ROHIBA RAQSI Oppoq yopinchig‘i mayin shohidan, Qo‘nib turgan kapalakdir naq. Taqir boshi harir mato ostidan Yaltillab ko‘rinar. Ol yonog‘i shundoq mas’umki, Ko‘ngling ohlarga to‘lar. Bo‘m-bo‘sh kat ustida sham nuri milt-milt. Nokning shoxlariga qo‘nib o‘tar oy. Havolanar uzun yenglar osmonga. Chiroyli, davomi…
QUYoSh Chiqqin, quyosh, chiqqin! Nurli, musaffo yuzing bilan yarqira, erka quyosh! Ko‘taril tog‘ cho‘qqilari uzra Va yorit tunning zulmatini. Ko‘taril tog‘ cho‘qqilari uzra, Yondir, abas ayla qorong‘ilikni. Men nafratlanaman oydin tundan, Xush ko‘rmayman oydin tunni — Oy daryolarni ko‘z yoshlari davomi…
QORLI KEChA Qorong‘i tun izsiz yo‘qolar Olib kelishganda menga noxush xabarni. Pilik tugab borar, moychiroq shu’lasi lipillar, Qor esa yog‘adi eski xotiralar g‘ussasi yanglig‘. Entikib ketaman, og‘zimdan chiqqan bug‘ni tutarkan, Yuragim bo‘shlig‘ini yoritaman chiroq shu’lasi bilan. Libos saslarini eshitaman, ayol davomi…
KETAYoTGAN KEMA Men ham ketaman. Nahotki ko‘z yosh-la kuzatsam yoshligimni? Ketaman men. Osonmi bu fayzli sohilni tark etmoq, Ko‘z o‘ngimda jonlanar olmos cho‘qqili tog‘lar manzarasi, Nigohlarim ardoqlar qadrdon kishilarimning hatto ajinlarin… Ketar ekan, unutib bo‘larmi bularni? Boshqalar ko‘ngliga g‘ashlik solgan davomi…
PIONGULLAR YaShNAB TURARKAN Men mudom o‘z bahorimni kutib yashayman, Biroq piongullar xazon bo‘lgan kun Chulg‘anaman g‘am-g‘ussalarga, Bahor ham jim, mung‘ayib qolar. May kunlarin birida, dimiqqan kunda Yerga tushsa qovjiragan birorta gulbarg, Birdan yo‘qoladi piongullar dengizi. Mening qalbimda so‘nar junbush zavq. davomi…
DENGIZ VA O‘G‘LONLAR G‘alayonli to‘lqinlarim, to‘fonim-la men Sindiraman va yiqaman hamma narsani. Nima menga — tog‘ haybatli yuksak maqbara, Nima menga — cho‘ng qoyalar metin, nuramas, Siz bilmaysiz qudratimni, jazavamni, o, Sindiraman va yiqaman hamma narsani Tug‘yonlarim, na’ralarim, dag‘dag‘am bilan! davomi…
* * * Qayga ketding, birodar? Mana, hozir, bugun-erta bahor keladigan… Sen o‘lib ketaverding, boychechaklar ochilishini kutmading… * * * Qirg‘oq kimsasiz… Yomg‘ir odamlarning izlarini yuvmoqda. Namchil qumloq negadir dilga mahzunlik soladi. Yalang oyoqlar hali ham bahor shamolining titrog‘ini unutolmagan. davomi…
* * * Kuz tuni naqadar qayg‘uli, ey Oy! Odamlar dunyosi tegdi jonimga. Oy, tungi ko‘shkingda menga yo‘qmi joy? Qayrag‘och shoxidan chiqsam yoningga. Yonimda sen kabi mahbubam bo‘lsa, Har bulut, shamolga bo‘lar edim shod. Oy, seni bag‘rimga bosib, tepadan – davomi…
* * * Mening mag‘lubligim, g‘olibliklarim – bugun arzimasdir qimmat bir pulga. Barcha shon-shuhratim, hurmat-izzatim jon deb almashaman bir dona gulga, bir piyola mayga… Oq bulutlarni ko‘rpa qilib yotsam menga yetarli – sokinlikni totsam menga yetarli. Tiriklik g‘amidan kechdim tamoman, davomi…
* * * O, ilhom parisi! Ichim to‘la g‘am! Nilufar gulida aks etmas oftob, Shamollar tebratmas yaproqlarni ham, Ko‘kargan osmon jim, jon yo‘q bulutda, Jimirlamas hatto hovuzdagi suv, Vaqt to‘xtab qolgan nahot bu yurtda… Rus tilidan Karim Bahriyev tarjimasi