Safar Kokilov 1952 yil 15 noyabr kuni Surxondaryo viloyati Uzun tumanidagi Kichik Jonchekka qishlog‘ida tug‘ilgan.1974-yili O‘rta Osiyo pediatriya tibbiyot oliygohini (SAMPI) tamomlagan.Ayni paytda Uzun tumani tibbiyot birlashmasi shoshilich tibbiy yordam markazida xizmat qiladi. Oliy toifali bolalar shifokori.Uning “Yosh bolalarga tibbiy yordam ko‘rsatish” (1997), “Sog‘lom tug‘ilgan chaqaloq chilla davri” (2000) tibbiy qo‘llanmalari, “Quruq xavas” (1997), “Beaql chumoli” (2002) hajviy hikoyalar to‘plamlari, “Najot farishtalari” hikoyalar to‘plami (2002), “Shifokor” qissa va hikoyalar to‘plami (2007) chop etilgan.Safar Kokilovning ikki jildlik “Saylanma”si (“Aybdor kim?” hajviy hikoyalar, “Saylanma” 1-jild, 2008-yil; “Shirin bu hayot” qissalar, “Saylanma” 2-jild, 2010) nashr etilgan.
Men sizga aytsam, shuncha yil ishlab, birovning ishini tekshirmabman. Tekshiruvchilar guruhiga a’zo ham bo‘lmabman-ey. Buning uchun nima qilish kerak, kimga uchrashish kerak, bunisini ham bilmayman. Men o‘zi aslida tekshiruvchilarni kutib oluvchi, ularga taftish bo‘yicha hisob beruvchi va ularga choy-poy tashuvchilar davomi…
Tez yordam mashinasi chaqiriq berilgan uy yoniga kelib to‘xtaganda bizni ozg‘ingina bir yigit kutib oldi. Hovliga kirayotganimizda – Do‘xtur aka, otamning toblari to‘satdan qochib qoldi. Avval hech bunday bo‘lmagan. Tezroq yordam qiling, aka. Rozi qilamiz… – dedi u shosha-pisha, biroz davomi…
Kun issiq. Ayni tushlik payti. Hamma o‘zini katta yo‘l yoqasidagi chinor tagiga – choyxonaga urgan. Choyxonachi, oshpaz-u – somsapazlarning qo‘li qo‘liga tegmaydi. Barcha so‘rilar odamga liq to‘la. Tuman tashkilotlaridan birining ikki xizmatchisi – Haitqorayev bilan Amriyev ham shu yerda bir davomi…
Eshigining orqasiga «Ordinatorskaya» deb yozilgan keng xona. O‘rtadagi stolda qarama-qarshi o‘tirgan qiltiriqday ikki kishi shoshib nimanidir yozmoqda. Ular hozir bir nima sodir bo‘lishini kutayotgandek, qandaydir ovoz eshitilishi kerakdek, butun vujudi quloqqa aylanib, sergaklanib qoldi. Xonadagi jimlikni devordagi soatning imillab chiqillashi davomi…
Bir poraxo‘r haqidagi hajviyam bosilib chiqqandan so‘ng uchinchi kuni har doim salom bersam arang boshini qimirlatib qo‘yadigan o‘o‘dayganov ertalabdan yuzlaridan tabassum yog‘ilib, pirini ko‘rgan muridday yugurib kelib ikki qo‘llab ko‘rishdi. Uzundan uzoq sog‘lig‘imni, ishlarimni, uy ichdagilarni so‘rab bo‘lgach, dedi:– Voy, davomi…
Dermantinli eshikni ohista chertib, ichkariga bosh suqdim:– Mumkinmi?To‘rda nimanidir o‘qib o‘tirgan cho‘qqisoqol, ko‘zoynakli, taqirbosh g‘o‘labirday odam menga tomonga qaramasdan.– Keling, bo‘tam, keling, – dedi.Kirdim. U menga kuzoynak ostidan uzoq tikildi:– Xo‘sh xizmat, bo‘tam?– Domla, men bir kitob chiqarmoqchi edim. Uchrashganlarim davomi…
Hammani tekshiradigan bir tashkilot rahbari – do‘stim ko‘chada uchrashib qolib, qo‘limni qattiq qisdi.– Qoyil, qoyil. Yangi kitobingiz muborak. Tabriklaymiz.– Qulluq. Raxmat…– Bizga ham bering. Olamiz. Bizning jamoa ham kitobxon, ma’naviyatni qadrlaymiz…– E-e. Qani unday qilsangiz. Mayli. Uyda ozroq kitob qolgan davomi…
Sigaret tutunga to‘la katta xonada oq xalat kiygan bir necha o‘ta jiddiy qiyofadagi kishilar ertalabdan beri munozora qilishadi.– Yo‘q, yo‘q. Men ololmayman. Bemorning dardi jarroxlik emas. Uni terapevt olsin. – dedi sakkizinchi marta so‘z olgan jarrox Jovliyev.– Ye, nega endi? davomi…
-Nega aptekachilar dori sotishadi-yu, chek berishmaydi? Bu haqda iste’molchilarni himoya qilish qo‘mitasiga shikoyat qilaman. Tanobini tortib qo‘ymasam bo‘lmaydi…-Qo‘ying, do‘stim, sizning obro‘ingizga yarashmaydi arizabozlik. Buni baribir kimdir yozadi. Faqat siz emas. Qo‘ying-dedi mehribon do‘stlarimdan biri. -Bu nima degan gap, a?! Oylik davomi…
Uzoq vaqt bir joyda ishlagan bo‘lsa ham, omadi chopmay, rahbarlikka ko‘tarila olmagan bir tanishim shunday deb hikoya qilgan edi. Katta bir korxonaga rahbar bo‘lib ko‘tarilgan bir do‘stimga uchrashib, qolganda gina qildim. -Hafa bo‘lmang-u, do‘stim, keyingi vaqtda ishga qobiliyatsiz, ko‘rsavod odamlarni davomi…