgan. 1480 yilgacha saroy xizmatida. Umrining oxirlarida saroy davomi…

Shoh G‘arib Mirzo (XV asr)

Shoh G‘arib Mirzo (taxallusi G‘aribiy) (15-asr 2-yarmi, Hirot) — shoir, temuriy shahzodalardan biri. Husayn Boyqaroning o‘g‘li. Zamondoshlari tomonidan o‘z davrining nodir iste’dodli shoiri sifatida e’tirof etilgan. Navoiy «Farhod va Shirin» dostonida Shoh G‘arib Mirzoga alohida bob ajratib, unga ko‘pgina yaxshi davomi…

Burhoniddin (XV asr)

Burhoniddin (15-asr) o‘zbek shoiri. Alisher Navoiy “Majolis un-nafois”da boshqa haqida ma’lumot berib, «Hiriy shahrining buzurgzodalaridindur, donishmand va xushta’b va sabukruh kishidir», deb baholagan. U Shohrux Mirzo madrasasida dars bsrgan. Muammo janrida shuhrat topgan. Abulqosim Bobur Mirzoga bag‘ishlab «Javohir ul-asmo» muammo davomi…

Baqoiy (XVI asr)

Abdulazizxon saroyida xizmat qilgan shoirlardan Baqoiy ham Temuriylar saroyidagi adabiy harakatning taqlidchilaridan biri edi.Baqoiy ijodining namunasi tarzida keltirilgan ushbu g‘azal Hasan Nisoriyning «Muzakkirul-ahbob» tazkirasidan olindi. G‘AZAL Yuz shukrki har beg‘am ila hamdam emasmen,Ishqing g‘amidin shodmenu beg‘am emasmen. Tangriki meni ayladi davomi…

Aziziy (1509-1550)

Abdulazizxon (1509-1550) – Shayboniylardan. Ubaydullaxonning o‘g‘li, Xorazm hokimi (1538—39). Otasining vafoti (1539)dan so‘ng mamlakatda ikkihokimiyatchilik vujudga kelib, Abdulazizxon Buxoro xoni (1540—50), Ko‘chkunchixonning o‘g‘li Abdullatifxon esa Samarqand xoni (1540—1551) bo‘lgan. Abdulazizxon o‘z hukmronligi davrida davlat va aholi manfaatlarini ko‘zlab qator islohotlar davomi…

Muhayyir (1842-1918)

Muhayyir (taxallusi; asl ismi Muhammadqul Muhammadrasul o‘g‘li) (1842, Ko‘qon — 1918, Rishton tumani) — shoir, tarjimon va xattot. O‘zbek va fors-tojik tillarida ijod qilgan. 1875—85 yillarda Buxoro madrasalarida o‘qigan. Muhayyirning o‘z qo‘li bilan ko‘chirgan mukammal devonining 2 nusxasi mavjud. Devonida davomi…

Dilkash (XIX-XX asr)

* * * Yona-yona, ey sabo, sarvi xiromondin gapur,O‘zgalar vasfini etma, menga jonondin gapur. Do‘stlar, pand aylamang, shaydo ko‘ngulga mehr etib,Ishq yo‘lida anga o‘tlug‘ biyobondin gapur. Etma zebin lolayu rayhonu nasrin, sarvi gul,Tarkin ayla barchasin, ul sho‘xi davrondin gapur. Necha davomi…

Zoriy (XIX-XX asr)

Zoriy taxallusli shoirning asli oti Usmonxo‘ja bo‘lib, u Qo‘qon shahrida tug‘ilgan. Uning biografiyasiga oid to‘la ma’lumotga ega emasmiz.Zoriy XIX asr ikkinchi yarmi va XX asr boshlaridagi o‘zbek adabiyotining demokratik yo‘nalishiga yondoshgan shoirlardan biridir. Bu yo‘nalishning yirik vakillari Muqimiy, Zavqiylar bilan davomi…

Qoriy (1828-1906)

Qoriy Xo‘qandiy (taxallusi; asl ismi Mulla Mirmahmud Mirshamsiddin o‘g‘li) (1828 — Qo‘qon shahri Sarmozor dahasi — 1906) — shoir va xattot.  19-asr o‘zbek adabiyotining iste’dodli namoyandalaridan. Qo‘qondagi Norbo‘tabiy madrasasida ta’lim olgan. Arab va fors tillarini, sarf, nahv va lug‘at ilmini davomi…


Maqolalar mundarijasi