Rikardo Miro (Ricardo Miró) – atoqli panama shoiri. Uning she’rlari timsollar aniqligi, sermazmunligi, tushunarliligi bilan ajralib turadi. Shoirning “Muqaddima” (1908), “Tinch okean afsonalari” (1919), “Vatanparvarlik lirikasi” (1925) kabi she’riy kitoblari chop etilgan. Panamada shoir nomida adabiy mukofot ham ta’sis etilgan. davomi…
Eduardo Galegos Mansera (Eduardo Gallegos Mancera) Venesuelada shifokor, siyosiy arbob, publitsist va shoir sifatida tanilgan. Uning “Tutqunlikdagi maktublar” (1965), “Yoshlik tug‘yonlari” (1971), “Keng daryo va uchqur olov” (1987), “Avlodlar uchun poemalar” (1993) va boshqa she’riy kitoblari chop qilingan. TO‘RT QIZ davomi…
Migel Otero Silva (Miguel Otero Silva) Venesuela adabiyotining yirik vakili, “Navqiron 28-yil avlodi”ga mansub shoir va adib. 1925 yilda adabiy jurnalda ilk she’rlari e’lon qilingan. 1930 yilda uning “To‘mtoq simfoniyalar” deb nomlangan yumoristik she’rlari chop etilgan. “Suv va ariq” (1937), davomi…
Antonio Arrais (Antonio Arráiz) Venesuela she’riyati avangardchilarining “Navqiron 28-yil avlodi”ga mansub shoiri hamda folklorchi va nosir, shuningdek, hindular mavzusining asoschisi sifatida tanilgan. Uning “Shiddat” (1924), “Simfoniyalar” (1939) va boshqa she’riy kitoblari dunyo yuzini ko‘rgan. 1945 yilda bolalar uchun “Qoplon amaki davomi…
Manuel Felipe Ruxeles (Manuel Felipe Rugeles) shoir, jurnalist va siyosiy arbob. Venesuelaning Buenos-Ayresdagi elchixonasida adabiy maslahatchi, Ta’lim vazirligi muassasasida direktor va boshqa lavozimlarda xizmat qilgan. Uning “Ko‘za” (1937), “Daydi kuy” (1942), “Tuman qoplagan qishloq” (1944), “Osmon eshigi” (1945), “Sendan taralayotgan davomi…
Andres Eloy Blanko (Andrés Eloy Blanco) Venesuelada davlat arbobi va shoir sifatida tanilgan. Tashqi ishlar vaziri va boshqa lavozimlarda faoliyat yuritgan. Badiiy ijodini 1918 yildan boshlagan. 1921 yilda “Ona tuprog‘im” ilk she’riy kitobi dunyo yuzini ko‘rgan. So‘ngra “Ispaniya ohanglari” (1923), davomi…
Andres Mata (Andrés Mata) – modernistik she’riyat vakili, adib va jurnalist. U 1886 yildan ilk she’rlari bilan adabiy jurnal va gazetalarda tanila boshlagan. “Listin Diario” (“Yangi xabarlar”) gazetasi muharriri (1886), Venesuela Milliy tarix (1904) hamda Til va adabiyot akademiyalari a’zosi davomi…
Evaristo Karriyego (Evaristo Carriego) – Argentinadagi o‘z davrining yetakchi shoirlaridan biri. Buenos-Ayres hayoti tarannum etilgan ko‘plab she’rlar muallifi. “Bid’atchilar ibodati”(1908), “Guzarimning qo‘shig‘i”(1911), “Dala hovlilar qalbi”(1913) kabi kitoblar muallifi. UYIMIZ YO‘LI Uyimizdagi Bir aziz narsamiz kabi, Yo‘lakka soya solgan Baland daraxtlarning davomi…
Leopoldo Lugones (Leopoldo Lugones) – argentinalik taniqli shoir, yozuvchi va olim. Ijodining gullagan davrida milliy mavzu va xalqona ohanglarga ko‘p murojaat qilgan. “Asrga qasidalar”(1910), “Manzaralar kitobi”(1917), “Nasliy she’rlar”(1928) kabi o‘ziga xos she’riy to‘plamlar muallifi. ANAKREONNING KEKSALIGI Oxirladi kunduz. Shafaq ol davomi…
Eduardo Karransa (Eduardo Carranza) – kolumbiyalik shoir. Uning ijodida taniqli ispan adibi Xuan Ramon Ximenesning ta’siri seziladi. E.Karransaning “Unutilgan va Algambra” (1957), “So‘zlar va xayollar” (1974), “O‘lim xabari va zerikish” (1975) to‘plamlari bir necha tillarga o‘girilgan. QIZLARGA ALVIDO ShOIR NOMIDAN davomi…