Safar Kokilov 1952 yil 15 noyabr kuni Surxondaryo viloyati Uzun tumanidagi Kichik Jonchekka qishlog‘ida tug‘ilgan.1974-yili O‘rta Osiyo pediatriya tibbiyot oliygohini (SAMPI) tamomlagan.Ayni paytda Uzun tumani tibbiyot birlashmasi shoshilich tibbiy yordam markazida xizmat qiladi. Oliy toifali bolalar shifokori.Uning “Yosh bolalarga tibbiy yordam ko‘rsatish” (1997), “Sog‘lom tug‘ilgan chaqaloq chilla davri” (2000) tibbiy qo‘llanmalari, “Quruq xavas” (1997), “Beaql chumoli” (2002) hajviy hikoyalar to‘plamlari, “Najot farishtalari” hikoyalar to‘plami (2002), “Shifokor” qissa va hikoyalar to‘plami (2007) chop etilgan.Safar Kokilovning ikki jildlik “Saylanma”si (“Aybdor kim?” hajviy hikoyalar, “Saylanma” 1-jild, 2008-yil; “Shirin bu hayot” qissalar, “Saylanma” 2-jild, 2010) nashr etilgan.
…Navbatdagi snaryadni otganimizdan so‘ng komandirning baqirgani eshitildi. — Hamma panaga! Okopga! …O‘zimni torgina okopchamiz tagiga tappa tashladim. Qinidan chiqib ketguday bo‘lib urayotgan yuragim ham asta-sekin tinchiy boshladi. Boshimdan kaskamni yechdim-da, tagida g‘ijim bo‘lgan va terdan nam pilotkam bilan yuzimni artdim. davomi…
Qachon bozor borsam molbozor, qo‘ybozor, otbozorni bir aylanib kelaman. Otam rahmatli: “Bozor kunlari bir narsa olmasang ham mol bozorni bi-ir aylan, xosiyati ko‘p”, deb aytgich edi. Molbozor doim gavjum, mollar, qo‘y-echkilar orasini yorib o‘tish qiyin. Odamlarning baqir-chaqiridan quloq bitay deydi. davomi…
Uni bizning bo‘limimizga reanimatsiya bo‘limidan o‘tkazishdi. Avvallari tanish emas edik. Ko‘rinishidan juda bilimdon ko‘rinardi. O‘rta bo‘yli, qotmadan kelgan, yuzlari oppoq, chiroyli bu yigit ust-boshiga e’tibor bilan qarardi. Xalati g‘ijim bo‘lmasligi uchun o‘tirayotganda orqasini beliga qayirib o‘tirardi. Ikkalamizning navbatchilik kunlarimiz ko‘pincha davomi…
Bir do‘stim gapirib berdi.Bo‘lim boshlig‘imizning momosi o‘lib qolib, janozasiga ketar chog‘i mendan iltimos qildi. – Akajon, iltimos, kechqurun mening o‘rnimdan hokimiyatda bo‘ladigan majlisga qatnashib kelsangiz. -Biron narsa so‘rab qolmaydimi?-He, sizdan hech narsani so‘ramaydi. Bizda ish yaxshi ketyapti. Faqat yo‘qlama vaqti davomi…
Kichkina xonada baqaloq, tepakal, ko‘zoynakli odam-kasaba uyushma raisi nimanidir yozib-chizib o‘tiribdi. Oldiga och sariqdan kelgan, o‘rta bo‘yli, sochlariga oq oralagan, kichkina qorinchasi bor odam asta salom berib kiradi. Rais bosh ko‘tarmay so‘raydi:-Xo‘sh xizmat?!-Tafsifnoma bersangiz degan edim. Tez olib kel deyishyapti.– davomi…
Ular avval kichkina bir xonaga yig‘ilishdi. Eshikni ichkaridan tambalashdi. So‘ng shu korxonada qirq yildan beri ishlayotgan, sochlariga oq tushgan, afti g‘ijimlangan qog‘ozday Darozov ping‘illab gap boshladi. -Shu desangizlar, men juda yaxshi bilamanki, obuna bo‘lish ixtiyoriy! Masalan chet ellarda… obuna qilishga davomi…
Yo‘g‘-e deysizmi? Ha, deyavering. Men bir narsani bilmasam aytmayman. Mana, deylik siz tumanning bosh arxitektorisiz, yoki deylik, iste’molchilarni himoya qiluvchi allaqanday uyushma raisisiz. Bu dunyoda kutilmaganda har narsa bo‘lishi mumkin. Deylik, siz loyihasini chizgan imoratingiz bir tiyinga qimmat ekanligi aniq davomi…
Uzoq yillar bosh hakimning muovini bo‘lib ishlagan va keyingi ikki yilda “o‘z arizasiga binoan bo‘shatilib”, Eshako‘ldi qishlog‘idagi ambulatoriyaga terapevt qilib ishga jo‘natilgan Turdiyevning jikkakina tanasini bir vahima o‘rgamchak turiday o‘rab olgan. Besaramjon.Uyqusizliqdan qizargan ko‘zlarining tagi xalta. Lunji, baq-baqalari battar osilgan. davomi…
Musiqa yangraydi.Tog‘lar. Dala. Eshak mingan bola. Qishloq. O‘rtada qora to‘n, telpak kiygan basavlat, ikki beti qip-qizil kishi tilla tishlarshsh ko‘rsatib turibdi. Jikkakgina, qorachadan kelgan, sochi qirqilgan, shim kiyib olgan qiz uning tumshug‘i tagiga mikrofon tutib turibdi.— Rais bova. Marhamat qilib davomi…
Ishga besh minut kech kelganim uchun boshlig‘imiz 20 foiz ish haqidan ushlansin deb buyruq chikaribdi. Ba’zi odamlar soatlab, kunlab ishga kelmay qoladi-yu… O‘zingiz bilasiz, mening jahlim tezroq. Birdai qizishib ketdim. Kotiba qizning “xay-hay”lashiga qaramasdan shartga eshikni ochib, ichkariga bostirib kirdim. davomi…