Senu men tengdosh edik, do‘st. O‘tloqlarda o‘ynar edik. O‘shanda… rosa chopar edik-da. Oyog‘imiz ostida quyun o‘ralashardi. Qirda shamoldan o‘zib ketardik. To‘kilgan o‘rik gullari chopishimizdan paydo bo‘lgan shiddatlarda yerdan ko‘tarilib, uchib-uchib yana yerga qayta qo‘nardi. Dunyo biz uchun mana shu kichkina davomi…

Tangritog‘ning etagidagi ko‘kalamzor yaylovda Erxon chol elliklarni qoralab qolgan Oyto‘ldi otlig‘ ayoli bilan faqirona hayot kechirardilar. Ular bir vaqtlar tiklab olgan ko‘rimsizgina go‘shadan ancha narida xushxo‘r mevalaru turfa hayvonotga mo‘l o‘rmon boshla-nardi. U ikki qariyani beminnat boqardi. Ko‘k Tangrining farzandi davomi…

Bu hikoya tarixda ajdodlarimiz sanalmish ko‘hna xun xalqining bir ismsiz bir qahramoni haqida. To‘rtinchi asrning boshida, ot yilida xanzu sulolasining askarlari va xunlar* yana to‘qnashdilar. Bunga xanzularning** xun yerlariga o‘qtin-o‘qtin hujum qilganlari va cho‘ponlarning ba’zilarini o‘ldirib, mol-holini talon qilganlari sabab davomi…

Kech kira boshladi. Tobora kuchayib borayotgan shamol kunbotar yoqdan xas-cho‘plarni uchirib olib kelaverdi, samo maydoniga bulutlarni qatma-qat to‘dalashtirib uyaverdi. Ko‘p o‘tmay, olam rutubat va tahlika ichida qoldi.Ko‘chada o‘ynab yurgan bolalar birin-ketin tarqalishdi. Hamma yoqni chang-to‘zon tutib ketgan edi. Ko‘ziga qum davomi…

(Iqbol Mirzoga) Bu yo‘limizning chek-chegarasi ko‘rinmaydi. Mo‘jazgina karvonimiz goh taram-taram tog‘lar silsilasiga duch keladi, goh buloqlaridan ko‘z yoshi singari tiniq suvlari oqib yotgan go‘zal bog‘li vohalarga kirib boramiz. Goh esa qarshimizda yastanib yotgan bepoyon sahro namoyon bo‘ladi. Ulovlarimiz toliqqan, o‘zimiz davomi…

Yurtning qizil toshlari qondan qizargan, uzorida ungan gullar elning yigitlarining qonidan qontalashday.Bundan chapga qarasangiz qirmizi olmayu qora uzumlarini ko‘z-ko‘z qilib Naxchivon, Shusha yastanib yotadi. O‘ngga qarasangiz, uzoqlarda Shirvon, Tabriz, Xuroson nozlanadi.Bir mahallar dovruqli Shohrux Mirzoning izlari qolgan bu ajib yurtda davomi…

“Etim bola, hoy bola, Singling qani, boy bola?..” R. Rahmatdan Dang‘araning dashtida, shamolli kechada aka va singil buvilarinikiga ketib borishmoqda edi. Qorong‘i tusha boshlagan bo‘lsa-da, hali tevarakni enlab ulgurmagan edi. Qarama-qarshidan esayotgan shamol shiddati ostida och kulrang tusli notanish butalar davomi…

Farg‘onaning chekka bir qishlog‘ida, er-xotin to‘ydan kech qaytishayotgan edi. Terakzorlar adog‘ida, chakalakzor boshlangan joyda ko‘rib qolishdi uni. Kichkinagina ekan. Oyoqchalari ham mittigina. Tuproqni changallab olibdi, yelkasida ikkita qanotchasi ham bor, uchidagi parlari shundoqqina loyga belanib, shalvirab tushibdi. Bir qanoti g‘ayrioddiy davomi…

“Yo‘qol, yo‘qol!” Shamol shiddat uradi. Ko‘lmaklar osmonning bir parchasini xira akslantiradi. Yaproqsiz yalang‘och shoxlar chayqaladi, havo to‘lqini ko‘lmaklarning suvlarini chayqatib, bulturgi nam xazonlarni xiyol siljitib o‘tadi.Nam tuproq ustida yunglari ho‘l bir kuchuk panjalariga boshini qo‘yib yotibdi. Pir etib zag‘cha uchib davomi…

Shom qo‘na boshladi. Darvozaxonada kimdir tomoq qirdi, keyin qadam tovushi eshitildi.– Hoy, otang keldi, qara, – dedi ishkom ostida, qozon boshida kuymalanayotgan ona. Uning yoshi taxminan qirq beshlarda, yuzi och jigarrang, shu bois ko‘zi atrofidagi ajinlari yanada chuqurroq ko‘rinadigan, ammo davomi…