Anvar Obidjon Farg‘ona viloyati Oltiariq tumanining Poloson qishlog‘ida 1947 yilning 25 yanvarida xizmatchi oilasida tug‘ilgan.
1964 yilda o‘rta maktabni tugatgach, Samarqand moliya texnikumida, 1969-1971 yillarda jamoa xo‘jaligida hisobchi, klub mudiri, tuman gazetasi, viloyat radiosida turli vazifalarni bajardi, Toshkent Davlat universitetining jurnalistika fakultetini sirtdan tamomladi.
1981 yildan boshlab u Toshkentga ko‘chib kelib, «Yosh gvardiya» nashriyotida, «Yosh kuch», «Mushtum» jurnallarida ishladi. «Cho‘lpon» nashriyotida bosh muharrir bo‘lib ishlagan.
Anvar Obidjon bolalar adabiyotiga dastlab «Ona Yer», «Bahromning hikoyalari» to‘plamlari orqali shoir sifatida kirib keldi va mavjud ijodiy an’analardan foydalangan holda o‘ziga xos yo‘l tanladi.«Bulbulning cho‘pchaklari», «G‘alati maktublar», «Kumush uy», «Gurungdagi gaplar», «Ajoyibxona», «O‘zimizning ansambl», «Ignalarim chiroyli», «Mening kollektsiyam», «Shirin so‘ylar jajjivoylar», «Kalamushlar kemasi», «Siz eshitmagan qo‘shiqlar», «Dalalardan bolalarga», «Osmondan tushgan sozanda» turkum she’rlari fikrimizga dalildir.Uning «Ona yer» (1974), «Masxaraboz bola» (1980), «Olovjon va uning do‘stlari» (1983), «Bahromning hikoyalari» (1984), «Ey, yorug‘ dunyo» (1983), «Ketmagil» (1985), «Bezgakshamol» (1985), «Juda qiziq voqea» (1987), «Oltin yurakli avtobola» (1988), «Dahshatli Meshpolvon» (1990) kabi she’riy, nasriy kitoblari chop etildi.
Bulardan tashqari, adibning «Qo‘ng‘iroqli yolg‘onchi», «Pahlavonning o‘g‘irlanishi» Anvar Obidjon so‘nggi yillarda «Ramazon va Gulmat hangomasi» (1992), «Meshpolvonning janglari» (1994), «Alisher ila Husayn yoki uch dono va o‘g‘ri» (1996), «To‘tiqush», «Topsang hay-hay…» kabi qissa, pesa va she’r, dostonlarini ham yaratdi.
U«O‘zbekiston xalq shoiri» unvoniga sazovor bo‘lgan (1998).
Oshxonadagi javon yonida seyfning kalitini yo‘qotgan g‘aznachidek uymalanib yurgani sayin, Umrzoqni ter bosib, bosh og‘rig‘i battar kuchaya bordi. Oxiri peshanasiga tang‘ilgan nam sochiqdan bug‘ taratganicha kelib, o‘zini divanga tashladi. Shu zahoti eshikning qo‘ng‘irog‘i g‘alayon ko‘tardi: «Jir-r-ring!»– Kir-r-ring! –dedi Umrzoq, qo‘ng‘iroqqa davomi…
Hamma uxlaganda Boyxo‘roz darvozani imkon qadar g‘ijirlatmasdan ochib, ko‘chaga chiqdi. Ikki hatlab yo‘lkadan, bir hatlab ariqcha ko‘prigidan o‘tdi. U yoq-bu yoqqa alanglab olib, tanasi bir yarim belbog‘li sedanatutga yaqin bordi, unga biqin tirab, kavagiga qo‘l suqdi. Qo‘ltig‘i kavak chetiga taqalganda, davomi…
«Xo‘sh, sizni nima bezovta qilyapti?» – degan odatiy savolga bemor: «Sichqon!» – deya g‘ayritabiiy javob qaytargach, Habib tabibning hayratdan kipriklari kerilib, qulog‘iga shapalog‘ini tutdi:– A, labbay?!– Xo‘jayinimni sichqon tinch qo‘ymayapti, sichqon! – tinkasi qurib, tili gapirishga ham qovushmayotgan erining o‘rniga davomi…
– G‘at, g‘at! G‘ittir-g‘it! G‘at, g‘at! G‘ittir-g‘it!..G‘ildiragi yog‘lanmagan ko‘takaravani eslatuvchi bu surunkali nag‘ma shoir Nashvatiyning jonini hiqildoqqa keltirdi, qalamini xontaxtadagi qog‘ozga sanchgudek urib, og‘zini qo‘shni xonaga zambaraklantirdi:– Bas! Yig‘ishtir! To‘xtat! He, o‘sha o‘tmas arrangni…– Ha?! Nima gap?!Oshxona tomondan siltovli tovush davomi…
Kollej tomoshoxonasi «Chap-chup chayna» firmasining xayriya tadbirida, ya’ni talabalarga bittadan tekin saqich tarqatilgan unutilmas kunda ham bu qadar kallabozor bo‘lmagandi. Ichkariga vaqtida yorib kirolmagan o‘spirinlar o‘rindiq chetidagi yo‘lkalarda bog‘langan poyadek zichlanib turishar, ko‘zga ora-sira chalinayotgan qizlar bezovtalanib g‘imirlashar, ulardan birining davomi…
Xurmo ostidagi so‘rida oydindagi oqilondek qazilanib yotgan Oymamatning halovatiga vijirloq xotini yana putur yetkazdi. «Qosh qorayib qolyapti, buzog‘imiz yaylovda tunamasin endi», degan sibizg‘asimon tovush uning qulog‘iga suvaraklar galasidek yoprilib kirib, miyasini timdaladi. Tilining uchiga to‘plangan sassiq so‘zlarni so‘lakka qo‘shib tuflagach, davomi…
Hazrat Huvaydo g‘azallari qora qo‘chqorning yog‘iga ilik qo‘shib damlangan polovdan ham kuchliroq ekanini bot-bot urg‘ulab yurguvchi Abdurazzoq qori bir pistachaqdi suhbatda: «Eslik ayol hatto qadamining tovushini tashqariga eshittirmaydi», deb naql qilgandi. Zap aytgan ekan-da. Pok-pokiza xonadonga mag‘zavasel yoprilishi Yursinoyning o‘sha davomi…
Qatiqsotarlar mahallasini qatiqsevarlar mavzesidan ajratib turuvchi ariq ustidagi yog‘och ko‘prikcha payshanbadan jumaga o‘tar kechasi olako‘kish rangga bo‘yalib, ertalab uning bo‘sag‘asida baliqchilar g‘arovtayog‘ini eslatuvchi ingichka shlakbaum va g‘o‘la kursida baboqlanib o‘tirgan qo‘ng‘izmo‘ylov kimsa paydo bo‘ldi. Quyoshning kiprigi uzaygan kezda katta so‘mka davomi…
Yomg‘irali tahoratini yangilab, shom namozini machitda o‘qish uchun darvoza sari yurganida, ko‘chadan kimdir uni shang‘illab chaqirdi. U labbaylanib o‘tirmasdan, oxirgi uch qadamini tezlata borib, darvozani ochdi. Qarasa, o‘ng chirog‘i singan mashinaga o‘xshab, Shirmon birko‘z turibdi.Chaqirgan odami shu zahotiyoq qarshisida hozir davomi…
Bekorchilikdan zerikkan Xurram tanishlariga qo‘ng‘iroq qilib, biridan Maman bankirning iti Vilgelm nima yeb o‘lganini, ikkinchisidan xorijiy valyutalarning so‘mga nisbatan bugungi qiymatini, uchinchisidan Pirxon tergovchining qaynanasi qaysi jinnixonada yotganini ezmalarcha surishtirib chiqqach, sigaret qoldig‘ini kuldonga do‘nqaytirib bosdi-da, divandan lohasgina turdi. Yalqovlanib davomi…