БЕШ ДЎСТ Дўстларим бор: ям-яшил ғаров, Қарағай, тош ва яна анҳор. Агар кўкда ой ҳам кўринса, Бахтлидирман яна икки бор. Ишонингиз, айтайин бир сўз: Менга етар мана шу беш дўст. АНҲОР Дейдилар: булутнинг ранглари нафис, Бироқ гоҳо чиқар булут ҳам давоми…
* * * Ҳар баҳор гуллайди тақир тоғлар ҳам, Оқшом ой чиқади кузда милтираб, Замонанинг зайли ўзгармас ҳеч ҳам, Инсонга бу дунё монанддир, ё Раб. Балиқ чайқалади, бургут сармастдир… Буларнинг барчаси бежиз эмасдир? * * * Агар тоғни йиқса момоқалдироқ, давоми…
(XV аср, таржимаи ҳоли номаълум, корейс алифбоси муаллифи) * * * Ўлимингдан кейин нима бўласан, Дея мендан сўрсанг – айтарман, эркам: Пинлай чўққисида шовуллаб турган Қарағай дарахти бўларман ўлсам. Бутун дунё қорга тўлса ҳам тўзиб, Ям-яшил шовуллаб турарман ўзим. * давоми…
Абул Ҳусайн (1896-1938) – бенгал шоири ва ёувчиси. Биринчи Бенгал модернист шоири. ЎЙЛАРИМ Жавонга қўйганинг китоблар мисол Меҳр билан аста чангларин артиб Ҳуркак хаёлларга беролсам тартиб Ё ҳарир куйлагинг осиб офтобга Ҳеч кимга кўрсатмай қуритганинг он Ва авайлаб уни тахлагансимон давоми…
Филип Мартин (Philip Martin) — австралиялик академик шоир, таржимон, танқидчи ва публицист. “Флейта”, “Шамол байроғи”, “Танланган асарлар” китоблари муаллифи. МЕРОС Мен ижодимни мерос қолдираман… Ўқишни ёқтирмаслар, барибир қолдираман, Карларга қўшиқ айтгандай бўлади, Кўрларга осмонни тасвирлагандай қолдираман. Кўчирмакашларга қолдираман – Фаросатлари давоми…
Шавқи Бағдодий – суриялик араб ёзувчиси Муҳаббат яшайди ҳамма замонда Ишқ замони эмас – бизнинг бу замон. Ишқ овозин кўмгин. Қуёшни сўндир. Бугун олам – жанг учун майдон, Шиори – “зарба бер”, “чавақла”, “ўлдир”. Ўлдиргин ва ёки жанг қил ўлгунча. давоми…
Ван Тин-юнь — 王庭筠, Ван Цзы-дуань 王子端, тахаллуси Хуанхуашань-чжу 黃華山主 (Сариқ гуллар тоғи эгаси). 1151/1156, Хэдун (Юнцзи, Шаньси провинцияси), — 1202, Яньцзин (Пекин). Давлат арбоби, адабиётшунос, хаттот, рассом. * * * Сочларимни турмаклаб олиб, қарамасдан ўнгу сўлимга, минорага чиқаман шитоб, давоми…
Ҳаётлигидаёқ афсонавий шахсга айланган бу улкан рус шоири Киевда туғилиб, унинг илк болалик чоғлари Таганрог ва Севастополда ўтди. Тўрт ёшидан бошлаб, унинг ҳаёти Москва билан боғланди. Шоирнинг оиласи 1893 йилда Қримга кўчиб ўтгач, бу ердаги дала ҳовлиси “Шоирлар уйи” га давоми…
Бу ном яқин йиллар ичида яна она диёри Россияга, шеърият ихлосмандларига Гумилёв, Замятин, Набоков, Георгий Ивановлар қато-рида қайтиб келди. Ҳассос шоир, моҳир таржимон, нозиктаъб мунаққид ўз ижодини 15 дан зиёд тўпламларга жойлади. 1922 йилдан бошлаб мусофирлик қисматини бошидан кечирган шоирнинг давоми…
Гумилёв Николай Степанович [1886.3(15).4, Кронштад, – 1921.24.8, Петроград] — рус шоири. Анна Ахматованинг умр йўлдоши. 20-асрнинг 10-йилларидаги акмеизмнинг (юн. акме сўзидан — бирор нарсанинг олий даражаси) йирик вакилларидан. Асосий асарлари: «Истилочилар йўли» (1905), «Романтик гуллар» (1908), «Марварид» (1910), «Бегона осмон» давоми…