G‘urbat (taxallusi; asl nomi Abdulla Maxdum Karimberdi o‘g‘li) (1850/53 — Farg‘ona viloyati Beshariq tumani — 1918) — shoir. Qo‘qonda Muhammad Alixon madrasasida o‘qigan. O‘zbek va tojik tillarida diniy-tasavvufiy va dunyoviy mavzularda ijod qilgan. Asarlarining katta qismini lirik g‘azallar tashkil etadi. davomi…
Avazmuhammad Yormuhammad o‘g‘li Pisandiy 1816 yilda Qo‘qondagi Mulla Boshmon mahallasida tug‘ilgan. U yoshligidanoq ota kasbi kosibchilik (atlas to‘qish)ni egallaydi, dastlab mahalla domlasida, so‘ng Qo‘qondagi Oxun devon madrasasida ta’lim oladi. U o‘zbek va fors tojik adabiyoti klassiklarining merosini o‘rgandi va har davomi…
Vola (taxallusi; asl ismi Eshonxo‘ja Mirinoyatullo o‘g‘li) (1770 — Samarqand viloyati Ishtixon tumani — 1842) — o‘zbek shoiri. Vozehning «Suhbatdoshlar tarjimai holidan do‘stlarga tuhfa» tazkirasida keltirilishicha, Vola tug‘ma ko‘zi ojiz bo‘lgan. Shunga qaramay u turkiy va forsiy tillarda ijod qilgan. davomi…
Vafoiy XVII asrning oxiri, XVIII asr boshlarida Xorazmda yashab ijod etgan shoirdir. Hozirgacha uning devoni topilgani yo‘q. Munis Xorazmiy o‘zining «Firdavsul-iqbol» asarida Vafoiy ijodiga yuksak baho beradi.Munisning aytishicha, Vafoiy iste’dodli shoir bo‘lish bilan birga naqqosh va.yaxshi binokor usta me’mor ham davomi…
Ma’dan – Odinamuhammad Avazmuhammad o‘g‘li (1762, hozirgi Tojikiston Asht tumani — 1838) — shoir. Kamina taxallusi bilan she’rlar yozgan. She’riyatdagi shuhrati butun Qo‘qon xonligiga tarqalgan. Madalixon taklif qilganda, shoir saroyga borishdan bosh tortadi. Ma’dan she’rlaridan devon tuzgan, bir qancha she’rlari davomi…
Poshshoxoja, Poshshoxo‘ja Abdulvahobxoja o‘g‘li, Xoja (1480, Niso — 1547, Buxoro) — shoir, davlat arbobi va yirik ulamo. Otasi — Abdulvahobxoja Sulaymonxoja o‘g‘li o‘z davrining yirik tasavvuf shayxi va shoiri bo‘lgan. Poshshoxoja Niso va Marv madrasalarida tahsil olgan. Muhammad Shayboniyxon qozoq davomi…
Muhammadniyoz Nishotiy (18-asr, Xorazm) — shoir. Xiva madrasalarida o‘qigan. Xorazm xonligida siyosiy ahvol og‘irligi tufayli Nishotiy Buxoroga kelgan, g‘ariblik va muhtojlikda yashagan. Adabiy merosi «Husnu Dil» dostoni, «Qushlar munozarasi» manzumasi hamda 1500 misra she’r — 38 g‘azal, 14 muxammas, 1 davomi…
Haydar Xorazmiy (14-asrning oxiri — Xorazm — 15-asrning 1-yarmi) — shoir. O‘zbek mumtoz adabiyoti namoyandalaridan biri. Hayoti va ijodi haqida ma’lumot Davlatshoh Samarqandiyning «Tazkirat ush-shuaro», Alisher Navoiyning «Majolis un-nafois», «Muhokamat ul-lug‘atayn» asarlari hamda o‘zining «Mahzan ul-asror» dostonida berilgan. Haydar Xorazmiy davomi…
Bayramxon (asl ismi Muhammad Bayramxon ibn Sayf Alibek) (? — 1561.1.2) — boburiylar davri siyosiy arboblaridan, shoir. Akbarjon otalig‘i. Turkmanlarning qora qo‘yunli urug‘idan. Yoshligida Badaxshonda boburiylar xizmatiga kiradi. 1534 yili muhrdorlik mansabiga tayinlanadi. 1540 yili Shershoh isyoni sababli Humoyun bilan davomi…
Ahmadiy XV asr o‘zbek shoirlaridan bo‘lib, uning hayoti va ijodiy faoliyati haqidagi ma’lumotga hozircha ega emasmiz. Shoir Ahmadiyning «Sozlar munozarasi» deb ataganimiz birgina asarini bilamiz, xolos. Bu asarning XVI asr boshlarida ko‘chirilgan yagona bir nusxasi Britaniya muzeyida saqlanadi. To‘plamga kiritilgan davomi…