Туғлихўжа (XIV аср)

* * *

Нигоро, кўз учи бирла боқинг мен қул қароқинға,
Кўзум ёши оқа тутшу тушубман бу қаро қинға.

Кўзумдин онча сел оқти, оқиндин тўлди бу олам,
Узум гирда борур чўбтек, борур бўлдум ҳар оқинға.

Аё, эй кўрк эли хони, олиб олмас тейу элга,
Ахир солма мени кунда қилич янглиғ қаро қинға.

Висолинг равзасиндин бу заиф кўнглум бўлуб хуррам,
Соқинма, менда бор тоқат сизингтек шаҳ қароқинға.

Печалар кўнглини олдинг ўшул жоду қароқ бирла,
Печаларни асир қилдинг фироқиигда қаро қинға.

Қароқи узра қир томса масал айни қароқинға,
Сулуктек бармоқинг оқи урур таъна қаро қинға.

Тиламас сенсизин Туғли ёши юзга етар бўлса,
Сенунг тобғунгда фахр этгай умрнинг қисқароқинға.