Anvar Obidjon Farg‘ona viloyati Oltiariq tumanining Poloson qishlog‘ida 1947 yilning 25 yanvarida xizmatchi oilasida tug‘ilgan.
1964 yilda o‘rta maktabni tugatgach, Samarqand moliya texnikumida, 1969-1971 yillarda jamoa xo‘jaligida hisobchi, klub mudiri, tuman gazetasi, viloyat radiosida turli vazifalarni bajardi, Toshkent Davlat universitetining jurnalistika fakultetini sirtdan tamomladi.
1981 yildan boshlab u Toshkentga ko‘chib kelib, «Yosh gvardiya» nashriyotida, «Yosh kuch», «Mushtum» jurnallarida ishladi. «Cho‘lpon» nashriyotida bosh muharrir bo‘lib ishlagan.
Anvar Obidjon bolalar adabiyotiga dastlab «Ona Yer», «Bahromning hikoyalari» to‘plamlari orqali shoir sifatida kirib keldi va mavjud ijodiy an’analardan foydalangan holda o‘ziga xos yo‘l tanladi.«Bulbulning cho‘pchaklari», «G‘alati maktublar», «Kumush uy», «Gurungdagi gaplar», «Ajoyibxona», «O‘zimizning ansambl», «Ignalarim chiroyli», «Mening kollektsiyam», «Shirin so‘ylar jajjivoylar», «Kalamushlar kemasi», «Siz eshitmagan qo‘shiqlar», «Dalalardan bolalarga», «Osmondan tushgan sozanda» turkum she’rlari fikrimizga dalildir.Uning «Ona yer» (1974), «Masxaraboz bola» (1980), «Olovjon va uning do‘stlari» (1983), «Bahromning hikoyalari» (1984), «Ey, yorug‘ dunyo» (1983), «Ketmagil» (1985), «Bezgakshamol» (1985), «Juda qiziq voqea» (1987), «Oltin yurakli avtobola» (1988), «Dahshatli Meshpolvon» (1990) kabi she’riy, nasriy kitoblari chop etildi.
Bulardan tashqari, adibning «Qo‘ng‘iroqli yolg‘onchi», «Pahlavonning o‘g‘irlanishi» Anvar Obidjon so‘nggi yillarda «Ramazon va Gulmat hangomasi» (1992), «Meshpolvonning janglari» (1994), «Alisher ila Husayn yoki uch dono va o‘g‘ri» (1996), «To‘tiqush», «Topsang hay-hay…» kabi qissa, pesa va she’r, dostonlarini ham yaratdi.
U«O‘zbekiston xalq shoiri» unvoniga sazovor bo‘lgan (1998).
Hakamning asabini egovlash uchun endigina hushtak chalmoqchi bo‘pturganimda, stadiondagi e’lonchi boshini tandirga tiqib olgandek, karnayni g‘o‘ng‘illatib gap boshladi. U raqiblar jamoasini tanishtirib kelib, «beshinchi raqamda – Kamol Kapponov» desa bo‘ladimi? Shu zahoti sochim hurpaydi.Gap shundaki, ishxonamizdayam Kamol Kapponov degan o‘laksa davomi…
Butun boshli shaharda mijozimga o‘tiradigan yagona oshxona shu. Birinchidan, ochiq havoda ovqatlanaman, ikkinchidan, oshqovoq somsa faqat shu yerda yopiladi.Voh-voh, oshqovoq degani jon-dilim. Aytishlaricha, bolaligimdayoq endigina xamaklayotgan kadini mammaga o‘xshatib so‘rganim-so‘rgan ekan…Issiqqina oshqovoq somsalarni, odatdagidek, chetdagi uch oyoqli nogiron stolga yoyib, davomi…
Bichiqchilik bo‘limining boshlig‘i Qodir-qaychi o‘pkasi og‘ziga tiqilgudek bo‘lib, ichkariga otilib kirdi.– Ishni to‘xtatinglar, qizlar! – xirqiradi u, bo‘limdagi yakkayu yagona erkakning ko‘ziga qaramaslikka urinib. – Bir soat ichida ish joyimizni gulxonaga, hovlini istirohat bog‘iga aylantirib ulgurishimiz kerak. Koinotdan kelgan odam-m… davomi…
Sinoptiklarning navbatdagi yig‘ilishi davom etar, kelgusi oy uchun gidrometeorologik byulleten tayyorlash masalasi muhokama qilinmoqda edi.– Hoy, sen bunaqa g‘o‘rlik qilmagin, Toshko‘mirov!– deya, jamoaga bundan bir oycha oldin kelib qo‘shilgan yosh xodim Toshtemirovga dakki berdi boshliq. – Vodiy haqida tayyorlagan ma’lumotlaring davomi…
Ingliz otlig‘ bir orolcha tarqatibdur, qarang, pidbo‘l,O‘ynar ermish endi qo‘rqmay Rusiyo-la Farang pidbo‘l.Gulmat Bu yoqdan ko‘zoynagimning nurshishasini, u yoqdan televizo‘rning rasmoynasini chinglab artib, hademay Braziliya bilan Shotlandiya termalari o‘rtasida boshlanadigan o‘yinni ko‘rishga shaylanib turganimda, tashqi eshik taqillab qoldi. O‘rnimdan qo‘zg‘alib davomi…
Oltiariqda o‘ta ajabtovur hulq-atvorli kishilari bilan mashhur bo‘lgan ikkita qishloq bor. Biz ularni shu qadar sevib-e’zozlaymizki, o‘z nomlari chetda qolib, birini Shakarqishloqqa, ikkinchisini Shirinqishloqqa aylantirib yuborganmiz. * * * Shakarqishloq chegarasini kesib o‘tuvchi sershag‘al yo‘lning chetiga: «STOP! OYoQ ARTIB KIRILSIN!» davomi…
Hurmatli sud raisi! Muhtaram masahatchilar!Akalarim! Bo‘ynimga olaman, o‘zimdayam sal-pal ayb bor– ba’zan ko‘ngli bo‘shlik qildim, ba’zan nafsim hakalak otdi. Ammo-lekin, aybning eng yirigi – shu topda meni qallobga chiqarib, uyalmay-netmay da’vogarlik qipturgan manavi odamlarning o‘zida. Shunday pachaq ahvolga tushib qolishimga davomi…
Oy tugab borayotgani uchun beshta jamoa xo‘jaligida ketma-ket tomosha qo‘ydik, bu – oltinchisi… Oxirgisi!Ha, oxirgisi bo‘lmay qurib ketsin-a! Bunaqangi rasvo klubni umrimda endi ko‘rishim: derazalarning oynalari chalapachoq, sahna sovuq, hatto kiyinish xonasigayam pechka-mechka yoqib qo‘yishmabdi, xonandayu raqqosalarimizning tishi yoppasiga «chakira-chakir davomi…
Anov buqabosh nega meni chetga imlayapti? Avzoyi buzuqroqmi? Nahotki, bu… o‘shaning eri bo‘lsa?Men uni payqamayotgandek, tanishim bilan bemalol gaplashib turibman. Uzoqroq gaplashaveray-chi, u yog‘i bir gap bo‘lar.Ana, tag‘in imladi, shubhaga o‘rin yo‘q, bu o‘shaning eri!Ko‘zimning qirida asta chamalab ko‘rdim, qurib davomi…
Avgust oyining boshlari edi. Direktorimiz meni huzuriga chaqirib, qo‘limga qandaydir xatni tutqazdi-da, shu yerning o‘zidayoq tanishib chiqishimni iltimos qildi.«Hurmatli olimlar! – deb boshlangan edi xat. – Sizlarning ilmiy tekshirish institutingizda asabiy zarbaning insonga jismoniy ta’sirini o‘rganish ustida tajriba olib borilayotganini davomi…