Xonasidan chiqayotgan Jovliyevni kimdir turtib yubordi. Zarda bilan burilib qarasa, kichik ilmiy xodim – so‘loqmondek Nor yonidan quyunday uchib o‘tayotir.– Ha, ukajon, tinchlikmi? Mabodo it-pit quvlayotgani yo‘qmi?– Ie, kechirasiz, Himmat aka! Uzr! Ming bor uzr! – deya shosha-pisha kechirim so‘ray davomi…

Bekoboddan qaytayotganimda qattiq shamol turib, chang-to‘zon ko‘tarildi. Yo‘llar mayda-chuyda shox-shabbaga to‘lib ketdi. Keyin yomg‘ir tomchilay boshladi. Mashinam birpasda loysuvoq tortilgan devorga o‘xshab qoldi. Bunday mashinada Toshkentning toza-ozoda ko‘chalarida yurish odobdan emas. Buning ustiga kallai sahardan ishga borishim, bugun tunda navbatdagi davomi…

O‘tgan hafta cho‘l tumanlaridan biriga xizmat safariga bordim. Qanday topshiriq bilan borganimni ijikilab o‘tirmayman. Qizig‘i yo‘q. Qizig‘i qosh qorayganda xorib-charchab, och-nahor, tizzamgacha qorga botib, sovuqdan tishlarim takillab, tuman markaziga kirib borganimda bo‘ldi. Ko‘cha-ko‘ydagilardan tunash mumkin bo‘lgan joyni surishtirsam, tepasiga «Dehqon davomi…

Shanba kuni azondan kayfiyatim juda yaxshi edi. Yaxshiligining sababini aniq aytolmayman. Balki oldinda naqd ikki kun dam olish kutayotganini anglab zavqlanganimdandir, balki juma kuni ishxonamizda bir oylik qo‘shimcha mukofot berilganidan so‘ng o‘zimni anchayin boyvachcha his qila boshlaganimdandir, balki tunda yoqqan davomi…

Eshik sekingina ochilib, ellik yoshlardagi kishining boshi ko‘rindi. «Mumkinmi?» – dedi u tortinibgina. Navbatchi edim – stolim ustida gazetaning o‘qilmagan sahifalari qalashib yotardi. Avvaliga mehmonni bo‘limlardan biriga yo‘llamoqchi bo‘ldim, yana fikrimdan qaytdim. Meni bu qarorga undagan uning g‘oyat faqirona kiyingani, davomi…

Ustoz! Ushbu xatimni o‘qib chiqqach kompyuteringizdan o‘chirib tashlang. Unga begonalarning ko‘zi tushib, faqat o‘zingizga ishonib aytayotgan sirimdan voqif bo‘lishlarini va ustimdan kulishlarini istamayman. Juda xunuk, juda yomon ish qilib qo‘ydim. Bugun ikkinchi kuni, lekin hali-hamon eslasam, yuragim orqaga tortib ketayotir. davomi…

Qo‘shnimizning qizi O‘rol opa haqida gap ketsa, ko‘pincha hamma, avvalo, uning sochlarini tilga olardi: sochi tovonini o‘padi. Mening ham haligacha ko‘z oldimda u kishining ikki o‘rim sochi turibdi. Saratonning sokin oqshomlari oldidan opamiz hovli supurganlarida sochlarini yo boshiga turmaklab, yoki davomi…

Hasan darslari tugab, Qarshining chekkasidagi avtostantsiyaga yetib kelganida qishlog‘iga qatnaydigan avtobus alaqachon ketib bo‘lgan ekan. – Talabaga o‘xshaysan,- dedi chekkaroqda oq «Neksiya»ga suyanib turgan ellik yoshlardagi qotma kishi. – ыayerga bormoqchisan o‘zi?-Sho‘rbozorga.-Uh-hu! Mayli, besh ming ber. Uyinggacha tashlab qo‘yaman. O‘zim davomi…

Rieltorlik kompaniyasining agenti — Jo‘ra boshlab kelgan navbatdagi xaridorlar – qirq yoshlardagi er-xotin juda mahmadona ekan. Yetti qavatli uyning ikkinchi qavatida joylashgan to‘rt xonali kvartirani obdon ko‘rdi, tekshirdi. Ularning xatti-harakatlarini yurak yutib kuzatib turgan uy egasi — Safar lablarini bot-bot davomi…

Avtobusning eng oxirgi o‘rindig‘ida jiqqa terga botib o‘tirgan edim. Kun haddan tashqari issiq, dim. Ichkari naqd hammomni, hammom nimasi, temirchining bosqonini eslatardi. Sal narida – soyada tamakisini beparvo tutatib o‘tirgan haydovchi o‘rnidan turay demaydi. Aftidan, avtobusning yo‘lovchilar bilan to‘lishini kutyapti.O‘ng davomi…